„Kosze” FX to idealny pojazd dla komedii Galifianakisa

Uczciwe ostrzeżenie: jeśli znalazłeś się rozdzierający - lub wręcz szlochający - podczas tego pierwszego odcinka Zach Galifianakis ” Kosze, pociesz się wiedząc, że nie jesteś sam.

Dla tych z nas, którzy wcześniej poszli za karierą Galifianakisa Kac, to było dość wyczerpujące oczekiwanie, aby zobaczyć go w projekcie, który jest nie tylko godny jego talentów, ale także pasuje do bardzo specyficznego światopoglądu, który jest sercem jego komedii. Ten projekt wreszcie nadszedł.

Ale najpierw spójrzmy na naszą Galifianakhistory:

Late World With Zach Premiera odbyła się wiosną 2002 roku na VH1 i trwała przez 36 odcinków przed odwołaniem. W programie występował pozbawiony brody Galifianakis potykający się w formacie późnej nocy. Było to niezapomniane wprowadzenie do szczególnej marki antykomedycznej aktora, ale ostatecznie walka z oglądaniem jego zmagań z wysoce ustrukturyzowaną formułą takiego programowania. To napięcie jest widoczne w wielu wywiadach, w tym w tym z wcześniejszym Kac Bradley Cooper ponad siedem lat przed tym, jak dwa były koszarami w hicie.

Kilka lat później Galifianakis byłby punktem kulminacyjnym Patton Oswalt Komicy komedii dokumentalny tour, w którym spotykamy bardziej delikatnego i sardonicznego wykonawcę. W 2005 roku jego Live at the Purple Onion komedia specjalna umocniła jego niechęć do oczekiwań publiczności. On także przybił swoją szczególną markę poważnego antagonizmu, który stał się zabawny lub chleba i masła Die Pomiędzy dwoma paprotkami seria internetowa.

Co nas prowadzi Kosze.

W końcu Galifianakis nie gra sympatycznego dziwaka ani spazzu. Zamiast tego spotykamy go jako bardzo uziemionego i prostego człowieka, którego jedyną ambicją w życiu jest stanie się klaunem. Nie taki klaun, który możesz zarezerwować na przyjęcie urodzinowe dla dzieci, ale raczej wykonawca wielkiej tradycji kunsztu slapstickowego. To pościg zaprowadził go do college'u klaunów - we Francji - gdzie sprawy szybko się rozpadają. Serial odnajduje go w rodzinnym mieście Bakersfield w Kalifornii, biorąc udział w jedynym koncercie, jaki może znaleźć w swojej wybranej dziedzinie: klaun rodeo.

Jest smutek z występem, który przemawia do wszystkich artystów. Przedstawienie otwarcie odnosi się do rzeczywistości, w której zawsze będą ludzie, którzy przypomną ci, że praca w Arby jest lepszą opcją lekkomyślnie realizującą twoje głupie marzenia. Galifianakis realistycznie macha w pościgu, zdając sobie sprawę, że jego ambicje wyeliminowały wszelkie nadzieje na jego osobiste szczęście. Pilot obraca się wokół alter ego „Kosze” - „Galifianakis” - niemożność zebrania 40 dolarów w rodzinnym mieście, aby uzyskać telewizję kablową dla dziewczyny, która go nie kocha. (Najczarniejszy fragment motywacji postaci, który widzieliśmy od dłuższego czasu.) Kosze to klaun, który nigdy się nie uśmiecha i naprawdę nie ma powodu.

Wspólne pisanie i produkcja Louisa C.K. przebijają się, a show osiąga wizualny ton i „indie” wrażliwość, która sprawia, że ​​jest to świetna siostra Louie. W przeciwieństwie do ciemniejszego odpowiednika Kosze jest bardziej spokojny, badając mniejsze pomysły i spokojniejsze momenty bez kreskówkowych zwrotów. Co ważniejsze, ma pewność, że jego tytułowa postać będzie prawdziwą osobą, która nie jest gównem bez powodu i ma swoje wyjątkowe poczucie moralności. Pokaz opiera się na nieodłącznym smutku, jakim jest próba stworzenia wysokiej sztuki w niskich miejscach.

Ci, którzy znają Galifianakisa z jego szerszej pracy, prawdopodobnie będą rozczarowani mrocznym zinternalizowanym smutkiem wyświetlanym tutaj, ale to jest w porządku: Kosze pojawia się jako pogłoski o naturze sztuk performatywnych, a Galifianakis zdecydowanie zasłużył na tę platformę dla siebie.