Piraci i gwiazdy rapu robią to, aby nadać swój wewnętrzny styl

Ahoy, me mateys! To będzie kolejny Dzień Rozmowy jak Pirat, więc podnieś grog lub chodź po desce. Albo jeszcze lepiej, lataj na śmierć, ponieważ ludzie lubią piratów z tego samego powodu, dla którego lubią Kanye.

WTF?

Cofnijmy się tutaj. Dziwną rzeczą w mowie pirackiej jest to, że nie jest ona prawdziwa. Twórcy Talk Like a Pirate Day przyznają, że nieoficjalne święto jest ukłonem w stronę długiego Johna Silverta Roberta Newtona z adaptacji filmu z 1950 roku Wyspa Skarbów. Przemówienie Silvera opiera się na domowym dialekcie Newtona z angielskiego West Country.

Tak więc tandetna mowa piracka o Talk Like a Pirate Day może nie być historycznie poprawna, ale została zaakceptowana jako standardowy piracki żargon. Ale jest dobry powód, dla którego ten konkretny wzorzec mowy jest tak popularny, i to z tego samego powodu, dla którego lubisz teksty rapowe.

Obaj piraci i artyści hip-hopu stosują solekizmy - celowo niepoprawną gramatykę. Podwójne negatywy, inwersje i nietypowe porządkowanie wyrazów są używane do podkreślenia i dodania pisanego snazzu (sławni użytkownicy to Shakespeare, T.S. Eliot i Robert Frost). Współcześni piraci też ich używają, ze swoimi „drżącymi mi drewnami” i „ahoy me mateys”. A nawet postacie z futrzanego lub sci-fi - patrzcie na was, Yoda i Cookie Monster - mówcie w ten dziwny, ale fascynujący sposób trippy dialog.

„Wiem, że śmiało żeglują trzy statki przez kanał w zeszłym tygodniu” zawiera wiele błędów gramatycznych, podobnie jak w wierszu „Wiesz, co to znaczy, lecę na śmierć” w piosence Kanye Westa „Mercy”. Ty dłużej, jakbyś zatopił się w swojej duszy bo inwersji:

To ma sens, jeśli w ogóle, najbardziej wywrotowe złe dzieci w historii - niezależnie od tego, czy są piratami, czy gwiazdami rapu - odwrócą się do solecyzmu. W końcu, co jest bardziej kiepskie niż branie tego, co normalne społecznie i akceptowalne, i odwracanie scenariusza? Zarówno dla (fałszywych) piratów, jak i rapsterów, przyjmowanie tego, co uważane jest za normalne i akceptowane, nigdy nie było częścią ich umowy, a odwracanie języka oferuje słuchaczowi lingwistyczną, dźwiękową wskazówkę, że cokolwiek pochodzi z ust osoby, jest nie tylko odwrócone, ale także natura chodzenia pod zboże - cool. Jako eksploracja 2012 roku - „Coolness: Empirical Investigation” sugeruje, buntowniczość stanowi ogromny wskaźnik bycia cool:

Drugi czynnik, który wyjaśnił skromniejszą kwotę wariancji, składał się z pięciu elementów, z których każdy był oceniany jako bardziej chłodny niż społecznie pożądany. Elementy czynnika drugiego albo nie obciążały czynnika pierwszego (np. Ironii), albo były ładowane w przeciwnym kierunku (np. Kontrola emocjonalna). Buntowniczość miała największy ładunek i jest prawdopodobnie najbardziej centralnym elementem teoretycznym. Ten drugi czynnik lepiej ucieleśnia rdzeń konstruktu zidentyfikowany jako fajny w literaturze naukowej (Frank, 1997; Heath i Potter, 2004; Pountain & Robins, 2000). Czynnik ten przedstawia chłód jako bardziej nieprzejrzysty, mniej aktywny i mniej zaangażowany: chłód jako oderwanie i kamuflaż. Nazwaliśmy ten czynnik chłodem kontrarian.

Podsumowując: Rozmawiaj jak pirat, kieruj swoim wewnętrznym Kanye i bądź najfajniejszy, jakim możesz być.