Czy ktoś troszczy się o sekwencję, za 20 lat za późno?

Podobnie jak gigantyczny obcy statek-matka zmuszony do podwinięcia ogona i opuszczenia naszej planety Dzień Niepodległości: Odrodzenie wydają się odzwierciedlać letnie uczucie z ogólnej populacji kinomanów. I choć jego 41,2 miliona dolarów w kasie krajowej (i 143 miliony dolarów na całym świecie) nie jest czymś, na co można się wyśmiać, to kwota ta była mniejsza niż 50 milionów dolarów, które ten 20-letni późniejszy sequel miał zarobić. Oryginalny Dzień Niepodległości w 1996 r. zarobił 871,4 miliona dolarów na całym świecie możliwy nowa kontynuacja mogłaby nadrobić zaległości podczas pełnego biegu teatralnego, co wydaje się mało prawdopodobne. 20-letnia przerwa między oryginałem Dzień Niepodległości i Odrodzenie wydaje się łatwym czynnikiem, który można tu winić, ale jaki jest wskaźnik sukcesu sequeli z podobnymi lukami po oryginale? Oto zdjęcie tego dziwnego zjawiska filmowego.

Remake są nieco poza tabelą, ponieważ sama natura remake'u ma wbudowany nowy szum (lub wbudowany backlash) osadzony w percepcji raty na początku. Analizując, jak wersja Brendana Frasera Mumia wykonywany finansowo i krytycznie w przeciwieństwie do oryginału Borisa Karloffa jest w pewnym sensie bez znaczenia - lub przynajmniej całkowicie odmiennym zjawiskiem. Można śmiało powiedzieć, że odbiorcy podchodzą do sequeli z innym zestawem oczekiwań niż remake'ami lub restartami. (Choć wkrótce nadejdzie wyjątek, który przyjdzie nam wkrótce).

Jeśli spojrzymy na filmy z 17-letnim lub dłuższym okresem między oryginałem a kontynuacją, liczby mówią dość niespójną historię. Najłatwiej jest zacząć od oczywiście Gwiezdne Wojny filmy. Jeśli weźmiemy pod uwagę Przebudzenie Mocy (2015) jako bezpośrednia kontynuacja Powrót Jedi (1983) przyglądamy się 32-letniej luce. Przebudzenie Mocy ponad 2 miliardy dolarów Jedi wyniósł 572 miliony (skorygowany o inflację). W tym miejscu można wysunąć argument, że gigantyczna luka między sequelami jest pozytywna, biorąc Powrót Jedi zebrał głównie opinie negatywne na letnie (to NYT recenzja z 1983 roku jest szczególnie zjadliwa) i jest najsłabiej postrzegana w klasycznych filmach. Ale w tej analizie jest pewna wada: w międzyczasie ukazały się trzy inne filmy Star Wars ROTJ i TFA, i wszyscy zrobili lepiej w kasie niż ROTJ. W rzeczywistości, jeśli spojrzeć na The New York Times przegląd The Phantom Menace w 1999 roku jest zaskakująco pełna pochwał, nawet fraza „aż do tabaki” jest używana, co, jak każdy wie, z pewnością nie jest czymś, co ktoś by powiedział teraz.

Lubię nazywać tę anomalię „hype-hangac”. Wszyscy wiemy Powrót Jedi to lepszy film niż The Phantom Menace, ale w 1983 roku może wszyscy mieli dość Gwiezdne Wojny podczas gdy w 1999 r. ludzie byli gotowi to kochać. Chodzi o to, że nie było żadnej reakcji kasowej The Phantom Menace (1,2 miliarda dolarów) i 16-letnia luka między nim a Powrót Jedi było prawdopodobnie korzyść. To nie zaszkodziło nowej generacji Gwiezdne Wojny geekowie urodzili się w międzyczasie.

