Animator „Spider-Man: Into the Spider-Verse” rozlewa tajemnice i pisanki

Jeden z najwspanialszych filmów Spider-Mana czeka na Oscara. We wtorek, Spider-Man: Into the Spider-Verse został oficjalnie nominowany do nagrody za najlepszą animację przez Akademię Filmów i Nauk Filmowych, ale zanim ogłoszono dobre wieści, Odwrotność spotkałem się z jednym z animatorów filmu, aby omówić niektóre sekrety filmu i pisanki, które nie są oczywiste, nawet po wielu przeglądach.

W Spider-Man: Into the Spider-Verse, Brooklyn nastolatek Miles Morales jest nieco zmodyfikowany przez genetycznie zmodyfikowanego pająka, dając mu supermocarstwa dokładnie takie jak najsłynniejszy na świecie superbohater, Spider-Man. Więc kiedy otwiera się dziura we wszechświecie i zbiegają się różne „osoby-pająki” z różnych rzeczywistości, Miles musi pomóc im wrócić do domu.

Nick Kondo, animator z Seattle i weteran branży gier wideo, był starszym animatorem postaci Marvela / Sony Spider-Man: Into the Spider-Verse. Podczas gdy Kondo był tylko jedną z setek osób, które pracowały nad tym filmem, jego prace są jednymi z najbardziej widocznych, ponieważ zadaniem Kondo (wraz z wieloma innymi) było zaprojektowanie sposobu fizycznego poruszania się postaci na ekranie.

Używając referencji obejmujących historię animacji, od japońskiego anime do złotego wieku amerykańskiego kreskówkowania, Spider-Man: Into the Spider-Verse jest przepełniony bardziej szczegółami niż na pierwszy rzut oka.

Wschód spotyka zachód

Jedna z najdzikszych rzeczy Pająk-werset, film, w którym znajduje się zespół bohaterów, którzy czują się jakby zostali wygenerowani przez Mad Libs (mimo że wszystkie pochodzą z komiksów), jest taki, że wszyscy bohaterowie są animowani inaczej. Inspirowany anime Peni Parker jest celowo zaprojektowany jak postać z japońskiej animacji, podczas gdy gag-a-mnóstwo Spider-Ham to nieoficjalna kreskówka Looney Tunes.

Skradanie tej klasycznej gry w rogu tego ujęcia było jedną z moich ulubionych rzeczy, które animowałem na #SpiderVerse! Wielokrotne stopy są umieszczone ręcznie, a linie smużenia są rysowane ręcznie! TAK DUŻO ZABAWY! Oto kilka klipów, które mnie zainspirowały!

🐖💨 # IntoTheSpiderVerse pic.twitter.com/XIDfaU8iQ0

- Nick Kondo 近藤 (@NickTyson) 8 grudnia 2018 r

Podczas gdy ich projekty były obsługiwane przez różne zespoły, „jako animatorzy myślimy o tych postaciach”. Japońskie anime odnosiło się zarówno do ruchów Peni, jak i do scen akcji, niezależnie od tego, kto był na ekranie.

„Spider-Ham osobiście się temu przyglądałem Roger Rabbit, stary Tex Avery, złoty wiek animacji - mówi Kondo Odwrotność. „Ma to wpływ na liczbę wykonywanych klatek”.

Jeden mały szczegół został mocno zainspirowany klasycznymi kreskówkami. Zawsze, gdy Peter Porker / Spider-Ham musi „uciekać”, Kondo złożył hołd swoim ulubionym szortom Looney Tunes, tworząc wyścig, w którym „zobaczysz wielokrotności stóp”.

„Możesz zobaczyć różnego rodzaju wizualne triki, które my jako animatorzy robiliśmy”, mówi Kondo, „wybierając części ciała i powielając je, aby uzyskać efekt rozmycia. Do tego dochodzą te okrągłe linie, które narysowałem na wielu nogach. Animatorzy mogli praktycznie rysować na ekranie. Grałem w uczucia starej szkoły. ”

„Ulepsz czucie komiksu”

„Jedną z rzeczy, na które ludzie reagują, jest ograniczone poczucie animacji”, mówi Kondo

„Limited” w tym przypadku nie jest złym słowem. Odnosi się raczej do odrębnego stylu, w którym poruszają się postacie.

„W animacji określamy to mianem animacji na dwóch lub jednym”, mówi. „Animacja ma 24 klatki na sekundę. Czasami przesuwa się tylko postać co dwie klatki. ”

„Dwójki i jedynki” to koncepcja animacji opisana wcześniej przez animatorów sensacji w grze niezależnej Cuphead, który animował „na tych”.

