„Dead of Winter: The Long Night” to „pandemiczni” gracze pokera

Udawaj przez chwilę, że pudełko z pokrywkami zawiera grę planszową Dead of Winter: The Long Night są szczękami. Nie potrafią połknąć najlepszych flaków zombie. Jest chaotyczny. Jest głód mózgu. Istnieje strach przed utratą cennego człowieczeństwa. A jest mnóstwo akcji - głównie w postaci aktów desperacji. Dead of Winter to rzadka gra, która nie jest Pandemiczny to zrównuje przetrwanie ze zwycięstwem. Być może kluczową różnicą jest to, jak ciężko jest wygrać, gdy tablica wypełnia się zombie, głodnymi ustami i emigrantami cmentarnymi.

W praktyce, Długa noc to szum zarządzania działaniami, współpracy paranoidalnej i zbierania zasobów. Gra, która jest kontynuacją przeboju 2014 roku Dead of Winter, ma rdzeń narracyjny. Gracze wyruszają ze względnego bezpieczeństwa otoczonej murami kolonii w niebezpieczne, ale bogate w surowce dzikie.

Od dwóch do pięciu graczy musi współpracować, aby osiągnąć nadrzędny cel (na przykład zebranie określonej liczby i rodzaju dostaw z odległych lokalizacji). W międzyczasie pojawia się nowy kryzys, który uruchamia przygody, które nie zawsze kończą się dobrze. Gra nie toczy się w nudnych chwilach.

Dlatego, na pierwszy rzut oka, sama liczba opcji dostępnych w Dead of Winter: The Long Night są przytłaczające. Pomijając cele, rundy rozgrywają się w rodzaju scenariusza „jeśli-dajesz-zombie-mysz-mózg”: będziesz chciał zatrudnić więcej kolonistów, aby podjąć więcej akcji. Ale jeśli masz więcej kolonistów, będziesz miał więcej paszy do wykarmienia.

Jeśli nie zagrasz w wystarczającą liczbę kart żywności, kolonia będzie głodować i tracić morale. Jeśli zagrasz w karty żywności, stos odpadów wzrośnie. A jeśli ilość odpadów zbytnio wzrośnie, koloniści staną się przygnębieni i stracą morale. Jeśli twoi koloniści stracą zbyt wiele morale, przegrywasz grę.

I tak dalej.

Wszystko to brzmi strasznie nie tak. Tak jest! Świat się skończył i kochanie, na dworze jest zimno. Za każdym razem, gdy opuszczasz komfort początkowej kolonii w odległym miejscu, na przykład w sklepie spożywczym, musisz się rzucić, aby sprawdzić, czy to zrobisz. Ale nie pozwól, aby te kości rzucały się na ciebie. „The Long Night” to najbardziej kooperacyjna zabawa po tej stronie „Pandemic Legacy”. Aby zrównoważyć warstwę bzdur, z którymi musisz się zmierzyć, „The Dead of Winter” opiera się na żwawym i prostym systemie akcji.

Dla każdego, kto przeżyje w twojej drużynie, rzucasz kośćmi plus jeden. Każda akcja specjalna, którą chcesz podjąć, na przykład zabicie zombie lub przeszukanie stosu kart na stacji benzynowej za tę katanę, kosztuje kostkę z wystarczająco wysokim rzutem. (To, co jest wystarczająco wysokie, zależy od postaci, którą chcesz podjąć - na przykład wyszukiwanie za pomocą niewidomego mówcy motywacyjnego oznacza, że ​​musisz rzucić sześć).

Na początku możesz być zdezorientowany samą liczbą ruchomych elementów. Ale po kilku obrotach pod pasem, pomysł podjęcia pewnych działań kliknij. I wtedy zrozumiesz, że są zbyt wiele rzeczy, które musisz zrobić, a czas ucieka.

Twoja drużyna składa się z postaci posiadających własne umiejętności i wady. Snajper może zniszczyć odległego zombie za darmo; ślepy mówca motywacyjny nie jest dobrym zbieraczem zasobów, jak można się spodziewać, ale ma moc dostarczania tak wzruszającej pochwały, że morale colonysów nie trafia, gdy snajper zostaje zabity.

Natomiast współpraca w Pandemiczny oferty w obiegu globtrotycznym, widok kliniczny wybuchu sześcianu od 30 000 stóp w górę, Długa noc to sprawa bardziej intymna. Trzeba przyznać, że gra zombie unika unikania tzw. Problemu ćwiartowania, w którym jeden szczególnie wokalny dyktuje, w jaki sposób najlepiej grać skręty. A co, jeśli głośne usta są przecież zdrajcami?

Nawet jeśli ludzie przy stole nie działają aktywnie przeciwko tobie, każda osoba ma ukryty cel, który należy spełnić, aby wygrać. To pyszne napięcie: mogłem oddać swoją katanę przyjacielowi, który byłby lepiej przygotowany do pokonania zombie masujących się przy bramie kolonii. Ale mogę potrzebować powiesić się na mojej karcie katany, zgodnie z moim sekretnym warunkiem zwycięstwa. I tak cmentarz dostaje kolejne kartonowe ciało.

Długa noc to gra, która cieszy się przegraną. Lub jeśli wygrasz, wygrywasz uczucie, jakbyś ledwo uciekł. Jeśli zaczniesz wygrywać zbyt łatwo, „Długa noc” zawiera inne moduły, które włączają się do gry podstawowej, wzmacniając zagrożenie: tajemniczy obiekt o nazwie Raxxon, który zawiera fantastyczną broń i bardziej zabójcze potwory, lub bandycką placówkę, która ma rabować twoje łup.

Zima jest tu. Teraz idź grać na śniegu.