Paul Romer: Jak laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii odblokował światową innowację

Dwaj laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych w 2018 r. Mają jeszcze więcej wspólnego niż pierwszy raz.

Jednym z nich jest profesor Yale William Nordhaus, projektant podatku od emisji dwutlenku węgla, który został przyjęty przez ponad 30 krajów. Niezwykle czasowe ogłoszenie pojawiło się na krótko przed opublikowaniem świeżo przerażającego i wiarygodnego nowego badania, w którym stwierdzono, że skutki zmian klimatycznych mogą stać się katastrofalne już w 2040 roku.

Drugim jest profesor Paul Romer z Uniwersytetu Nowojorskiego, ekonomista, który bada, co sprawia, że ​​gospodarki wprowadzają innowacje i rozwijają się podczas faz szybkiego wzrostu, takich jak rewolucja przemysłowa.

Ale choć nie są one formalnie połączone poprzez badania, są one powiązane przez foresight, aby przemyśleć przyszłe wyzwania związane z długoterminowym wzrostem, a także ich mądrość dla podkreślania międzynarodowej współpracy, która jest teraz potrzebna bardziej niż kiedykolwiek. W szczególności wgląd Romera w relacje między ekonomią a innowacją oferuje bardzo potrzebny optymizm dotyczący tego, w jaki sposób i czy społeczeństwo może powstać, aby sprostać trudnym wyzwaniom, które nas czekają.

W jaki sposób łączy się technologię i gospodarkę?

Technologia nie spada z nieba, choć gdyby zapytać ekonomistę z lat 50., mogliby tak powiedzieć. Ale w swojej pracy doktorskiej z University of Chicago Romer rozpakował skrzyżowanie technologii i wzrostu gospodarczego i zademonstrował, że istnieje związek, który wydaje się nam dzisiaj oczywisty: inwestowanie w pomysły technologiczne wzmacnia gospodarki.

Nie chodzi o to, że pomysły technologiczne były wcześniej uważane za bezużyteczne, ale raczej, że te innowacje były czymś, co zdarzyło się niezależnie od prawa lub tego, co robi rząd. Ma to duże konsekwencje dla polityki: Jeśli pomysły są po prostu przybyć, kraje grałyby na równym polu przez przypadek i nie powinny zajmować się decydowaniem, które technologie są bardziej warte realizacji.

Ale z podróży kosmicznych do Internetu wiemy teraz, że w rzeczywistości jest odwrotnie, a wiele najbardziej wstrząsających światem zmian zdarza się, gdy same kraje inwestują w badania i rozwój nowych technologii. Obserwacje Romera dotyczące mocy badań publicznych doprowadziły do ​​gwałtownego wzrostu liczby nowych patentów, od marnych 48 971 w 1963 r. Do 325 979 patentów przyznanych w 2015 r.

Dlaczego R&D i patenty tworzą idealną parę

Kolejnym sednem systemu Romera jest wystarczająca nagroda za wyczerpujące badania, których potrzebujesz, aby odkryć znaczącą nową wiedzę. W tej chwili wynalazcy zmieniający grę są zazwyczaj nagradzani dzięki możliwości zmonopolizowania swojego pomysłu poprzez prawo własności intelektualnej.

„Gdybyśmy mieli pole, pastwisko i pozwalaliśmy wszystkim korzystać z niego za darmo, wiemy, co się dzieje. Dostajesz tragedię wspólnego pastwiska. Jest nadużywany. Dostajesz zatory. Dostajesz marnotrawstwo ”, mówi Romer w wywiadzie dla 2007 roku EconTalk. „Ale nie ma tragedii intelektualnych dóbr wspólnych. Nie ma nadużywania ani przeciążenia spowodowanego tym, że wszyscy używają pomysłu po jego odkryciu. ”

Innymi słowy, wzniosłe cele wydają się być drogie również do badań. Ale kiedy te odkrycia zostaną dokonane, aby pomóc większości ludzi, są również idealnie niskie koszty.Prawdopodobnie już teraz widzisz zagadkę: w społeczeństwie opartym na rynku wysokie inwestycje po niskiej cenie nie brzmią jak najbardziej atrakcyjna, zrównoważona lub opłacalna droga dla firmy.

Aby zmotywować ludzi do tych trudnych problemów, tymczasowy monopol - stworzony dzięki patentowi - pomaga zwiększyć zainteresowanie i rentowność.

Jak opłaca się rentowność patentu

Obietnica patentu sprawia, że ​​warto inwestować w badania i rozwój.

System patentowy, wprowadzony do prawa 10 kwietnia 1790 r., Przyznał 14-letni chroniony okres czasu na „wystarczająco przydatne i ważne” wynalazki, w których ich innowacje nie mogły być kopiowane przez innych, zgodnie z amerykańską konstytucją. Żywotność patentu zmieniała się z biegiem lat, ale ustaliła się w 1995 r. Do 20 lat od zgłoszenia.

System ten może brzmieć niesprawiedliwie, ale podczas gdy firma świętuje swoje honoraria pobierane przez patent, systemy obalające ten tymczasowy monopol już działają. Romer podkreśla, że ​​w społeczeństwie nigdy nie brakuje pomysłów. Ktoś nieuchronnie przeskoczy nad siedzącym królem, przesuwając granice technologii do przodu, jednocześnie przywracając monopol. Dzięki większej ilości zainwestowanych pieniędzy i większej ilości żab przygotowujących się do skoku, tempo odkrywania i postępu gospodarczego przyspiesza.

Krytycy Romera obawiają się, że naciskanie polityki publicznej na inwestowanie w badania i rozwój jest śliskim nachyleniem dla nadmiernego rządu. Inni zwracają uwagę, że Stany Zjednoczone dokonują ogromnego 44 procent całkowitego B + R na świecie, przy rocznej stopie zaledwie 2,5 procent. Ale łatwo zapomnieć, jak tu dotarliśmy i jaką rolę odgrywają fundusze rządowe i skuteczne monopole.

Krótko mówiąc, praca Romera upoważniła rządy - i przyszłych ekonomistów - do wzięcia badań i technologii we własne ręce, wyznaczając ścieżki do sukcesu gospodarczego napędzanego przez naukę.