Sandman, Lucifer i trwająca wyprawa, aby przystosować Neila Gaimana do Wielkiego Ekranu

Sandman, wielokrotnie nagradzana seria komiksów autorstwa Neila Gaimana, autora Amerykańscy bogowie i Gwiezdny pył, był przedmiotem wielu projektów filmowych od lat 90-tych. Najbliższy komiks, jaki kiedykolwiek osiągnął adaptację na żywo, był w tym roku, kiedy Joseph Gordon-Levitt podpisał kontrakt i prawdopodobnie zagrał w Sandman film, ale twórcze różnice w marcu spowodowały jego rezygnację.

Dlaczego więc seria miała tak wiele problemów z przejściem między projektami? Poza korporacyjnym zgiełkiem Hollywood, materiał źródłowy ma kilka czynników, które mogą przyczynić się do jego wyboistej drogi do adaptacji filmowej.

Zakres treści

Z taką serią ekspansywną Sandman, trudno jest skondensować komiksy w jedną, opływową narrację, która wydaje się zwięzła i konkretna. Ta sama trudność towarzyszy oczywiście adaptacji komiksów DC i Marvel. Podobnie jak komiksy superbohaterów, z którymi wszyscy jesteśmy zaznajomieni, Sandman gospodarze crossoverów i występów innych postaci z DC, takich jak Loki, Martian Manhunter i John Constantine. Aby w pełni zrealizować świat Sandmana, franczyza filmowa skorzystałaby na współpracy z DC i Warner Bros.

Minusem tutaj, w porównaniu do takich komiksów Człowiek Pająk i Nadczłowiek, że większość ludzi nie zna już Dream, bohatera Sandman i jego eteryczny świat. Podczas gdy większość zna historię sandmana - ten facet, który kładzie ludzi do snu? - Odtworzenie tej legendarnej postaci przez Gaimana to tylko niewielka część tego, co żyje we wszechświecie The Dreaming, gdzie rozgrywa się duża część serii. A budowanie filmu wokół tej wersji sandmana, na przemian z Snem lub Morfeuszem, nadal oznacza, że ​​jego tło i mitologia nie są powszechną wiedzą, w przeciwieństwie, powiedzmy, do Batmana. Batman v Superman wziął flak za, między innymi, ponowne wprowadzenie historii Bruce'a Wayne'a do odbiorców, którzy już ją widzieli. Znani bohaterowie, tacy jak Batman, pojawili się na ekranach i komiksach przez 40–50 lat, więc te adaptacje komiksów mogą pochwalić się znajomością, zanim zaczną zanurzać się w ich opowieściach.

Lucyfer, postać z Sandman Seria ciesząca się obecnie własną serią komiksów, jest (i pewnie można się domyślić z jego imienia) diabłem, więc bez względu na to, czy praktykujesz jego religię, czy też nie, większość jest przynajmniej zaznajomiona z pojęciem uosobienia zła.

To jest główny powód, dla którego Lucyfer Gaimana ląduje w tym roku w serialu telewizyjnym FOX. Chociaż części jego osobowości i tła zostały zmodyfikowane przez oryginalnego upadłego anioła, istnieje podstawa wiedzy dorozumianej. Pomaga także to, że serial jest dramatem kryminalnym, a wszyscy po prostu je moczą.

Spór

Już z wydaniem Lucyfer, treść była przedmiotem kontrowersji. Jeśli Sandman, które również wzbudziły obawy po pierwotnej publikacji, miały stać się ważną serią filmową, prawdopodobnie byłoby to przedsięwzięcie skomentowane przez, powiedzmy, Fox News kotwice.

Początkowo, w latach 90., kiedy ukazały się komiksy, wiele osób zbojkotowało serię z powodu gejów, bi, lesbijek i transów, które pojawiły się w serialu. Niedawno One Million Moms Amerykańskiego Stowarzyszenia Rodzinnego złożyło powszechną petycję o zakazanie książek Gaimana. Oni uwierzyli Lucyfer wyśmiewał Biblię w swojej charakterystyce. W odpowiedzi Gaiman zasadniczo przewrócił oczami z postem na swoim Tumblrze. Dla niektórych studiów te reakcje na pisane prace Sandman może osłabić potencjalne przyszłe adaptacje.

Podczas gdy zdrowy, heteroseksualny Mściciele filmy odwołują się zarówno do środkowych Amerykanów Sandman franczyza filmowa prawdopodobnie zraziłaby chrześcijańskie rodziny konserwatywne, które mają niesamowity wpływ na demografię.

Unikalna retoryka wizualna

Jak w większości komiksów Sandman Historia opiera się w dużej mierze na jego grafice. Jego świat gości wiele fantastycznych postaci, humanoidów i innych. Są wróżki, zwierzęta i olbrzymy w stylu fantasy. Oczywiście, ciężkie światy CGI z kosmitami i stworzeniami pojawiły się na dużym ekranie przed, pomyślnie, ale Sandman film wymagałby praktycznych efektów potworów, złożonej sztuki koncepcyjnej i wirującego, unikalnego wszechświata o bardzo różnych środowiskach. Ten rodzaj filmu wymaga pieniędzy i złożonego i wyciągniętego wysiłku przedprodukcyjnego.

Jeśli cokolwiek, Sandman byłby idealny jako animowana funkcja. Rozwiązałoby to problem znalezienia sposobu stworzenia środowiska stworzonego w całości w CGI, nie czyniąc tego całkowicie oczywistym, że jest to świat wygenerowany komputerowo. Morfeusz często zmienia wygląd, gdy przenosi się z różnych krajów i miast, a animacja sprawiłaby, że chwyt byłby nieco łatwiejszy do przełknięcia. Nie chcielibyśmy Sandman wygladać jak Imaginarium doktora Parnassusa.

Na razie, Sandman istnieje w artystycznym czyśćcu dla tych, którzy chcą dostosować popularne seriale komiksowe do ekranu. Nikt nie wymyślił sposobu, by przedsięwzięcie stało się na tyle opłacalne, by zasłużyć na kosztowną produkcję i niszowych fanów, oba studia filmowe nie szaleją.