Jak wstyd ewoluował jako bardzo potrzebny mechanizm obronny

Słowo „wstyd” to amerykańskie urządzenie - myśl o wielkich banerach związkowych na protestach, nalegając na wstyd na to, co jest sporne, odważne na czerwono. Kiedy pokrzywdzona grupa publicznie zawstydza, angażuje się w emocjonalne słowo w najlepszy sposób, aby uzyskać to, czego chcą: reformę poprzez odpowiedzialność publiczną.

Chociaż cel wstydu publicznego wydaje się oczywisty, przez wiele lat wstyd uważano za „ignorowaną emocję” ludzkiej psychologii. Wiemy, że prawie wszyscy czują wstyd, ale nie dlaczego - aż do teraz. Wstyd wyewoluował jako bardzo potrzebny mechanizm obronny dla społeczeństwa i nas samych, zespół międzynarodowych psychologów argumentuje w niedawnym artykule w Materiały z Narodowej Akademii Nauk.

Innymi słowy wstyd uniemożliwia nam zniszczenie naszych relacji społecznych i motywuje nas do ich utrzymania.

Aby przetestować tę teorię, psychologowie kierowani przez Daniela Sznycera z University of California w Santa Barbara przeprowadzili testy z 900 uczestnikami w Stanach Zjednoczonych, Indiach i Izraelu. Stworzyli dwa tuziny fikcyjnych scenariuszy przedstawiających cechy, które często są postrzegane jako haniebne - jak skąpstwo, słabość fizyczna i niewierność. Niektórzy uczestnicy musieli zgłaszać, jak negatywnie postrzegaliby kogoś, kto miał te cechy, podczas gdy inni uczestnicy opisywali wstyd, jaki by poczuli, gdyby rzeczywiście mieli te cechy.

Było bardzo bliskie dopasowanie między negatywnym postrzeganiem tych cech a intensywnością wstydu, który ludzie hipotetycznie spowodowaliby, gdyby ktoś na nich działał. Wstyd to system w ludzkiej psychice, który ma wywołać dewaluację u innych, podsumowali naukowcy.

Podkreślając wstyd jako ewolucyjną adaptację, naukowcy ukuwali zwrot „wstyd teorii zagrożenia informacyjnego”. Ludzie z natury wiedzą, że aby przetrwać, inni muszą troszczyć się o ich dobro - a jeśli się spieprzą, wstyd im o tym przypomina. Podczas gdy smutek i niepokój sprawiają, że czujesz się nieprzyjemnie, nic nie sprawia, że ​​chcesz wpełznąć do dziury i chcesz umrzeć jak wstyd.

Badanie oświetliło również związek między wstydem a kulturami. Przez lata przypuszczano, że istnieją znaczące różnice w elicitorach i konsekwencjach wstydu w różnych kulturach. W latach 40. XX wieku gazeta piorunochronna twierdziła, że ​​Japończycy mają „wstydliwą kulturę”, podczas gdy Stany Zjednoczone mają „kulturę winy”. Chociaż teraz wiemy, że istnieje nieodłączna różnica między winą a wstydem, ta idea, że ​​wschodnie i zachodnie różnice kulturowe wpływać na percepcję wstydu wciąż przenika literaturę akademicką.

Badanie to jest pierwszą empiryczną demonstracją, że istnieje bardzo bliskie dopasowanie do uczuć i przyczyn wstydu w różnych kulturach (kultury tutaj należące do uczestników w Izraelu, Indiach i Stanach Zjednoczonych). Chociaż naukowcy podkreślają, że nadal uważają lokalną publiczność za przyczynę wstydu - ludzi, z którymi kontaktujemy się osobiście - podżeganie do wstydu było takie samo we wszystkich kulturach.

„Sama skala wstydu pasująca do zagranicznej publiczności jest oszałamiająca” - powiedział współautor papieru, profesor psychologii Leda Cosmides w komunikacie prasowym.

Jeśli jesteś tanim, oszukującym łajdakiem, społeczeństwo zawstydzi cię bez względu na to, gdzie jesteś. Dobrą wiadomością jest to, że ewoluowałeś, by wziąć ten wstyd i przekształcić się w nieco mniejszego kutasa.