Wiadomość od BoJacka Horsemana: Nie bądź jak BoJack

Jest coś w zawziętej porażce, która jest niezwykle atrakcyjna dla dzisiejszych 20-latków. Nigdzie indziej w telewizji nie ma stałej stabilnej zawartości toksycznych dusz, z którymi można by się utożsamić, niż w Netflix Jeździec BoJack. Aby zobaczyć jedną z Jeździec BoJack Cierpiące mizantropy grzebią i upadają w epizodzie po epizodzie, nie jest to tylko rozrywkowe, ale odżywiające duszę.

W czasach, gdy w programach telewizyjnych i filmach występowały nieomylne, heroiczne postacie, te postacie miały ucieleśniać pewne ideały, o które trzeba walczyć. Teraz jednak, gdy tak wielu ludzi zmaga się ze swoim codziennym życiem, wielu potrzebuje pewnych zapewnień, że to, co wydaje się być ciągłym zepsuciem i błędem, jest powszechne, i miejmy nadzieję, że wszystko skończy się dobrze po fakcie. Ten BoJack i jego stajnia równie zniszczonych ludzi potworów potykają się, niszczą ich życie, a następnie rozpoczynają następny dzień od nowa, muszą być pewnego rodzaju potwierdzeniem, że nasze ciągłe niedociągnięcia nie są takie złe.

Milenium nie ma oszczędności, domów, zwierząt domowych, rodzin ani bohaterów. Gdzie milenium różni się od dzieł Gen-X Klub Walki i Przestrzeń biurowa, czuje się jak społeczność, która rozwinęła się dzięki wzajemnemu powiązaniu między takimi rzeczami jak „brak ubezpieczenia zdrowotnego” i „gospodarka gig”. Podczas gdy wszyscy bohaterowie nieuchronnie zawiodą publiczność, możemy zrobić to dobrze, dzięki. Milenialsi są przegrani w grze, w której reguły zmieniały się bardzo szybko i nagle. Czy w telewizji mamy tego samego rodzaju przegranego? Dziś jest to warte tysiąc John Waynes.

BoJack, Diane, Princess Carolyn, Mr. Peanutbutter i Todd są przegranymi i jedynym powodem, dla którego są myleni z anty-bohaterami, jest fakt, że wszyscy znaleźli odrobinę sukcesu w życiu zawodowym. Ale nie ma współczucia dla Jeździec Bojack s świata, tylko niewygodne uznanie ich podobieństw do siebie.

Jest taki pomysł, że BoJack jest antybohaterem, kimś, kogo moralnie naganne zachowanie w jakiś sposób służy większemu dobru. To nie prawda. BoJack jest nieudacznikiem, którego najnowszy sezon próbuje uderzyć w fakt, że jego autodestrukcja szybko się starzeje. Tylko tęskne myślenie, że jego walka jest w jakiś sposób heroiczna, że ​​ta etykieta trwa.

Ich „wielka walka” polega na tym, że obudzili się do własnego autodestrukcyjnego zachowania. Gdy sezon się utrzymuje, nowy publicysta BoJacka przypomina mu, aby nie „fetyszyzował własnego smutku”, zwrot, który zwraca do Diane w dalszej części odcinka. Staje się to ostatecznym tematem trzeciego sezonu serialu, po dwóch sezonach BoJacka pogrążonego w błocie.

Z założenia BoJack, Diane i Princess Carolyn są ofiarami własnego narcyzmu, jak to ma miejsce. Podczas gdy oglądanie ich w widoczny sposób zmaga się z samym sobą, jest bardziej wciągającym konfliktem niż z jakimś zewnętrznym wrogiem, pokaz jest ostrożny, aby upewnić się, że publiczność czuje się niekomfortowo z powodu laissez-faire zniszczenia, które powoduje bohaterowie.

Okrutna ironia polega na tym, że te przegrane postacie są obecne od dawna. Obsada Aresztowany rozwój, Seinfeld, i Biuro wszystkie zawierały urocze zespoły martwych istot i szarpnięć. Chociaż było to tylko satysfakcjonujące, żeby się z nich śmiać, okoliczności wyraźnie zmieniły się po 2008 roku. Ten rodzaj „egoizmu”, który kiedyś był zabawny, szybko stał się środkiem przetrwania. Ponieważ młodzi profesjonaliści, zwłaszcza ci, którzy pracują w przestrzeni internetowej, pracują nad tworzeniem „swoich marek”, narcyzm - jeśli nawet można go tak nazwać - stał się użyteczną umiejętnością kariery.

Telewizja zawsze była lustrem dla społeczeństwa. Przez okno widzimy załamaną wersję naszego życia. To część świetności Jeździec BoJack „Absurdalny świat zwierząt i hybryd”. Podczas gdy pokaz początkowo wykorzystywał urządzenie jako sposób na włączenie nonsensownych celowników z ludźmi zachowującymi się zgodnie z ich gatunkami, fizyczny absurd po prostu podwaja maniakalne wybryki emocjonalne obsady. A najważniejsze momenty serialu to karanie jego obsady za ciągnięcie tego samego gówna po trzech latach.

Jeździec BoJack nie tylko pokazuje, że możemy być nieszczęśliwi, samolubni i złośliwi, ale ujawnia, że ​​nawet prosty akt uświadomienia sobie naszych własnych niedociągnięć nie jest zwycięstwem. Dlatego obsada wciąż zasługuje na miano przegranych, pomimo powolnego zbliżania się do normalności. Sezon kończy się, gdy księżniczka Carolyn, Diane i Todd znajdują lepsze fortuny w przyszłości i miło jest widzieć to jako małe zwycięstwo.

Ale „zwycięstwo” Jeździec BoJack naprawdę oznacza jakieś nowe objawienie w ich życiu, które może sprawić, że będą nieco mniej nieszczęśliwi. Nawet jeśli trochę mniej nieszczęścia w codziennym życiu wydaje się wystarczającym zwycięstwem, wielu z nas nadal będzie popapranych, którzy są trochę gówniani, a pokaz aktywnie zachęca widzów, by nie wpadali w te same pułapki co obsada.