Naukowcy publikują nowe obrazy Marsa w niezrównanej rozdzielczości

Przez nieco ponad 11 lat brytyjski statek kosmiczny o nazwie Beagle 2 siedział na powierzchni Marsa bez okiem.

Europejska Agencja Kosmiczna uruchomiła lądownik w grudniu 2003 r. W ramach misji Mars Express Mission - pierwszej w historii próby wyprawy badawczej, której celem było zbadanie czerwonej planety. Niestety, ESA utracił kontakt z lądownikiem, tak jak miał dotknąć powierzchni czerwonej planety. Do lutego 2004 r. ESA musiał zadeklarować, że Beagle 2 stracił miejsce po wielokrotnych nieudanych próbach komunikacji z lądownikiem. Ale w styczniu 2015 r. NASA Mars Reconnaissance Orbiter zdołała sfotografować Beagle 2 za pomocą kamery HiRISE.

Teraz naukowcy z University College London wykorzystali nową technikę obrazowania, aby się pochwalić Beagle 2 i inne części marsjańskiej powierzchni w nigdy wcześniej nie widzianych szczegółach - przy rozdzielczości o 400 procent większej niż było to możliwe wcześniej.

Oto, co naukowcy mogli zobaczyć wcześniej:

Ale dzięki czemuś, co nazywa się Przywróceniem Super Rozdzielczości lub SRR, mają one ułożone i dopasowane zdjęcia tego samego obszaru zrobionego pod różnymi kątami przez kamerę HiRISE. W nowym artykule opublikowanym w czasopiśmie Nauka planetarna i kosmiczna, zespół UCL wyjaśnia jego metody.

Wśród innych punktów orientacyjnych zespół może teraz dostrzec lepszą rozdzielczość: jeziora odkryte i sfotografowane przez łazik Mars Curiosity, ślady pozostawione przez stary łazik Spirit, który wypadł z pracy w 2010 roku, oraz imponujące skały znajdujące się w „Home Plate ”Region planety.

Ważniejsze jest jednak to, że nowe odkrycia pokazują potencjał techniki SRR, która pozwala nam zasadniczo eksplorować Marsa z lotu ptaka.

„Mamy teraz odpowiednik wizji dron-oko w dowolnym miejscu na powierzchni Marsa, gdzie jest wystarczająco dużo wyraźnych powtórzeń”, powiedział naukowiec i współautor badania UCL Jan-Peter Muller w komunikacie prasowym. „Pozwala nam widzieć obiekty o znacznie ostrzejszej ostrości od orbity niż kiedykolwiek wcześniej, a jakość obrazu jest porównywalna z jakością uzyskiwaną z lądowników”.

Krótko mówiąc, SRR pozwala nam na wyobrażenie sobie planety w sposób, w jaki tylko łaziki i lądowniki były w stanie wcześniej. Orbity stają się coraz lepsze, ale ich możliwości są wciąż ograniczone - zwłaszcza jeśli występują problemy atmosferyczne i klimatyczne.

Obecne orbity mają kamery, które mogą robić zdjęcia z rozdzielczością około 10 cali. Imponujące, ale oczywiście naukowcy chcą robić to lepiej. SRR zasadniczo wykonuje te zdjęcia i zestawia je w taki sposób, aby uzyskać rozdzielczość tak małą jak dwa cale.

Implikacje oznaczają, że moglibyśmy przyspieszyć badania powierzchni Marsa, opierając się bardziej na orbiterach - które są łatwiejsze i tańsze w budowie i uruchamianiu - a zamiast tego wykorzystują łaziki i lądowniki do dalszych analiz geologicznych. Właśnie taki jest pomysł łazika Mars 2020 i modelu InSight Lander: prowadzenie mniejszej ilości prac obrazowych i bardziej naukowe badania powierzchni i składu planety.

Nieumyślnie badanie pomaga w zwiększeniu poparcia NASA w dążeniu do zbudowania kolejnego orbitera, który ma wystartować na Marsa około 2022 roku.

Uruchomienie Odyssey orbiter pomógł ożywić program agencji Mars. Większe inwestycje w sondy kosmiczne orbiter posłużyłyby tylko do zwiększenia badań, które nieuchronnie pomogłyby nam w zdobyciu ludzkich butów na ziemi.

Aha, i dlaczego Beagle 2 cicho? Po przejrzeniu zdjęć popularna teoria głosi, że jedna z nich Beagle 2 Panele słoneczne nie otworzyły się w pełni, co pomogłoby w komunikacji radiowej z Ziemią. Przynajmniej możemy zobaczyć lądownik w wysokiej rozdzielczości, nawet jeśli nie może on mówić z powrotem.