Terapia końska nie jest naprawdę o koniu

Czuję, że potrzebuję terapeuty, aby przetworzyć doświadczenie poszukiwania terapeuty w Nowym Jorku. Skonsultowałem się ze wszystkimi miejscami, o których ci powiedziano, aby skonsultowali się i szukali referencji u starych lekarzy - nic nie pomaga ani nie zawęża niekończącego się morza nazw i praktyk. Tak więc przewidywalnie kończę zwracanie się do starego przyjaciela, do internetu.

Podczas ataków bezsenności rezerwuję wizyty u psychiatry w ZocDoc, tylko po to, aby anulować, gdy recepcjonistka dzwoni, aby potwierdzić. Celowo unikam WebMD, który zabiera kilka wątków paranoi i splata je w pełnowymiarowy gobelin cierpienia i szuka tańszych, alternatywnych opcji: powinienem iść na weganizm. Powinienem biec do momentu wyczerpania, nawodnienia, zatrząśnięcia shake'iem białkowym, a następnie zrobić to jeszcze raz i powtórzyć „dopóki moje gówno nie zostanie odkryte.

Masaże: powinienem dostać tyle masaży.

Aromaterapia: Powinienem mieć tyle świec wyskakujących 24/7 w moim mieszkaniu, że pachnie jak brzmi album Bon Iver.

Chwast: Powinienem to palić. Ale też nie pal.

SoulCycle: Powinienem zapłacić 40 dolców, aby pozostać nieruchomo podczas wydatkowania energii.

Terapeutyczna Alpaca: Wyglądają miękko!

Powinienem napisać więcej. Powinienem pić mniej. Powinienem się wyprowadzić z Nowego Jorku. Powinienem się przenieść do Nowego Jorku. Powinienem się wyprowadzić z Nowego Jorku, przenieść się gdzieś indziej niż Nowy Jork, a potem znów do Nowego Jorku. Powinienem trzymać moje przybory do pisania inaczej. Nazywasz to, mógłbym to zrobić i z czasem i wysiłkiem mógłbym osiągnąć nowy rodzaj mentalnego zastoju. Zbawienie jest tylko nową rutyną. Tak czy inaczej jest to teoria działania.

Wydaje się, że większość mojego przewijania online bada, jak opuszczenie tego miasta może wpłynąć na mój sposób myślenia. Zainspirowany jednym z tych niezliczonych trendów „Upstate New York Exists”, loguję się do Airbnb, aby napisać znajomą: „Jeśli mogę zapytać, ile kosztuje twoja maleńka, ale cudownie rozplanowana kabina? Jaka jest spłata kredytu hipotecznego lub czy wynajmujesz? Ciekawe, jaka jest odległość od hrabstwa Ulster do lotniska? Wiem, że zimą robi się nudno, ale jak nudno tu rozmawiamy? Czy jest wystarczająca kultura, o której mam na myśli: czy jest gdzieś przyzwoity kawałek pizzy? ”Myślę o tym, jak obecność natury i zwierząt - jestem z Kansas i dorastałem z szalonymi zwierzętami biegającymi 24 godziny na dobę - spowalnia mnie w dół.

Tak więc podczas tego grzebania natrafiam na coś bardzo interesującego na stronie internetowej Old Stone Farm, a Miasteczko - ośrodek ranczo w Rhinebeck w stanie Nowy Jork, mieście, którego własnoręcznie się zajmowałem. W gospodarstwie mają konie specjalnie przeszkolone w takim stopniu, w jakim jest to możliwe, aby pomóc ludziom uporać się z własnymi uczuciami. Lubię zwierzęta. Chcę poznać te konie.

Przybywam do Rhinebeck w środę rano, moje buty chrzęszczą na mokrym od deszczu żwirze. Nikt nie jest w pobliżu. Ponieważ samochód, który planowałem jechać, zepsuł się w nocy przed moją podróżą, jadę taksówką z dworca kolejowego Rhinebeck do Old Stone Farm - taksówkarz i ja rozmawiamy o baseballu, ujawniając, że opublikował książkę kilka lat temu o historii bijatyki na ławce. Był poranek i nie byłem wściekły na świat. Rzeczy patrzyły w górę.