„Niektórzy ludzie opisują to jako uczucie zatrzymania ruchu”, mówi Kondo. „Niektórzy nazywają to poprawianiem nastroju komiksu. Wydaje mi się, że to powrót do tradycyjnej animacji polegający na ograniczeniu liczby rysunków z wielu powodów. To dużo trudniejsze niż się wydaje. Chociaż robimy mniej ramek, robimy rozmycie ruchu. Oznacza to, że musimy wyglądać bardzo blisko każdej wykonywanej klatki. Tak więc w wielu przypadkach animacja trwała znacznie dłużej, chociaż jest mniej ramek animacji. ”

Tajne Cameo Goblina

Na początku filmu Miles Morales spotyka Spider-Mana w środku bitwy z jego słynną nemezis, Green Goblinem. W przeciwieństwie do uśmiechniętego szefa Willema Dafoe, Goblina w Pająk-werset to potężna, diabelska bestia.

Ze względu na ograniczenia czasowe, animatorzy ponownie wykorzystali model Goblina w scenie, w której Gwen Stacy dzieli się swoją własną historią pochodzenia, w której Peter Parker zmienił swoją rzeczywistość w złoczyńcę, The Lizard.

„Zdaliśmy sobie sprawę, że nie ma czasu na przebudowę tego całego charakteru” - mówi Kondo. „Więc gdzieś w dole przerodziło się w rzut cienia”.

Następnie zespół poddał recyklingowi model Goblin i „skalowane części w górę iw dół” przed ukryciem szczegółów w sylwetce cienia.

Ten strzał w retrospekcji #IntoTheSpiderVerse Gwen był w zasadzie skomplikowaną lalkarnią cieni. Nie mieliśmy modelu Lizard, więc musiałem mocno zmodyfikować platformę Green Goblin, aby wyglądać jak jaszczurka z komiksów Gwen i stopniowo zmieniać ją na Peter Parker. #SpiderVerse pic.twitter.com/ZibQQzZWBe

- Nick Kondo 近藤 (@NickTyson) 17 grudnia 2018 r

„Jeśli spojrzysz na to, że nie wyświetla się na ścianie, to jest całkowicie zniszczone i roztrzaskane”, mówi, „To tylko złudzenie tego, co się dzieje. Wygląda na to, że jedna postać zmienia się w inną, kiedy to jest tylko zlepek dwóch postaci, z których jedna jest mocno zmodyfikowanym Goblinem, gdzie w zasadzie przebudowałem sylwetkę po komiksie. ”

Nie tylko model Goblina został poddany recyklingowi - to także jego zęby.

„Nawet te małe kawałki, które widzisz, gdzie postać się rozpada, są zębami na nowo i skalami z modelu goblinów, które po prostu animuję, aby wyglądać jak jego kawałki”, mówi Kondo.

Wszystko jeden pająk

Pierwotnie w tych strzałach, Pająki były wizualizowane jako rozłożone na ścianie, ale mój przełożony chciał zobaczyć je bliżej siebie. Gdy zbliżyłem je, zachowując ich zdolność do poruszania kończynami, stopniowo ewoluowała w ten pajęczy kształt. 🕷️ # SpiderVerse pic.twitter.com/uDnALpzvDF

- Nick Kondo 近藤 (@NickTyson) 14 stycznia 2019 r

Ostatnim szczegółem Kondo był niesławny „strzał grupowy”, w którym pająki ukrywają się w akademiku Milesa, aby uniknąć wykrycia przez współlokatora Milesa, Ganke Lee. (Spodziewaj się więcej Ganke w sequelu.)

„Na zdjęciu, gdzie są za współlokatorem Milesa, ukrywającym się przed Ganke”, mówi Kondo. „Pierwotnie w deskach były zupełnie oddzielone i Peni przyklejał się do ściany”.

Peni nie tylko nie ma zdolności wspinania się po ścianie, ale jej robot, SP // dr, był zbyt duży, żeby po prostu stać na ścianie. Ale wtedy szef animacji filmowej, Josh Beveridge, zdecydował, że postacie powinny poruszać się jak jeden.

„Przeszliśmy przez wiele iteracji, ale gdy rozwaliliśmy je bliżej i odkryliśmy ich nogi, zdaliśmy sobie sprawę, że wygląda jak gigantyczny pająk” - mówi Kondo. „Właśnie zacząłem pchać się dalej w tę ideę. Przeszedł przez iterację. To nie był oryginalny pomysł, nie był to mój pomysł, tylko ewoluował i został zepchnięty w to, ponieważ wygląd wizualny wyłonił się z konieczności strzału ”.

Spider-Man: Into the Spider-Verse jest teraz w kinach.