Co to jest „narciarz nos”? Dlaczego twój nos działa, gdy jest zimno?

Dlaczego nos biegnie, gdy jest zimno? Wydaje się to sprzeczne z intuicją. - Sonja Dominik

Około 50-90 procent ludzi ma katar, gdy jest zimno. Nazywamy to „wywołanym zimnem nieżytem nosa” lub „nosem narciarza”. Ludzie z astmą, egzemą i katarem siennym wydają się doświadczać tego bardziej.

Zadaniem nosa jest sprawienie, aby powietrze, którym oddychasz, było ciepłe i mokre, tak aby, gdy dotrze do płuc, nie podrażnia komórek. Podczas wdychania powietrza przez nos w temperaturach ujemnych, powietrze w tylnej części nosa wynosi zwykle około 26 stopni Celsjusza, ale może wynosić nawet 30 stopni Celsjusza. A wilgotność powietrza z tyłu nosa wynosi zwykle około 100 procent, niezależnie od tego, jak zimne powietrze wdychamy.

To pokazuje, że nos jest bardzo skuteczny w upewnianiu się, że powietrze, którym oddychamy, staje się ciepłe i wilgotne, zanim dotrze do płuc.

Więc jak to robi? Zimne, suche powietrze stymuluje nerwy w twoim nosie, które wysyłają twoje nerwy do twojego mózgu. Twój mózg następnie reaguje na ten impuls, zwiększając przepływ krwi do nosa, a te rozszerzone naczynia krwionośne ogrzewają powietrze nad nimi. Po drugie, uruchamia się nos, aby wytworzyć więcej wydzielin przez gruczoły śluzowe, aby dostarczyć wilgoci do nawilżania przechodzącego powietrza.

Zimne, suche powietrze stymuluje również komórki twojego układu odpornościowego (zwane „komórkami tucznymi”) w nosie. Komórki te wywołują wytwarzanie większej ilości płynu w nosie, aby powietrze było bardziej wilgotne. Szacuje się, że możesz stracić do 300 do 400 ml płynu dziennie przez nos, ponieważ wykonuje tę funkcję.

Ciepło i utrata wody są ze sobą ściśle powiązane: ogrzewanie powietrza w jamach nosowych oznacza, że ​​wyściółka jamy nosowej (błona śluzowa) staje się chłodniejsza niż temperatura wewnętrzna ciała; jednocześnie woda odparowuje (staje się parą), aby powietrze było wilgotne. Odparowanie wody, które wymaga dużych ilości ciepła, pobiera ciepło z nosa, dzięki czemu staje się chłodniejsze.

W odpowiedzi przepływ krwi do nosa wzrasta dalej, ponieważ zadanie ogrzania wdychanego powietrza ma pierwszeństwo przed utratą ciepła z nosa. (Normalną reakcją organizmu na zimno jest przetaczanie krwi z powierzchni do głębokich naczyń, aby zminimalizować utratę ciepła ze skóry.) Jest to więc trudna czynność wyważania, aby osiągnąć właściwą ilość ciepła i wilgoci utraconą z nosa.

Gdy mechanizm kompensacyjny jest trochę zbyt aktywny, wilgoć przekraczająca tę potrzebną do nawilżenia tego zimnego, suchego powietrza kapie z nozdrzy. Komórki tuczne są zazwyczaj bardziej wrażliwe u osób z astmą i alergiami, a zmiany naczyń krwionośnych są bardziej reaktywne u osób wrażliwych na czynniki drażniące środowisko i zmiany temperatury. Dlatego zimne powietrze może wywołać przekrwienie błony śluzowej nosa, a nawet kichanie.

Leczenie polega zazwyczaj na noszeniu niektórych chusteczek lub chusteczek. Mimo, że stosowanie antycholinergicznych (blokujących impulsy nerwowe) i przeciwzapalnych aerozoli do nosa, takich jak Atropina i Ipratropium, zostało z pewnym powodzeniem przetestowane.

Do tego artykułu przyczynił się także student medycyny Caitlin Saunders.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w The Conversation przez Davida Kinga. Przeczytaj oryginalny artykuł tutaj.