Old Stone Farm to pięknie odrestaurowana farma położona na 236 hektarach nowojorskich nieruchomości położonych w północnej części stanu, w odległości kilku minut drogi od jednego z najbardziej chichi położonych w dolinie Hudson. Prywatne pokoje urządzone są oszczędnie, ale gustownie w stylu vintage, który nigdy nie trwał długo w sklepie z antykami Greenpoint. Kołdry, szydełkowane poduszki i te ozdobne lampy, które nie zapewniają dużo światła, ale cieniowują wszystko w najseksowniejszy sposób, mrugały ku bogactwu. Łóżka są rozległe i uniesione kilka stóp nad podłogą za pomocą rzeźbionych, skomplikowanych stopek klubowych. A potem są ganki - mój Boże, tylu pieprzonych ganków - i chude tos oraz wszelkiego rodzaju rustykalne dodatki i miejsca do długiego, zamyślonego siedzenia.

Spotykam Waddy'ego Francisa, dyrektora generalnego nieruchomości, który wydaje się nieufny wobec moich intencji, by pisać o doświadczeniu Epony, ale i tak jest miły. Franciszek, chudy mężczyzna w średnim wieku z łysą plamą zwieńczającą kiełki rdzy w kolorze włosów związanej w kucyk, spędził całe dziesięciolecia na Karaibach, pracując w ośrodku wypoczynkowym na Bahamach. Niedawno wrócił do tego obszaru - pochodzi z Nowego Jorku - po tym, jak właściciel kurortu zmarł i nastąpił chaos finansowy. - Nadszedł czas - powiedział, gdy prowadzi mnie przez wolnostojącą, skromnie urządzoną kuchnię, a potem do pensjonatu. Mój pokój, który jest otwarty i wyposażony w dokładnie pikowane łóżko typu king-size, wychodzi na główny padok, gdzie wiele kasztanowych koni włóczy się po trawiastej trawie. Adirondackowe krzesła są usadowione w trawiastej grobli, która omiata pensjonat, wskazała na konie i mały staw z kaczkami pływającymi wokół niego, oczywiście. To the West to stara, odrestaurowana stodoła zwana „The Yoga Barn”, a także dom wiejski Sherry Kahn należący do właściciela nieruchomości, która wydaje się doskonale spokojna, ale jest również dotknięta niewielkim klimatem Normana Batesa we wczesnych godzinach wieczornych.

Po odrzuceniu torby spotykam się z Allison Kraft, młodą kobietą, która prowadzi doświadczenie Epony w Old Stone Farm, i idziemy na lunch do piekarni na Market Street w Rhinebeck, aby porozmawiać o tle Epony i Krafta. Nic dziwnego, że Allison poczuła związek z końmi, odkąd skończyła 5 lat, i ta pasja niesie ją przez wiele przeciwności, w tym rozpad małżeństwa rodziców i łzę ACL, którą doznała, gdy jeden z jej koni, Jesse, wyrzucił ją siedem lat temu. Jej ambicje doprowadziły ją do świata ujeżdżenia, a ostatecznie do stanu Montana w Bozeman, szkole, która oferuje prestiżowy dyplom z koniowatych. Naturalnie ciekawy miejsca konia w świecie terapii, Kraft dotarł do Shelley Rosenberg.

Kraft jest krótki i muskularny i nosi jej kasztanowe włosy. Uśmiecha się bardzo często i powoli powraca do miasta i kurortu, gdzie trzyma swoje dwa konie i wydaje się, że podejmuje wyzwania związane z pracą. „Widziałem ludzi zmieniających się w ciągu zaledwie kilku dni”, mówi Kraft, opisując sesję, w której mężczyzna wyszedł i natychmiast zakończył toksyczny związek. Czy Epona zmieni mnie na zawsze? Zastanawiałem się. W drodze powrotnej jedziemy po arenie - możesz niemal poczuć zapach świeżego lakieru w musującym obiekcie - i chodzę po obiekcie, zanim wrócę do mojego pokoju, aby napisać i złożyć recenzję muzyki.

O szóstej chodzę na obiad do jadalni i przez chwilę jestem jedyną osobą, więc rozmawiam z serwerem, młodszym studentem poezji w pobliskim Bard College. Po chwili mężczyzna i kobieta po trzydziestce - są małżeństwem z innymi ludźmi i podróżują jako przyjaciele poszukujący „duchowości” - skierują się do sali i siadają przy stole po drugiej stronie pokoju. Zatrzymują się w Rhinebeck ze względu na bliskość Omega Institute w Rhinebeck, gdzie medium brazylijskiego Chrystusa o imieniu John of God spędza kilka dni w rezydencji. Chociaż mężczyzna, John, jest chirurgiem w Baltimore, mówi mi, że „widzialne zabiegi” Jana Bożego - inwazyjna procedura, którą wykonuje w Brazylii, ale nie mogą wykonywać w Stanach Zjednoczonych - wyleczyły tysiące. Byłam zdumiona, gdy uświadomiłam sobie, że bogaty człowiek nauki był w Rhinebeck, by zdobyć się na mistycyzm, który miał szczerze niebezpieczny i niehumanitarny komponent chirurgiczny. Mówił o swoich minutach z Janem Bożym mijającym zaledwie kilka sekund io sali spotkań, która czuła się zalana boskością, gdy tylko Jan wszedł.

