Badminton's Shuttlecock Is The Future of Spaceship Design

W nadchodzących dniach najlepsi gracze w badmintona na świecie będą walczyć o podium podczas Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro. I choć sport nie cieszy się takim samym uznaniem, przynajmniej w Ameryce Północnej, jak inni, to co sportowcy osiągają jest naprawdę niezwykły. Lotka do badmintona jest najszybciej poruszającym się obiektem poza sportem strzeleckim podczas igrzysk.

To zaskakujące, biorąc pod uwagę, że pióra lotki są specjalnie zaprojektowane do oporu powietrza. Ale o to chodzi - im szybciej ptaszek zwalnia, tym trudniej gracze mogą go uderzyć i nadal utrzymywać grę w granicach.

Zawodnicy machają rakietami z siłą wybuchu i reagują nadludzkimi czasami reakcji. Ostatnie badania fizyki tego sportu wykazały, że lotki zmieniają się w zaledwie 20 milisekund po kontakcie z rakietą. Sto milisekund później, a ptaszyna jest idealnie dopasowana do nowego kierunku podróży.

To właśnie te bliźniacze właściwości - opór i skłonność do ciągłego przemieszczania się z korka, sprawiają, że lotka jest tak dobrze dostosowana do innego zastosowania: podróży kosmicznych.

Wyniesienie promu kosmicznego w przestrzeń kosmiczną to jedno, lądowanie go bezpiecznie na Ziemi lub innym ciele planetarnym jest kolejnym. Jednym z problemów jest spowolnienie wahadłowca wystarczająco szybko, aby umożliwić delikatne lądowanie, a innym jest zapobieganie, aby opór powietrza generował tyle ciepła, że ​​statek topi się i rozpada jak straszny deszcz meteorów Perseidów.

Projekt wolantu, który ma swoje korzenie w 2500 rpne w Azji, zabija obie te ptaszki jednym kamieniem. Pióra nie tylko powodują duży opór, ale rozprzestrzeniają opór na stosunkowo dużym obszarze, co zmniejsza gromadzenie się ciepła. Dodatkową zaletą tej lotki jest to, że spadające lotki nie wymagają dodatkowej energii, aby astronauci nie mogli gwałtownie przewrócić się w przestrzeni podczas zejścia.

Idea, że ​​fizyka wolantowa może pomóc w ponownym wejściu w atmosferę, nie jest wyłącznie kwestią teoretycznych spekulacji. SpaceShipTwo Virgin Galactic, które ma nadzieję, że pewnego dnia zabierze turystów kosmicznych na przejażdżki po niskiej orbicie, ma system wirujących „piór”, aby pomóc w hamowaniu podczas powrotu.

Niestety, test systemu z 2014 r. Poszedł strasznie źle, gdy system opierzony został rozmieszczony zbyt wcześnie, podczas gdy prom był nadal zasilany, co spowodowało przegrzanie jednostki i rozpadnięcie się. Drugi pilot misji zginął w katastrofie, a pilot spadł z powrotem na Ziemię i doznał poważnych obrażeń.

Wypadek był straszną porażką, ale Virgin Galactic nie marnowała czasu na budowę statku zastępczego, a testy w locie mają się rozpocząć w przyszłym roku.