Niezręczna relacja telewizyjna z chanuka

Jeśli nie obchodzisz święta Chanuki, oglądając klipy Eli Rotha jako „Niedźwiedzia Żyda” Bękarty niesławne w kółko - przede wszystkim, jaki jest twój problem? - jest kilka odcinków telewizyjnych i specjalności, które poruszają Festiwal Światła z niezręcznością. Najprostszym i pełnym szacunku obrazem ukochanej fikcyjnej rodziny świętującej Chanuka jest epizod The Rugrats który wyemitowano w 1996 r.; i tak, wiem, że to śmieszne. Prawda jest taka, że ​​publiczność nie zgromadziła się wokół żydowskiej rodziny świętującej Chanuka, ponieważ Tommy, animowane niemowlę, badał święto z pomocą swojego dziadka Borisa.

Animacja Dziadka Borisa, jak na ironię, była wielokrotnie krytykowana przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu, kiedy pojawił się zarówno na ekranie, jak i jako postać w komiksie Rugrats. Liga opublikowała porównanie projektu postaci Borisa z antysemickimi kreskówkami z nazistowskich gazet opublikowanymi w 1930 roku. Początkowo członkowie kierownictwa Nickelodeon wypowiadali się przeciwko twierdzeniom antysemityzmu, ale w 1998 roku kanał zgodził się nie przedstawiać ponownie dziadka Borisa.

Kilka programów telewizyjnych, w tym The O.C. i Liga Chanuka była przedstawiana jako komicznie mniej interesujące wakacje na marginesie, zawsze w zestawieniu z Bożym Narodzeniem. The O.C. przedstawił Chrismukkah, połączenie wakacji, które jego główny żydowski charakter, Seth Cohen, mógł wygodnie świętować ze swoją dziewczyną. Szczególnie, Seinfeld po prostu pozwolił Chanuka istnieć w tle życia jego bohaterów bez komentarza. Elaine, Jerry, George i Kramer uczestniczą w imprezach świątecznych i chanukowych w całej serii. W 1997, Seinfeld wykorzystał unikanie tematu, wprowadzając „Festivus”, komediowe alternatywne święto przeznaczone dla osób bez szczególnego zainteresowania Chanuka lub Bożego Narodzenia.

Inne odcinki telewizyjne i promocje adresowane są do Chanuki, gdy żeton żydowskiej postaci postanawia kształcić swoich gojowskich przyjaciół. Siódmy sezon Przyjaciele przedstawił Rossa próbującego wyjaśnić Chanuka swojemu półżydowskiemu synowi, Benowi, nosząc jedyny dostępny kostium ze świątecznego sklepu: pancernik.

Niania przeprowadził w 1998 r. epizod o tematyce chanukowej, w którym Nanny Fran spędziła w domu samą Chanukę, modląc się o bezpieczny powrót rodziny z zamieci śnieżnej. Artur Publiczna kreskówka dla dzieci prowadziła specjalny „Muffy dowiaduje się o Chanuka”, w którym nieświadoma gojowska rodzina dała żydowskiej rodzinie dużą szynkę w prezencie.

Oryginalny sitcom Disney Channel Nawet Stevens prowadził specjalny w 2000 r. „Heck of a Hanukkah”, choć fabuła była po prostu nowoczesną wersją „A Christmas Carol” z kilkoma odniesieniami do Żydów. Jest to jednak prawdopodobnie najciekawsza zabawa Chanuka opisana tutaj, że to artysta performance, mówca motywacyjny i „rzeczywisty kanibal” Shia LaBeouf.

Chociaż epizody telewizyjne o tematyce chanukowej same w sobie są rzadkie, komicy przemawiali na święta w epoce nowożytnej. Oryginalna chanukowa piosenka Adama Sandlera jest prawdopodobnie najbardziej znanym szkicem przedstawiającym święto, a Sandler odrodził ją kilka razy - ostatnio, w zeszłym tygodniu - od czasu jego oryginalnego emisji Saturday Night Live w 1994 r.

W 1999, Park Południowy włączyła satyryczną pieśń Chanuki jako część specjalnego święta „Pan Hankey’s Christmas Classics ”. Kiedy często wyśmiewany żydowski bohater serialu, Kyle, próbuje nauczyć swojego przybranego młodszego brata Ike'a o wakacjach, jego gojowscy przyjaciele, w tym Cartman, wtrącają się z tekstami takimi jak „Żydzi grają głupie gry / Żydzi, dlatego są kiepscy”.

W 2008 roku Jon Stewart wystąpił gościnnie A Colbert Christmas: najwspanialszy prezent dla wszystkich! wystarczająco długo, by zaśpiewać „Can I Interesting You in Chanuka?” ze Stephenem Colbertem. Ich duet jest najbardziej dokładny i zabawny, obraz fałszywego porównania mediów między Bożym Narodzeniem a Chanuka, jako że pierwszy z nich jest prawdopodobnie najważniejszym świętem w wierze chrześcijańskiej, podczas gdy drugi gra drugie skrzypce do Rosz Haszana i Jom Kipur.

Z biegiem lat Chanuka była traktowana łagodnie lub szyderczo przez telewizję głównego nurtu, a proces ten doprowadził do kanonu telewizyjnego Chanuka, który jest pełen dziwactw, błędnych kroków i notatek. Niektóre, jak stale rozwijająca się piosenka Sandlera, są łatwiejsze do oglądania niż inne.