To ramię robota może zbudować własne roboty i przeprojektować je, aby były lepsze

Welp, maszyny odeszły i zostały odtworzone. Dr Fumiya Iida z University of Cambridge opracowała robota, który może zaprojektować mniejsze, poruszające się roboty i ulepszyć te projekty w przyszłych pokoleniach. Jeśli chodzi o to, czy ta kreacja zapoczątkuje apokalipsę robotów, Iida i zespół piszą, z pewnym stopniem pewności gdzieś od absolutnej: „Nie wierzymy”.

Dzisiaj naukowcy opublikowali post na blogu, w którym opisali swoje badania nad robotami matek i dzieci. W ramach projektu opracowano ramię robota, które może składać w różnych układach małe kostki z silnikami wewnątrz, tworząc roboty „dziecięce”, które mogą poruszać się po środowisku. Robot „macierzysty” samodzielnie uczy się, które konfiguracje kostek najlepiej sprawdzają się podczas poruszania się, a następnie buduje kolejne generacje robotów, wprowadzając te informacje, aby ulepszyć swoje projekty.

Naukowcy kazali robotowi powtarzać swoje zadanie setki razy, tworząc pokolenie młodych robotów, z których każdy był nieznacznie lepszy w poruszaniu się niż ostatni. Zanim macierzysty robot stworzył swoje ostatnie pokolenie pełzających sześciennych dzieci, czołgali się dwa razy szybciej niż na początku. Jest to dziki pokaz technik doboru naturalnego, udoskonalających cyfrowe DNA. Można ci wybaczyć, że to straszne, ale Iida mówi, że nie ma powodu do niepokoju.

„Czy jest zbyt niebezpieczne, aby roboty rozwijały się same?”, Czyta jego blog. „Nie wierzymy. Celem naszych badań jest opracowanie podstawowych mechanizmów kreatywności. Chcieliśmy wiedzieć, w jaki sposób maszyny mogą obsługiwać nieznane obiekty, jak mogą powstawać nowe pomysły i projekty z procesu statystycznego oraz ile czasu, energii, surowców i innych zasobów jest potrzebnych do stworzenia czegoś naprawdę nowego. ”

Podczas gdy roboty, które mogą zaprojektować własną ewolucję, mogą pewnego dnia stanąć na wysokości zadania, by zbudować coś przerażającego i groźnego dla ludzkości, nie jest to robot, który to robi. „Inżynieria jest procesem oddolnym, aby budować technologię po kawałku, rozumiejąc, dlaczego i jak to działa”, kontynuuje post. „Tak więc w przeciwieństwie do stworzeń biologicznych, nasze rozwijające się roboty są nadal i zawsze będą w naszych przewidywanych granicach i kontroli”.

Implikacje dla uczenia maszynowego i samokontroli mogą być najbardziej kuszącą perspektywą kolejnych generacji sterowanych kostek. Największą częścią popełniania błędów zawsze było uczenie się od nich. Zautomatyzowanie tego procesu mogłoby spowodować, że przysłowiowy Edison w 99 procentach pocenie się do majsterkowicza, który nigdy nie musi się pocić.