Korzyści z LSD zmienią sposób, w jaki mówimy o narkotykach i byciu wysoko

Patrzyliśmy na LSD źle. W ciągu ostatniego półwiecza skupiliśmy się na krótkoterminowych skutkach upuszczania kwasu - halucynacjach mutujących, żywych kolorach, rozłączeniu z rzeczywistością - kiedy powinniśmy skupić się na korzyściach długoterminowych, w tym na efektach terapeutycznych naukowców dopiero się odkrywam. Trwające odrodzenie badań nad psychedelikami, w istocie glebokość badań na małą skalę, pokazuje, że użytkownicy LSD uprzednio leczą choroby psychiczne i - w pewnym stopniu - zaszczepiają się przeciwko alkoholizmowi, depresji i PTSD. Ustawodawstwo sprawia, że ​​LSD na receptę nie jest początkowe na najbliższą przyszłość, ale teraz można rozpocząć rozmowę na temat tego, czy uzyskanie wysokiego poziomu może być efektem ubocznym zażywania narkotyków.

Mity otaczające LSD, utrwalane przez współczesnych hedonistów, takich jak Lana del Rey i Ojciec John Misty, utrudniają prawodawcom zaakceptowanie go jako leku psychiatrycznego, takiego jak Prozac, Zoloft lub Celexa. Ale to było zamierzone zastosowanie od samego początku. Albert Hofmann, po odkryciu leku w 1943 r., Natychmiast przystąpił do poszukiwania zastosowań psychiatrycznych. Ten impuls jest nadal silny w społeczności naukowej: ponad 1000 publikacji naukowych na temat skutków LSD zostało opublikowanych przed rebrandingowym kwasem Summer of Love jako sposób na bunt przeciwko rzeczywistości.

Obecnie FDA wymienia LSD jako substancję Schedule 1, twierdząc, że nie ma „obecnie akceptowalnego zastosowania medycznego”. Z naukowego punktu widzenia jest to kłamstwo. Od kultury to prawda.

Wcześniej w tym miesiącu naukowcy z Wielkiej Brytanii, dr Robin Carhart-Harris i David Nutt, Ph.D. („Ekstaza jest mniej niebezpieczna niż sławna jazda konna” opublikowała artykuł w czasopiśmie Medycyna psychologiczna opisując paradoksalną zdolność LSD do wywoływania ostrej psychozy w krótkim okresie, pozostawiając „resztę„ rozluźnionego poznania ”w średnim i długim okresie, co sprzyja poprawie samopoczucia psychicznego.”

W zeszłym roku Carhart-Harris i Nutt również zwizualizowali efekty LSD na mózg u 20 ochotników używających skanerów MRI, informując, że wczesne wyniki były obiecujące w leczeniu depresji i alkoholizmu. Ich praca została ograniczona przez brak funduszy. Mimo to istnieje wystarczająca liczba badań, aby opublikować meta-badania i niedawne na temat LSD i alkoholizmu Journal of Psychopharmacology w 2012 roku odkrył, że stosowanie LSD w połączeniu z programami uzależnienia od alkoholu pomogło zmniejszyć nadużywanie substancji.

W innym bardzo nagłośnionym badaniu opublikowanym w Journal of Nervous and Mental Disease w 2014 r. doszedł do wniosku, że LSD, podawany przez dwa miesiące w dokładnie kontrolowanych warunkach, zmniejszył niepokój o chorobę terminalną w dłuższej perspektywie. Badanie przeprowadzone w Szwajcarii, kraju, który z zadowoleniem przyjął badania halucynogenne, podczas gdy reszta Narodów Zjednoczonych szalała w latach 70., była pierwszą kontrolowaną próbą LSD opublikowaną w ciągu ponad 40 lat.

Ważne jest, aby uświadomić sobie, że badania te otrzymały ogromną ilość informacji prasowych, ponieważ zostały opublikowane w recenzowanych czasopismach naukowych. Fakt, że nie zdarza się to częściej, niekoniecznie jest odbiciem nieadekwatności lub niedostatku innych trwających badań psychedelicznych; mówi przynajmniej w pewnym stopniu o skłonnościach do narkotyków halucynogennych, które utrzymują się nawet w społeczności naukowej. Niestety, wiarygodność naukowa jest jedyną rzeczą, która przyciąga fundusze. Bez pieniędzy, badania marnieją - licencje potrzebne do studiowania substancji z Wykazu 1 są niezwykle kosztowne - iz czasem, tak samo jak rozpęd potrzebny do zmiany klasyfikacji leku na coś wartego rozważenia z medycznego punktu widzenia. Z kolei finansowanie staje się jeszcze rzadsze.

Ale długoterminowe korzyści z LSD stanowią leczenie zarówno ignorancji kulturowej, jak i nadużywania substancji. Wymuszają rozmowę o leku z bezpośrednimi skutkami leku, co jest trudne do zrobienia, biorąc pod uwagę, jak ekstremalne mogą być te efekty. Ludzie powoli dochodzą do wniosku, że substancje psychoaktywne robią jedną rzecz w krótkim okresie, a drugą w perspektywie długoterminowej. Jest całkiem jasne, że nie jesteśmy kulturowo przygotowani do mówienia o korzyściach lub problemach w krótkim okresie. Ale możemy mówić o długoterminowych skutkach zdrowotnych. Zasadniczo stało się to z rozmową o papierosach, choć w odwrotnej kolejności. Rozmowa o tym, jak fajnie wyglądają i czy ludzie sprawiają, że ludzie czują, staje się rozmową o tym, jak powodują raka. W tym przypadku rozmowa o tym, jak dziwne LSD sprawia, że ​​ludzie czują, może stać się rozmową na temat długoterminowych korzyści psychologicznych.

Biorąc pod uwagę fakt, że zmienialiśmy sposób, w jaki rozmawialiśmy o innych środkach pobudzających w przeszłości, jest wiele nadziei na przyszłość. Jest też i jest to naprawdę krytyczna rzecz, dobra nauka jest wykonywana. Naukowcy na czele pola nie są bandą brodatych dziennych potknięć Josh Tillman wyglądających na pustyni w Kalifornii; są naukowcami, którzy mogą, w przeciwieństwie do facetów prowadzących FDA, rozwieść LSD z jego kolorową przeszłością. Nie obchodzą ich lata sześćdziesiąte.