„The BFG” to „E.T.” Sequel Steven Spielberg Never Made

W 1982 r. E.T. The Extra Terrestrial zestalił Stevena Spielberga jako szczerego króla przeboju. Poprzez ciąg cudownie kinowych i kreatywnych arcydzieł Szczęki, Zamknij spotkania trzeciego rodzaju, i Poszukiwacze zaginionej Arki (nie wspominajmy 1941), Spielberg stworzył serię klasycznych opowieści, które zabiły kasę. Ale gdy zdobył hit po trafieniu, uniknął jednej rzeczy: kontynuacji.

Jasne, wczesne lata 80. Hollywood nie domagało się takich światów filmowych, jak dzisiaj, ale były okazje, by śledzić jego wielkie rozboje. Skłonił się przed reżyserią Szczęki 2 i po ugotowaniu E.T. sequel ze scenarzystką Melissą Mathison, ostatecznie zrezygnował. Teraz, 34 lata później, Spielberg i Mathison wykonali ukryty pół-sequel: ich adaptacja Roalda Dahla BFG, który trafi do kin 1 lipca.

Z tego co wiemy, planowane E.T. sequel byłby bardzo, bardzo zły. Napisy Nocne obawy, proponowana kontynuacja przedstawia złych mięsożernych kosmitów, na czele z stworzeniem o imieniu Korel, którzy trzymają inne obce odmiany zakładników na swoim statku i odwiedzają Ziemię, aby spróbować zniszczyć gatunki E.T. Ostatecznie przechwytują i torturują głównego bohatera filmu, Elliotta (zagrał w filmie Henry'ego Thomasa Spielberga), gdy uważa, że ​​rozpoznawalny sygnał obcych jest własnością jego łagodnego obcego przyjaciela. Wołanie Elliotta o pomoc w końcu wzywa E.T. z powrotem na Ziemię, a kosmita uwalnia Elliotta i innych niewinnych uwięzionych kosmitów. Wtedy mały facet przeprogramowuje statek Korela, by odleciał do odległego zakątka galaktyki, zanim znów opuści Elliotta i Ziemię.

Mimo że Spielberg nie zrobił tego filmu, najwyraźniej nie skończył opowiadać historii o postaciach, które odnajdują swoją prawdziwą, młodzieńczą tożsamość, przez najbardziej nietypowych przyjaciół. BFG Opowieść o Wielkim Przyjaznym Olbrzymie (Mark Rylance), który zaprzyjaźnia się z brytyjską sierotą o imieniu Sophie (nowicjuszka Ruby Barnhill), jest wypełniona zwykłym szmaltzem Spielberga i w większości działa. Ale wyraźna współpraca między Spielbergiem i Mathisonem (który zmarł w zeszłym roku), wraz z tematami obu BFG i E.T. (nie wspominając o tytułach akronimowych) sprawiają, że tak spójne powiązanie, że pierwsze działa najlepiej jako prawdziwe E.T. sequel Spielberg nigdy nie powstał. Obfitują podobieństwa.

Pozornie dziwne przyjaźnie są podstawą obu filmów, ponieważ ich fabuły obracają się niemal wyłącznie wokół mało prawdopodobnych przyjaciół. Elliott zdaje sobie sprawę, że kosmita, którego znalazł na swoim podwórku, jest jego jedynym prawdziwym przyjacielem, a Sophie uczy się ufać 24-stopowemu humanoidalnemu stworzeniu swoim życiem. BFG to prosta opowieść o samotnej dziewczynie wyrzuconej w inne miejsce i uświadomieniu sobie, że świat jest znacznie większy i dziwniejszy, niż mogłaby sobie uświadomić. Zamień Sophie i Olbrzymiego Kraju i wstaw Elliotta i przedmieścia Kalifornii z lat 80. i masz E.T.

Nawet dziecinne wzorce mowy obu tytułów są podobne. Dysleksyjna gra słów w BFG, z jego „How whoopsey-splunkers” lub „Jak absolutnie squiffling”, pasuje do malucha podobnego do gobbldiegook, stopniowo łączonego w proste frazy słowne ET, jego poprzednika jako „inne”., ale każdy film ma rzekomy efekt specjalny jako główny bohater.

W żadnym filmie nie ma prawdziwych złoczyńców, tylko okoliczności, które każda para wiodąca musi pokonać. Kiedy jest w Olbrzymim Kraju, Sophie dowiaduje się o złej grupie olbrzymów-tyranów prowadzonej przez jednego, zwanego Fleshlumpeater (Jemaine Clement), który zdaje się drażnić BFG i to wszystko. Przerażające szczegóły niektórych gigantów zabijających i jedzących małe dzieci, które nazywają „ludzką fasolą”, są w dużej mierze implikowane, głównie dlatego, że szczerość Spielberga sprawia, że ​​dziwni współbracia mają bardziej makabryczną wrażliwość Dahla. To samo dotyczy wszechobecnych rządowych zagrożeń w E.T., które ostatecznie ratują małego kosmitę, zamiast go ranić.

Natomiast BFG najskuteczniej rozszerza historię E.T. jest w swoim nieziemskim otoczeniu; E.T. jest ograniczony do przedmieść. I nie chodzi tylko o efekty specjalne; kiedy podróżuje do rodzinnego świata swojego towarzysza, uświadamia sobie, że jej przyjacielski olbrzymi przyjaciel może stanąć w obronie rodziny, której nie ma w domu. Po E.T. książek na końcu tego filmu, Elliott ma do rozważenia, co E.T. zwykł dla niego znaczyć. Jest to wprawdzie potencjalnie nierealna implikacja bajki, ale przynajmniej Sophie może czuć się swobodnie ze swoją tożsamością wiedząc, że BFG zawsze służy pomocą. E.T. mógł zadzwonić do domu lub do Elliotta, czego chciał, ale nie było już połączenia z palcem.