I Wish My Dad Zobaczyłbym „Przebudzenie Mocy” ze Mną

W ten piątkowy wieczór zamierzam usiąść w kinie z moim najlepszym przyjacielem i tatą otoczonym setkami innych ojców i synów do obejrzenia Przebudzenie Mocy. Jest to długo oczekiwany film, którego najbardziej charakterystycznym momentem była chwila, w której mężczyzna wyjawił synowi, że nie może tam być. Mój tata miał do nas dołączyć. Walczyłem z gównianym Fandango, rozbijając się przez całą noc, żeby zdobyć dla niego bilet, ponieważ obiecał, że to zrobi. On nie przyjdzie. Nie jestem zaskoczony.

Mój tata i ja jesteśmy dobrzy. Przeżywanie naszego związku nie jest mrocznym zejściem do okropnego dzieciństwa, ponieważ wychowałem się w porządku, chyba że uważasz, że podmiejski New Jersey jest koszmarem. (Powinienem też powiedzieć, że bohaterem, który mnie wychował, była moja mama, której jedyną negatywną cechą jest jej brak zainteresowania Gwiezdne Wojny.)

Czy ze względu na swoją kulturową dominację czy odwołanie międzypokoleniowe, czy oba, Gwiezdne Wojny to więcej niż film. Dla mojego najlepszego przyjaciela i dla mnie to amerykańskie marzenia naszych ojców imigrantów. Była to najgorętsza rzecz, jaka wydarzyła się, gdy przybyli na ziemię amerykańską podczas administracji Cartera, a trzydzieści lat później ich pracujący zawodowi synowie są w stanie zapłacić 18 dolarów za IMAX 3D z własnym dochodem do dyspozycji. „Cokolwiek zrobiliście, żeby się tu dostać, dziękuję, teraz jest ich trochę Gwiezdne Wojny.”

I chciałem to dać drogiemu staremu tacie. Chociaż nie zabrał mnie do gier Yankee lub nie nauczył mnie, jak zmienić mieszkanie, walczyć z łobuzami lub spotkać się z moimi dziewczynami, chciałem mu dać Gwiezdne Wojny bo mogę. Widzenie pustych krzeseł na urodziny i Boże Narodzenie nie zniszczyło mnie. Przyjęcie mojego dyplomu uniwersyteckiego bez niego, żeby mnie przytulić, nie złamało mnie. Kiedy zacznie się wynik Johna Williamsa, a jego jedynym obowiązkiem będzie siedzieć z tyłkiem i cieszyć się, będę wiedział: dorastałem bez niego każdego dnia.

Ale nie pozwala mi mieć tej chwili. Jego nieobecność w końcu dociera do mnie. Może mimo wszystko nie jest w porządku.

Dziś, kiedy wychodzę na Brooklyn, mój tata budzi się, aby uczyć angielskiego w gimnazjum w Manili. Nigdy nie mieszkaliśmy w tym samym domu, kiedy dorastałem, więc kiedy wrócił na Filipiny na dobre w zeszłym roku, było to przerażająco normalne. Po latach pracy w Nowym Jorku odkrył, że w Ameryce nie ma już nic do roboty. Jego najmłodszy syn skończył ze szkołą. Dla każdego, kto emigruje, szukając nowego początku, ta misja została zrealizowana.

Ale kilka miesięcy temu znów był w stanie pomóc mojej siostrze w zaplanowaniu ślubu. Pomiędzy aranżacjami kwiatowymi a ciasteczkami pokazałem mu drugą przyczepę Przebudzenie Mocy który właśnie spadł, iz radością obiecał zobaczyć to ze mną.

„Czy byłbyś skłonny odlecieć z powrotem?” Zapytałem, wiedząc, że we wrześniu będzie na Filipinach.

„Tak, oczywiście!” Powiedział. Nagle znów miałem siedem lat, jak wtedy, gdy wziął mnie na letnie popołudnie, żeby zobaczyć The Phantom Menace jakieś szesnaście lat temu. Pamiętam Kręgle i sodę i za dużo cukru i chciałem tego od nowa.

Z wyjątkiem tego, że mam 23 lata i powinienem był wiedzieć lepiej niż trzymać go przy obietnicach. Ale… kurwa Gwiezdne Wojny. Byłem ślepy z podniecenia, tak jak wszyscy, ponieważ pojawiło się więcej szczegółów na temat filmu, jak może Luke jest zły, a Han znów lata Millennium Falcon i Kylo Ren i Finn walczą i….

Nie jestem wyjątkowy, kiedy mówię, że mój tata mnie przedstawił Gwiezdne Wojny, ale zrobił. Uwielbia dziwaczną operę George'a Lucasa, jak wszyscy żyjący w latach 70-tych. (Powinieneś zobaczyć jego twarz w „Chewie, jesteśmy w domu”). Nie jestem wyjątkowy, zbudowano miliony mostów pokoleniowych, kiedy Gwiezdne Wojny został wydany w kwietniu 1977 roku. I te mosty będą kontynuowane w piątek. Po prostu nie mój.

Po ślubie mojej siostry wrócił na Filipiny - misja zakończona: zobacz, jak twoja córka wyszła za mąż - i straciliśmy kontakt. Zdarza się, kolejna przerażająco normalna rzecz dla nas. I do diabła, nawet przyznaję, że nie wydałbym 1567 dolarów na lot z Manili do Newark z zwolennikami w Tokio i Dallas, żeby zobaczyć film, Gwiezdne Wojny albo nie. Rozumiem. To nie powinno boleć.

Ale tak jest. Jeśli 30 to nowe 20, to w wieku 23 lat powinienem mieć pozwolenie na dąsanie się, gdy mój tata złamie obietnicę.

Każde dziecko fantazjuje o byciu Luke Skywalker i pokonaniu Imperium. Kiedy myślę o tej chwili w Imperium kontratakuje kiedy Darth Vader oferuje Luke'owi dołączenie do Ciemnej Strony, przerażam się, kiedy myślę: to brzmi jak wspaniałe popołudnie.

Ale tak jak Luke, to tylko kolejne wspomnienie, którego nigdy nie będę miał z tatą.