UnREAL popycha Quinna do Maxa

Shiri Appleby, Rachel, zazwyczaj jest podstawą życia Lifetime Nierealny: Jej wyrafinowane aktorstwo - od śmiertelnej śmiertelnej śmiertelności po wybuchową spaleniznę - utrzymuje humanistyczne serce farsowego show. Ale tak jak w show-in-a-show, kiedy pchnięcie przychodzi i trzeba wprowadzić poważne zmiany, Quinn staje w centrum uwagi. Odcinek 3 to w całości odcinek Constance Zimmer - jeden z jej najlepszych występów w tej serii.

Jak dowiedzieliśmy się (jeszcze raz) w odcinku 2, Quinn w to wierzy Wieczny… to jej projekt, przede wszystkim, bez względu na to, kto jest na liście. Przecież jeśli chodzi o uzyskanie niewdzięcznej brudnej pracy, to ona jest gotowa zgłębić głębiny; zwłaszcza jeśli chodzi o wywrócenie Cheta (Craig Bierko), jest bardziej niż chętna, by zabrudzić sobie ręce lub być brudna. W końcu w tym sezonie potrzebuje czegoś większego niż samobójstwo, aby odzyskać swoje „królestwo”.

W tym odcinku - który wydaje się, że pora roku zaczyna się na dobre - widzimy Quinna wyciągającego każdy przystanek, wykorzystującego swoje nieszczęśliwe dzieciństwo, aby zmusić zawodnika do implodowania w aparacie. Aby dokończyć pracę, umieszcza temat, Miranda, w izolatce, zmuszając ją do przedyskutowania krzywdzenia dzieciństwa w aparacie, a następnie zatrudnia aktorkę, która gra matkę i zdyskredytuje jej historię w aparacie. Jest to jeden z najzimniejszych obliczonych gambitów, które Quinn i Rachel rozpoczęli w serialu, a Quinn śmieje się triumfalnie obserwując akcję na monitorach w pokoju kontrolnym. Eerily, nigdy nie czuje się, jakby trudno było jej wylądować.

Coleman (Michael Rady) ma nam przypomnieć, że w pewnym sensie to, co robi Quinn i Rachel (choć myśli, głównie Rachel), jest sztuką - ciemną, ale mimo to oszałamiającym talentem. Gdy Rachel prowadzi Colemana przez to, co ona i Quinn robią najlepiej, ich wzajemne zainteresowanie się pogłębia - przechodząc od sceptycznej ciekawości do realizacji, która może dzielić obligacje, które przebiegają znacznie głębiej niż tortury Rachel i Quinna. Kiedy Coleman mówi Rachel, że „nie potrzebuje” Quinna i porusza się tak swobodnie, żeby z nią porozmawiać, zastanawia się, czy ambicje nie leżą u podstaw jego manewrów. Fakt, że z radością przyjmuje prezent Gary'ego (Christopher Cousins) w samochodzie, na który Quinn na pewno zasługuje, jest albo ozdobnym żartem o białych męskich przywilejach, albo głębszym wskazaniem, że Coleman jest jednoznacznie złą wiadomością. (Przecież zbytnio rozkoszuje się swoim dokumentem dla wygody, czymś, co Rachel podrywa, niemal na przekór sobie).

Z drugiej strony Quinn tego nie robi. Gdy Rachel znalazła się na celowniku, gdy wyszła prawda o jej tajnym spotkaniu z Garym, wydaje się, że Quinn będzie tym bardziej chętny do sabotowania Colemana. Jest zdecydowanie w zmowie z Rachel, czy to naprawdę dlatego, że ją szanuje, czy też ma zmienny plan. Wszyscy manipulują wszystkimi na obu Nierealny i Wieczny…; jest to, na obu frontach, część umowy i prawdopodobnie to, co trzeba zrobić, aby przetrwać, jak Jay (Jeffrey Bowyer-Chapman) tak często mówi Ruby (Denée Benton). Dlaczego Coleman miałby się powstrzymać? Chociaż ten odcinek uznaje Quinna za najbardziej diabolicznego, nie ma powodu, by sądzić, że nie może się głębiej zagłębić teraz, gdy zdradził ją jej najbliższy współpracownik.