Jeśli chodzi o naszą większą analizę dużych luk czasowych między sequelami, Gwiezdne Wojny stuff reprezentuje pewien rodzaj relacji między pieniędzmi a latami, ale nie ma prawdziwego związku przyczynowego. Gwiezdne Wojny jako całość jest pozornie światem do robienia pieniędzy i prawdopodobnie gra według własnego zestawu nieodróżnialnych reguł.

Co powiesz na Indiana Jones ? Pomiędzy nimi było 19 lat Ostatnia krucjata i Królestwo Kryształowej Czaszki. Tutaj prawie jesteśmy Dzień Niepodległości terytorium, ponieważ przepaść między tymi filmami Indy trwa prawie dwie dekady. Dostosowane do inflacji, Ostatnia krucjata zarobił 474,2 miliona dolarów w 1989 roku Królestwo Kryształowej Czaszki zarobił 786,6 mln USD. Wydaje się szalony, ale przepaść między tymi dwoma filmami prawie na pewno - może bez wątpienia - pomógł Królestwo Kryształowej Czaszki wydajność kasy. Ponieważ NIE MA ŻADNEGO SPOSOBU, aby każdy, kto ma właściwe zdanie, uważał, że to po prostu lepszy film niż Ostatnia krucjata. Nie muszę nawet zawracać sobie tym głowy, ale łączny wynik publiczności za Ostatnia krucjata wynosi 92%, a Królestwo Kryształowej Czaszki 54%.

Ale Indiana Jones jest postacią bardzo ukochaną, więc przepaść między jego pojawieniem się w 1989 r. I 2008 r. Wydaje się być zaletą, ponieważ postać (grana przez Harrison Forda) była głównym losowaniem. Są też wszelkie powody, by sądzić, że film Indy w 1999 r. Również byłby dobry. Może nie mroczne widmo pieniądze, ale prawdopodobnie lepsze niż Ostatnia krucjata. Z fikcyjną osobą, taką jak Indiana Jones, nieobecność zdecydowanie sprawia, że ​​serce - i zbiorowa nostalgia - stają się coraz bardziej sentymentalne, co zdaje się przekładać na dolary. (Właściwie, to może być po prostu konkretna rzecz Harrisona Forda. Czy jesteśmy gotowi na Air Force One Part 2: Nostalgia One a Plane jeszcze? Co powiesz na The Mosquito Coast: Reloaded ?).

W przeciwieństwie do bohaterów Dzień Niepodległości NIE są tak dobrze ugruntowane lub ukochane jak Indiana Jones. Tutaj nie ma potrzeby analogii, ponieważ porównywanie postaci Dzień Niepodległości do postaci Indiana Jones jest jak porównywanie postaci Dzień Niepodległości do Indiana Jones. Jeśli widziałeś Dzień Niepodległości: Odrodzenie wtedy wiesz, co mam na myśli: pamiętasz prezydenta Whitmore'a i jego córkę? To twoi faworyci, prawda?

Ale co z bohaterami, którzy obiektywnie kochają? A co z Dorothy i jej gangiem? Czarnoksiężnik z krainy Oz ? Między oryginałem było 45 lat Czarnoksiężnik z Krainy Oz i jego kontynuacja, Powrót do Oz. Po dostosowaniu do inflacji, oryginalny film zarobił około 247 milionów dolarów. (Plus, bądźmy szczerzy, ilość razy, kiedy ludzie widzieli to w telewizji, wydaje się nieobliczalna). Powrót do Oz zarobił tylko 25 milionów dolarów, skorygowany o inflację. Podobnie jak krytyczna luka Indiany Jonesa, łatwo zgadnąć, co jest krytycznym konsensusem Powrót Oz jest tak, jak jest Czarnoksiężnik z krainy Oz. Oczywiście, modne byłoby twierdzenie Powrót do Oz jest kultowym klasykiem w klimacie 2016 r. ratowania kiczowatych filmów z kulturowego zapomnienia, ale nikt nie będzie udawał, że jest w rzeczywistości lepszy od oryginału, ani też nie mógłbyś naprawdę skonstruować argumentu, że powinien był zarobić więcej pieniędzy.

