„The Vision” Marvela to najbardziej innowacyjny komiks, jaki aktualnie działa

Filmy takie jak Blade Runner lub Była maszyna potwierdź ludzkość widza, ilustrując doświadczenie „drugiego”, albo cyborga, albo robota. Oczywiście widzowie angażują się w te historie z perspektywy ludzkich postaci, które patrzą i sympatyzują z maszynami, które desperacko chcą być takie jak my. Teoria cyborgów to fantastyczny, budzący emocje temat dla współczesnych historii, dlatego cieszymy się, że zobaczymy Marvela. Marvela Wizja jest tak wyjątkowy, tak fascynujący w kanonie science fiction, ponieważ unika tej tradycji. Dlatego też jest to najlepszy komiks w tej chwili.

Wizja, jako postać, istnieje od 1968 roku. Znamy jego najnowszą iterację z zeszłego roku Avengers: Age of Ultron kiedy A.I. Tony'ego Starka asystent JARVIS zostaje zabity, a następnie odrodzony jako humanoidalny android, Wizja (obaj grają Paul Bettany). Być może wykorzystując główny debiut bohatera, Marvel uruchomił nowy komiks Vision napisany przez Toma Kinga.

Opowieść idzie za Vision, z dala od jego odpowiednika Avengers, na przedmieściach Washington D.C., gdzie przeprowadził się wraz ze swoją rodziną, rodziną, którą sam stworzył. Jest jego żona, Virginia; córka, Viv; i syn, Vin. Wszystkie trzy postacie to rodzina stworzona przez Wizję, aby lepiej zrozumieć ludzkość. W większości wizje (jak nazywa się je w jednostce rodzinnej) próbują przyswoić sobie najlepiej, jak potrafią. Rodzice mają sąsiadów jako gości, a dwoje dzieci chodzi do szkoły publicznej z ludźmi. Podczas gdy dzień pracy Vision jest działaniem jako łącznik między prezydentem Stanów Zjednoczonych i mścicielami, on potajemnie ma nadzieję, że zostanie zatrudniony przez Biały Dom, ponieważ Avengers przestali płacić wynagrodzenia. Nie ma katastrof kończących świat, żadnych scenek innych Avengers. To dramat podmiejski z udziałem rodziny robotów. Jak w pierwszej połowie amerykańska piękność, ale napisany jako film sci-fi.

Dramat szybko przesuwa się w ciemności, gdy pewnego dnia supervillain wkracza do domu Wizji, gdy Pan Vision jest nieobecny, a pośród ataku na Viva i Vin zostaje zabity przez Virginię. Brak cybernetycznych mocy lub magii superbohaterów. Bije go na śmierć patelnią. Efekt domina, jaki wywiera na rodzinę, grozi rozdarciem idyllicznej małej przedmieścia Vision stworzonej dla niego i jego rodziny.

Piękno opowieści z udziałem robotów lub A.I. programy lub androidy polegają na tym, że historie te są raczej badaniami dotyczącymi podziału między naturą a nauką, stworzeniem a „stworzeniem” itd. Tylko patrząc na te tragiczne mechaniczne kreacje możemy dostrzec, co czyni nasze człowieczeństwo wyjątkowym. Wizja nie jest to taka historia. Zamiast tego daje czytelnikowi szansę na zrozumienie zaprogramowanego umysłu maszyny. Dostajemy logiczną perspektywę Vision w całej książce, ale widzimy również, w jaki sposób emocjonalny opad i dramat wokół niego zmuszają go do nielogicznej zmiany sposobu, w jaki reaguje na dane sytuacje. Widzimy się w Vision jako typowej maszynie, która faworyzuje normalność. Ale jako morderstwo i szantaż, widzimy, jak przekręca tych samych dyrektorów, aby mógł chronić swoją rodzinę. To jedna z najmądrzejszych, najciemniejszych i najciekawszych narracji dla każdej drukowanej książki.

To niepokojące. Podmiejska psychodrama jest tak silnie ugruntowana i tak dobrze napisana, że ​​wybuchy przemocy, supermocarstw, a nawet horroru ciała kontrastują tak gwałtownie z resztą książki.

Przez to wszystko jednak wizje otrzymują takie przemyślane charakterystyki, że są sympatyczne. Nie w Isaac Asimov, Ja robotem sposób, ale w sposób, który sympatyzuje z każdą rodziną, która ma do czynienia z trudnościami i walką. Jako jednostka rodzinna, są wystarczająco czarujący, bez potrzeby przekazywania ich jako ludzie. Tragedia uświadamia sobie, że nigdy tak naprawdę nie mogą być ludźmi, a najmądrzejszą rzeczą w tej książce jest uświadomienie czytelnikowi, że to może nie być najlepszą rzeczą dla Wizji.