Później do jadalni weszła kobieta o imieniu Joan z białą opaską na głowę, także świeża z obozu Jana Bożego. Podsłuchałem, jak mówi, że jest w późnym stadium śmiertelnego raka; Jan Boży reprezentuje jej ostatni strzał, ostateczny zasięg cudu.

Następnego ranka widzę grupę na śniadaniu w przepływającej białej pościeli. „Powinniśmy nosić biały cały czas”, mówi mi John. „Ale oszukuję”.

Lista koni, które przeniknęły do ​​kultury popularnej, od postaci z seriali sitcomowych, takich jak Mr. Ed, po sekretariat, nazwa konia sprawdzana w każdej dyskusji na temat najbardziej dominujących sportowców XX wieku, mimo że nie są ludźmi. Władca Pierścieni, książka o najbardziej epickiej bro-hike wszech czasów, ma całą rasę koni zwaną Rohirrim, samorządną grupą inspirowaną zapewne przez Swifta Houyhnhnmsa. I wreszcie, myślę o koniu z lenistwa z serii Legend of Zelda, który odegrał kluczową rolę w kierowaniu awatarem Link wokół zielonych lasów i pastwisk ochry w rodzimym świecie gier wideo, Hyrule. Imię tego konia? Epona.

Terapia oparta na koniach - lub, jak wiadomo, Equine-Assisted Therapy (EAT) - wcale nie jest nową koncepcją. W miarę jak terapia stała się bardziej popularna, praktyki obejmujące zwierzęta stały się bardziej powszechne i bardziej zaawansowane, co nie znaczy, że zobaczysz wiele stodół pojawiających się na działkach Brooklyn. Konie mogą być drogie w posiadaniu i opiekować się nimi, ale w obszarach, w których przestrzeń kosztuje mniej - paradoksalnie, wiele z tych obszarów, w których terapia jest mniej rozmawiana - spodziewałbym się, że koncepcja będzie nadal się nadawać. A dwie kobiety w centrum tego trendu to trenerka Shelley Rosenberg, która napisała kilka książek na ten temat i terapeuta o imieniu Nancy Coyne.

Razem, Rosenberg i Coyne stworzyli trzon pierwszego programu Epona, który Coyne określa jako „terapię z doładowaniem” - odpowiedź niewerbalna, jaką otrzymujesz od konia, jest znacznie szybsza niż odpowiedź otrzymana od konwencjonalnego terapeuty.

„Terapia doładowań wspomagana terapią Equine”, mówi Coyne. „Sposób, w jaki to robi, polega na zaangażowaniu ciała, umysłu, ducha i zintegrowaniu tego wszystkiego, łącząc się z naturą, zwalniając. Głównym czynnikiem jest to, że wszyscy jesteśmy zbyt szybcy i nadmiernie pobudzeni, a autonomiczny układ nerwowy, gdy jest niezrównoważony w kierunku zbyt dużego współczulnego układu nerwowego, zbyt dużej ilości adrenaliny, nie pozwala nam czuć się i nie pozwala nam myśleć prosto. Pierwszą rzeczą o koniach - i jedną ze wspaniałych rzeczy o koniach - jest to, że pomagają nam zwalniać. ”

Gdzie Rosenberg jest doświadczonym przewodnikiem niezbędnym do tej operacji - jeździ od dziecka, rywalizowała w wielu konkursach ujeżdżeniowych na wysokim poziomie i była długo notowana na Olimpiadzie - Coyne to ludzki mózg operacji. Podczas gdy tępy sposób mówienia Rosenberga ma wszystkie cechy kogoś, kto jest „zwierzęcą osobą”, licencjonowany terapeuta Coyne ma sprzęt do rozpakowywania doświadczenia na poziomie ludzkim.

„Połączenie z naturą i połączenie ze zwierzętami zawsze wydawało mi się bardzo ważne dla zdrowia psychicznego” - wyjaśnia Coyne. „Ale tak naprawdę nigdy nie rozumiałem dokładnie dlaczego. W 2004 lub 2005 przypadkowo wpadłem na współpracę z kobietą, która pracowała z końmi i dziećmi autystycznymi. Wszedłem do stodoły i zobaczyłem małego białego kucyka. Nazywała się Phia. W dawnych czasach była sławnym koniem terapeutycznym. Zakochałem się."

