„Anthropoid” Aktorzy Cillian Murphy i Jamie Dornan Talk WWII i Method Acting

Główną odpowiedzialnością było granie prawdziwych bohaterów, którzy w pojedynkę odwrócili losy II wojny światowej, ale Cillian Murphy i Jamie Dornan podjęli wyzwanie.

Jako czechosłowaccy bojownicy ruchu oporu Józef Gabčík i Jan Kubiš w reżyserii Seana Ellisa Antropoid, stanęli w obliczu niepokojącej historii: Gabčík i Kubiš spadli na spadochronie w okupowanej przez nazistów Pradze i przygotowali spisek mający na celu zamordowanie dowódcy SS Reinharda Heydricha przy ograniczonych zasobach, niewiele w zakresie wywiadu operacyjnego i mnóstwo szpiegostwa, które mogło rozwikłać całą ich misję. Dodaj realistyczne podejście Ellisa i była to wstrząsająca praca na filmie bronującym.

Odwrotność spotkałem się z Murphym i Dornanem, aby porozmawiać o graniu bohaterów z prawdziwej wojny i o tym, czy działa dla nich podejście oparte na metodzie.

Czy byliście świadomi operacji Anthropoid przed przeczytaniem skryptu?

Jamie Dornan: Ani trochę. Nie miałeś pojęcia.

Cillian Murphy: Nie sądzę, żeby wielu ludzi było z tym zaznajomionych, ale dla Czechów to ogromna część ich historii. To był decydujący moment i zmienił bieg wojny. Nadal nie odkryto jeszcze ogromnych ilości drugiej wojny światowej i dlatego jest to tak wspaniała kopalnia dla pisarzy i reżyserów.

Co reżyser Sean Ellis wniósł do produkcji? Ciągnął podwójny obowiązek z dużą ilością zarzutów związanych ze scenami na tym filmie.

JD: To szalona rzecz do oglądania, ale bardzo imponujące, gdy patrzysz, jak steruje kamerą i reżyseruje, dając ci notatkę na scenie, utrzymując kręcenie filmu. Utrzymywanie tej energii w górze utrzymuje cię w niej, ponieważ nigdy nie spada. Na szczęście Cillian i ja jesteśmy aktorami, którzy na to reagują. Wielu aktorów nie lubiłoby toczyć, ale to sprawia, że ​​rzeczy są bardzo świeże.

CM: To czyni prawdziwe połączenie, ponieważ tak go zainwestował. Kiedy biegaliśmy po kościele lub w wodzie w krypcie, w punkcie kulminacyjnym on też tam był. Doświadczył wszystkiego, czym byliśmy, więc wszystko było tak sprawiedliwe.

Co takiego było w skrypcie, który mówił do ciebie?

JD: Po prostu nie mógłbyś pomóc, ale być całkowicie pochłonięty trudną sytuacją i tym, co ci faceci przeżyli. Sama stawka polegała na tym, o czym jest pisanie scenariuszy i robienie filmów. Zostałem zmuszony od pierwszej strony, gdzie postacie są dosłownie wrzucane do Pragi. To wszystko, czego potrzebowałem.

Jak to jest, gdy aktor czyta scenariusz taki jak ten sam i wiedząc, że film jest zależny od ról Jana i Józefa, nie wiedząc, kim jest druga osoba?

JD: Kiedy dostałem scenariusz, Cillian był już dołączony do filmu, więc był to dla mnie Jan.

CM: Film zdecydowanie się udaje lub się nie udaje, więc martwiłem się o to, kogo obsadzili. Ale przypadkiem w tym czasie ja i moja żona obsesję na punkcie Upadek, Program telewizyjny Jamiego, więc oglądaliśmy w czasie, gdy Sean powiedział, że Jamie może to zrobić Antropoid. Potem się rozłączyliśmy i to po prostu zadziałało.

To jest hazard, kiedy tworzysz film, który jest taki dwuręczny. Nienawidzę tego, że robią to, co jest testem chemii kanapy, kiedy łączą ludzi, ponieważ jest to oksymoron. Nie można go przetestować, po prostu się zdarza lub nie, więc mieliśmy szczęście.

JD: Nie wykonaliśmy żadnych testów ekranowych. Sean ufał, że jesteśmy właściwą kombinacją i poszliśmy na to. Na szczęście - mam nadzieję - opłaciło się.

Co robicie jako aktorzy, aby przygotować się na takie historycznie oparte role?

CM: Zawsze moim zadaniem było prowadzenie jak największej liczby badań. Czytasz wszystko, zbierasz wszystkie materiały. Bierzesz to wszystko, ale ostatecznie musisz odrzucić to na korzyść skryptu, który jest podstawowym dokumentem. Twoja rola polega na zamieszkiwaniu tych facetów. Zawsze jesteś świadomy tego, że istniały, żyły i umarły, a to, przez co przeszły, było czymś więcej niż ja i Jamie możemy sobie wyobrazić. Ale nadal robimy rozrywkę.

JD: Musisz ponosić odpowiedzialność za siebie i uświadomić sobie, że grasz prawdziwą osobę. Ale nie sądzę, że powinieneś pozwolić, by cię to przeciążało. Podobnie jak w przypadku Cilliana, absorbujesz badania, ale nie pozwól, aby to było to, co określa, co robisz na planie.

Jaka jest atmosfera na planie, szczególnie kręcenie tak intensywnego filmu? Czy chcesz spróbować i zachować światło między kolejnymi próbami?

JD: Jako ktoś, kto błądzi po tej stronie życia, niezwykle ważne jest, aby mieć momenty świetlne, kiedy robisz coś mrocznego. Nie sądzę, by zdrowo było pozostać w myślach postaci, jeśli robią przerażające rzeczy lub są wciągające w sytuacje wstrząsające. Działa dla wielu aktorów, ale osobiście nie jest to dla mnie korzystne.

CM: Jestem taki sam.

JD: Słyszałem, że Cillian się nie podobało. W ciągu takich jedenastu lat nigdy nie pracowałem z aktorem metody.

CM: Myślę, że to słowo jest nadużywane. Każdy ma metodę.

JD: Bardzo prawdziwe. Mógłbym pracować z kimś, co jest całkowicie niedostępne między ujęciami, z którym borykałbym się.

Byłoby prawie niemożliwe, aby być prawdziwym aktorem metody podczas finału sceny katedralnej. Czy były momenty, w których kręciło się tam, gdzie było zbyt intensywnie, zbyt osobiście?

CM: Dopiero z perspektywy czasu zauważasz takie rzeczy. Uwielbiam, gdy aktorstwo staje się wciągające, a ty czujesz, że jesteś całkowicie w świecie i musisz anulować rzeczywistość, ponieważ to, co robisz, jest tak pochłaniające, że świat się zatrzymuje. W tej bańce ważne jest, aby nakłuwać to co jakiś czas, ale wracasz do domu i myślisz: „Wow, to było ciężkie”.