Pamiętając o 'Possession' i 'Cosmos' Director Andrzej Zulawski, Dead at 75

Kontrowersyjne, graficzne, polityczne, czasem zabawne i zawsze emocjonalnie emocjonalne dzieło Andrzeja Zulawskiego było mało widoczne w Stanach Zjednoczonych. Dopiero w 2012 r., Kiedy w kilku teatrach w całym kraju pojawiła się bardzo chwalona retrospektywa twórczości polskiego reżysera, aby zaprezentować 13 wydanych teatralnie filmów, jego nazwisko stało się znane w tym kraju.

Niektóre z tych prac - nawet na arenie międzynarodowej - były mało widoczne, ograniczając się do małych przebojów, nawet gdy zaangażowane były duże gwiazdy, ze względu na prowokacyjne treści. Większość filmów Żuławskiego była w tym czy innym momencie zakazana, a wiele jego wczesnych prac było, szczególnie w jego ojczystym kraju. Najbardziej znany jest z klasycznego horroru w języku angielskim z 1981 roku Posiadanie, z udziałem Isabelle Adjani i Sama Neilla. Film zdobył nagrodę dla najlepszej aktorki Adjani po pokazie w Cannes i od tego czasu stał się kultowym klasykiem.

W 2002 r. Rząd francuski przyznał Żuławskiemu Legionowi Honoru. Pomimo swoich polskich korzeni i często ustawień, Żuławski pracował przez większość swojej kariery we Francji z powodu cenzury ze strony władz komunistycznych. W tym czasie ożenił się i zrobił cztery uznane francuskie dramaty romantyczne z francuską znaną aktorką Sophie Marceau.

Żuławski zmarł na raka, walczył przez wiele lat rano w wieku 75 lat. Możemy być tylko wdzięczni, że pod koniec życia dostał odrobinę uznania. Jego film z zeszłego roku, Kosmos - zaadaptowany z absurdalnej powieści ukochanego polskiego autora Witolda Gombrowicza - nie został rozpowszechniony w USA, ale zdobył nagrodę dla najlepszego reżysera na festiwalu w Locarno w ubiegłym roku.

Znaczna część nieopisanego katalogu Zulawskiego - który wciąż wydaje się rewolucyjny przez dziesięciolecia po wyprodukowaniu niektórych filmów, zarówno w temacie, jak i formie - jest nadal dostępna tylko na importowanych płytach DVD. Jeśli nic innego nie wynika z tej tragicznej straty, miejmy nadzieję, że pewna nowa uwaga zostanie zwrócona na ogromną pracę niedocenianego reżysera i doprowadzi do ogólnoświatowej dystrybucji odnowionych odbitek jego filmów. Są po prostu zbyt ambitne i wyjątkowe, aby nie były tak łatwo dostępne i szeroko znane, jak produkcje innych sławnych ikonoklastów, takich jak Alejandro Jodorowsky i Lars von Trier.