Stamtąd Coyne połączył się z Rosenbergiem, który pracował w „mekce” psychoterapii wspomaganej przez Equine w Arizonie. Chociaż Rosenberg był pierwotnie szkolony przez guru o imieniu Linda Kohanov - praktyka Kohanova w Arizonie zrodziła markę nauki „Eponaquest” - Coyne z pewnością zauważy, że choć praktyka Kohanova jest ważna, nie jest licencjonowanym terapeutą. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby Eponaquest i jego drzewo odgałęzień stało się powszechną praktyką w najbliższym czasie, zaangażowanie Coyne jako licencjonowanego terapeuty z 35-letnim doświadczeniem jest kluczowym elementem procesu, który wspólnie budują.

Jeśli chodzi o przełamanie tego, co dokładnie dzieje się w tej terapii, lub dlaczego działa, cóż, to inna sprawa. „Jesteśmy dopiero w fazie badań naukowych” - przyznaje Coyne. Ale ma teorię:

„Koń ma naturalny stan równowagi autonomicznej, który jest znacznie wolniejszy i bardziej spokojny niż człowiek. Kiedyś myśleliśmy, że jedyną rzeczą, która się wydarzyła, gdyby człowiek był niespokojny, przestraszony lub zły - system współczulny jest przeciążony - jest to, że wpłynie to na konia, a koń zareaguje, odzwierciedlając to lub obawiając się. Jeśli nie jesteś spokojny, wydarzy się jedna z dwóch rzeczy: albo koń pokaże ci, że nie jesteś spokojny, albo koń spróbuje cię uspokoić. Coyne otwiera to na bardziej ogólny opis tego, co dzieje się między osoba i koń: „To jeden z czynników, które są tak przydatne; pole elektromagnetyczne konia jest o wiele większe i silniejsze od twojego własnego, że trenuje autonomiczny układ nerwowy człowieka, aby obniżyć termostat. Stajesz się mniej niespokojny; Weterani PTSD powiedzą: „O mój Boże, nigdy nie czułem się tak spokojny w moim życiu!”

Będąc zwierzętami stadnymi, konie mają zaufanie i mają niezwykłą zdolność do wchłaniania i metabolizowania ludzkich emocji. W trakcie kilku dyskusji z osobami zaangażowanymi w program słyszę kilka niezwykłych referencji. Na przykład w pracowni Rosenberga i Coyne'a w Kostaryce młody chłopak z zespołem Aspergera po raz pierwszy uświadomił sobie swoją chorobę i jej konsekwencje. Coyne opowiada mi o sceptyku, który odwiedził ich placówkę tylko po to, by mieć niewielką interakcję z koniem terapeutycznym, który podmiot uważał za zmieniający życie. Czy może to wyjaśnić? Ona nie może.

„Jako psychiatra muszę ci powiedzieć, że widziałem, jak szybko i głęboko odczuwa się cierpienie ludzi” - mówi Coyne. „To magia, która bardzo mnie porusza. Na tym etapie mojego życia nie zależy mi na zarobieniu dużych pieniędzy, ale chcę wykonywać tę pracę ”.

Jest rano i jestem na arenie, która jest zupełnie nowa, błyszcząca i pokryta warstwą gumowych kamyków, aby zbliżyć się do brudu bez brudu. Stoję twarzą w twarz z moim wierzchowcem - pół-Belgijskim ciężkim koniem o imieniu Topper, którego blond grzywa jest noszona w taki diabelski sposób, że wygląda jak końska odpowiedź na Harry Styles. Patrzy, jak Allison pracuje ze mną przez serię ćwiczeń oddechowych i skupienia, w przeciwieństwie do umiarkowanie intensywnej rutyny jogi. „Skup całą swoją uwagę na głowie”, mówi Kraft, gdy stoi za mną w środku kopuły. „Teraz twoja szyja. Skoncentruj się na szyi i przesuń w dół do swojej klatki piersiowej. ”Nie powinienem odpowiadać, ale Kraft i tak mnie pyta. „Czy czujesz się wolny? Czy czujesz się spokojny? Czy jest coś, o czym myślisz? ”Jej ton jest ciepły, ale surowy; Pracowałem już nad wieloma z tych ćwiczeń, ale coś w tym ustawieniu sprawia, że ​​czuję się szczególnie nieważki i usunięty z rzeczywistości.

