Małe domy nie są dla wszystkich

Przenieś się, McMansions z lat dziewięćdziesiątych i zarozumiałych: małe domy są tutaj, by je przejąć.

Małe domy, które są modne w dzisiejszych czasach, mają zwykle od 100 do 400 stóp kwadratowych. Są to małe przenośne kabiny lub przyczepy, które wyglądają jak fantazja Pinterest. Są też miejscy kuzyni małego domku - mikro-apartamentów - założonych w Japonii w latach 70-tych, a teraz nowy dodatek do rynku nieruchomości na Manhattanie.

„Myślę, że małe domy są naprawdę interesujące, ponieważ jedną z rzeczy, które widzieliśmy, ponieważ ludzie je projektują i personalizują, jest to, że ich wartości znajdują odzwierciedlenie w ich domowej przestrzeni”, Lindsay Graham, specjalista ds. Badań w Centrum Środowiska Budowlanego mówi w University of California w Berkeley. „Fajne w małych domach jest to, że cała przestrzeń jest swego rodzaju transmisją pewnej wartości, jaką posiadasz w odniesieniu do domów, zrównoważonego rozwoju i tego, jak żyjesz swoim życiem”.

Graham zaryzykuje stwierdzenie, że motywy życia w małym domu prawdopodobnie kręcą się wokół chęci życia skromniejszego przy zachowaniu zasobów, co zgodnie z witryną zasobów Malutkie życie jest dokładnie zgodny z założeniami „drobnego ruchu domowego”. Świadomość ekologiczna, samowystarczalność i pragnienie przygody życiowej są wymienione jako inspiracje do odchodzenia na małe - a sam mały dom staje się flagą banerów dla wartości jego lokator czuje się definiowany jako osoba.

Psycholodzy środowiskowi twierdzą, że domy mają wpływ na stan emocjonalny ludzi, ponieważ „ułatwiają interakcje społeczne i dynamikę władzy, które rozgrywają się w domu”, jak wynika z artykułu napisanego przez Grahama w 2015 roku. Uczciwe, ale problem z małymi domami polega na tym, że mogą one być zerowe dla rodzaju konfliktu unikalnego dla ciasnych kwartałów: fizycznie wymagają bardzo specyficznych relacji społecznych, których nie każdy może - lub powinien - manewrować. Jak powiedział Dak Kopec z Boston Architectural College Atlantycki że mikro-mieszkania mogą „zdecydowanie być niezdrowe dla starszych ludzi… którzy zmagają się z różnymi czynnikami stresu, które mogą sprawić, że ciasne warunki życia staną się problemem”. Rodzina w małym domu jest prawdopodobnie ciasna - co może wywołać reakcję łańcuchową stresorów.

Równie dobrze jest twierdzić, że ludzie z rodzinami lub przywiązani do wielu dóbr nigdy nie marzą o życiu w małym domu. „Wybierając maleńkie domy, podejrzewam, że jest to pewien rodzaj osób, które będą grawitowały w kierunku tych przestrzeni i znowu ludzie, którzy mają wartości, które uważają, są odzwierciedlani przez życie w ten sposób”, mówi Graham. „Staramy się dopasować nasze przestrzenie do działań, które musimy wykonać”.

Ci, którzy chcą mieszkać w małych domach, wykazują w szczególności dwa mechanizmy psychologiczne: grupowanie się i weryfikację własną. Klastrowanie lub samodzielne sortowanie to idea, że ​​mamy tendencję do spędzania czasu z osobami o podobnych poglądach. Klastrowanie jest dodatkowo wzmacniane przez proces zwany samo-weryfikacją - chcemy być postrzegani w sposób, w jaki jesteśmy zgodni z naszą tożsamością. To sprawia, że ​​Facebook i Instagram są dla nas czymś więcej niż osobistymi pamiętnikami; jak w domu, są odzwierciedleniem naszych wartości i stylu życia oraz tego, co chcemy, aby inni sobie wyobrażali.

„Myślę, że jest prawdopodobne, że ludzie mieszkający w małych domach mają szczególny rodzaj osobowości” - mówi psycholog środowiskowy Sally Augstin Odwrotność. „Jeśli mieszkasz w jednym, prawdopodobnie potrzebujesz wyjątkowości i ciesz się intelektualnym wyzwaniem - znalezienie sposobu na życie w małym domu oznacza, że ​​rozwiązałeś wiele różnych zagadek. Jest to środowisko, które pozwala stworzyć przestrzeń, która wysyła ważne dla ciebie wiadomości i dopasowuje się do twojej osobowości. ”

Lata badań środowiskowych psychologów nauczyły ekspertów takich jak Augustin, że kontrola światła i naturalne cechy, takie jak ziarno drewna, są niedrogimi sposobami na uczynienie domu bardziej komfortowym i relaksującym. Dostęp do naturalnego światła jest kluczowy, mówi, tak jak upewnienie się, że kolory ścian są lżejsze, co sprawia, że ​​wydają się być dalej - mniej bakłażana, więcej szałwii zielonej. Augustin zaleca również, aby ludzie mieli różne żarówki do różnych czynności - bardziej złote dla relaksu, bardziej niebieskie dla pracy - i mówi, aby utrzymać miejsce z wizualnie skomplikowane. Jest powód, dla którego The New York Times opisuje nowy dziewięciopiętrowy budynek mieszkalny w Nowym Jorku jako „hipster skandynawski”.

Podczas gdy lista cech opisujących idealnego kandydata na malutkiego domku jest wyraźna - czy nie ma dzieci, chce żyć tanio, nie ma nic przeciwko poświęcaniu przestrzeni dla prostoty - mały ruch domowy przemawia do zaskakująco szerokiej grupy demograficznej. Miniaturowe siedliska rozprzestrzeniają się na całym świecie, od Madrytu po amerykański Środkowy Zachód. Graham porównuje celowy projekt maleńkiego domu do statku kosmicznego - tak jak NASA wprowadza psychologów do zrozumienia, jak fizyczna przestrzeń wahadłowca wpłynie na sposób myślenia astronautów, więc architekci powinni współpracować z psychologami, aby budować małe domy. Jednak jak dotąd nie wydaje się to popularnym wyborem.

„Myślę, że bardzo ważne jest zaangażowanie psychologów w planowanie małej architektury”, mówi Graham. „Jednym z niedociągnięć w architekturze i przemyśle projektowym jest to, że mają koncepcje tego, co chcą zrobić, lub jak chcą wykorzystać tę przestrzeń, ale często istnieje duży rozdźwięk między potrzebami rzeczywistych użytkowników a wizja zespołu projektowego. ”