To nie znaczy oryginał Dzień Niepodległości jest bezpośrednio analogiczny z Czarnoksiężnik z krainy Oz i jest to bezsensowne sequele (mniej o tym mówiono Oz wielki i potężny, tym lepiej), ale jeśli chodzi o model, który pasuje, jest to najbliższe porównanie, które działa: oryginalny film jest lubiany i bardzo dobrze sprawdza się w kasie, a następnie, sequel ponad 20 lat później, robi gówno i wszyscy go nienawidzą.

A nawet jeśli nie kupisz Dzień Niepodległości i jego dziwacznie późna kontynuacja jako analogiczna do rzeczy Oz, a potem o The Blues Brothers i jego okropna kontynuacja Blues Brothers 2000 ? Oryginalny Blues Brothers to klasyk komediowy, który zarobił 115 milionów dolarów w dzisiejszych pieniądzach, a dokładnie dwadzieścia lat później - kontynuacja Blues Brothers 2000 - tylko 14 milionów dolarów. Robert Ebert dał dwóm ostatnim gwiazdom i twierdził, że byłoby lepiej, gdyby „opowieść została pominięta” na rzecz dobrej muzyki.

Być może prawdziwą rubryką jest tutaj mieszanka legalnej jakości filmu w połączeniu z brakiem franczyzy na dużą porcję czasu. Kiedy upłynie wystarczająca ilość czasu, oryginalny film (lub najnowszy sequel lub franchising jako całość) może zyskać różne rodzaj statusu niż wtedy, gdy był „nowy”.

Być może najlepszym - lub najnowszym - przykładem jest tutaj Mad Max. Jeśli dostosujemy globalne sumy kasowe dla wszystkich trzech oryginałów Mad Max filmy z inflacją, oryginalny film z 1979 roku zarobił 388 milionów dolarów, jego „sequel” Wojownik drogowy (1982) zarobił 57 milionów dolarów, i Mad Max: Beyond Thunderdome (1985) zarobił 82 miliony dolarów. Pełne 29 lat później otrzymujemy rok 2015 Mad Max: Fury Road który jest jakby kontynuacją pierwotnej fabuły, ale nie jest to ponowne uruchomienie lub remake.

Oryginalne filmy mają mieszane dziedzictwo krytyczne i zasadniczo tak się stało w porządku w kasie, ale poza pierwszą, nie były (jak Dzień Niepodległości) solidni producenci pieniędzy. Ale nagle, w 2015 roku, Fury Road zarobił ponad 400 milionów dolarów i otrzymał prawie całkowicie pozytywne recenzje. W rzeczywistości siedzi na 97% na Rotten Tomatoes.

Nikt tak naprawdę tego nie widział, głównie z powodu tych oryginalnych Mad Max filmy były tak różnorodną kulturowo mową i nie były fantastycznymi twórcami pieniędzy. W międzyczasie, Dzień Niepodległości jest czymś klasycznym w popcornowych filmach z późnych lat 90-tych. Wygląda na to, że jego kontynuacja jest szybko zapominana. Tymczasem zaniedbane franczyzy przeszłości (jak Mad Max) nagle potrafią zdominować nie tylko kasę, ale także krytyczne kręgi.

Co to wszystko znaczy? Choć nie jest to technicznie sequel, zbliżające się wydanie nowego Pogromcy duchów ma do czynienia z podobną przerwą czasową; minęło 27 lat Pogromcy duchów II. Lubić Indiana Jones, Pogromcy duchów wydaje się być super-ukochaną franczyzą, a jej oryginalne gwiazdy powracają do epizodów. Czy pomoże lojalność fanów Pogromcy duchów w kasie, niezależnie od obiektywnej „dobroci” czy „zła”? Czy to ma znaczenie? Ghosbusters czuje się jak bezpieczny zakład, ale może bezpieczne zakłady przeszłości w Hollywood są naprawdę jego przyszłymi porażkami. Tymczasem słabsze franczyzy, które tym razem zapomniały, mogą być po prostu największymi hitami jutra.