Po zakończeniu ćwiczeń ćwiczeniowych skupiam się na ćwiczeniach terapeutycznych, w których zdobywam zaufanie Toppera, szczotkując jego grzywę, wydobywając błoto z jego butów i pokrywając dłonie oleistym detanglerem, by zająć się jego ogonem. Zaczynam odczuwać, dlaczego terapia konna zyskała oparcie: za każdym razem, gdy jestem spięty, czuję, że Topper zaciska się, a on łatwiej się rozprasza. Kiedy się denerwuję, Topper jest zmienny i nieostry. W jednym ćwiczeniu prowadzę Toppera po arenie - najpierw liną, a potem bez liny. Kiedy czuję się w nim zamknięty i jego samopoczucie, podąża za każdym moim zig i zag. Gdy tylko mój umysł dryfuje, Topper startuje.

Sesja sprawia, że ​​czuję się wyprostowany w taki sposób, że może to być długa lub szczególnie głęboka sesja jogi, ale nie czuję dokładnie katharsis. To jest relaksujące i nie różniące się od praktykowania jogi z lustrem, jak zasugerował Rosenberg. Kluczową różnicą jest to, że lustro konia ma podtrzymywać emocjonalną refleksję, sprawiając, że chcesz naprawić swój umysł, a nie włosy. Ale nie czuję związku z Topperem, który rozciąga się pod skórą. Wydaje mi się, że ten koń może po prostu przyspieszyć czytanie mojego języka ciała i zareagować na to. Nie jestem pewien, czy ma głębsze spojrzenie.

Następnie docieramy do ostatniej części ćwiczenia, części, w której jeżdżę na topperu na oklep. Dorastałem w Kansas, więc jeździłem na wielu koniach, ale nigdy nie byłem oklepany i - nie zamierzam kłamać - czuję się trochę przerażony perspektywą wspinania się na Topper bez siodła lub uzdy. Przypuszczalnie dlatego, że ustanowiliśmy zaufanie dzięki innym ćwiczeniom - pielęgnacji, ćwiczeniom oddechowym, wzmocnionemu połączeniu między koniem a człowiekiem - Topper szokująco dobrze się wdrapuje, a ja jeżdżę nim po arenie ósemką przez około 10 minut, jego mięśnie przesuwają się pode mną, jakbym gwałtownie spływała. Kraft wraca na arenę, aby mi pomóc, a ja wbiłem się w drobny gumowy brud. Minęła godzina, która trwa kilka minut.

Dajemy Topperowi pocieranie nosa zamkniętą pięścią i wychodzę na szlak prowadzący z powrotem na główny teren.

Chciałbym przestać mówić, że czułem się rozczarowany doświadczeniem Epony, ale to niekoniecznie złamało mnie, aby mogło być ponownie zbudowane, co jest pewnym sposobem, w jaki założyłem, że terapia powinna działać. Nie odrodziłam się, po prostu odprężyłam się i dostałam tymczasowe zwolnienie. Chcąc spędzać więcej czasu na zewnątrz, zgadzam się na wycieczkę z Jeffem, lokalnym przewodnikiem i majsterkowiczem, który pracuje w ośrodku.

Jeff wskazuje na szereg lokalnych roślin i wyciąga z pędzla kości jelenia, kości, które wyglądały na bielone, ale właśnie zostały dokładnie rozebrane przez kojoty. Co dziwne, wół tej rasy wędruje przez tę część lasu - zbankrutowany rolnik w pobliżu pozwolił kilku uciekać z jego posiadłości, zanim sprzedał to, co mógł - i znajdziemy kilka jego odchodów. Jeff, który jest tęgi, opalony i nosi cienki warkocz na plecach, jest rodem z Michigan i spędził większą część dekady podróżując po kraju furgonetką. Pochyla się nad małą łodygą i mówi mi trochę o pąku. „Najwyraźniej ma właściwości halucynogenne, ale jeszcze go nie wypróbowałem”.

Syn Sherry jeździ na stację i pompuje mnie w poszukiwaniu informacji o Knicksach, zakładając, że mój nieregularny i charakterystyczny nietypowy wkład w wielką stronę sportową oznacza, że ​​stałem się biegły w temacie NBA i znam wszystkie jego tajemnice. Wsiadam do metra na północ i siadam na brzegu rzeki, wpatrując się w Hudsona na czas jazdy, nie sprawdzając telefonu, dopóki nie będę w Grand Central.