Najgorsze filmy Adama Sandlera: „Chuck and Larry”, „To mój chłopak”,

W tych dniach „Pixels” wywołujących przygnębione reakcje na całym świecie i „The Cobbler” grożąc groźnie wśród sugerowanych tytułów Netflix, czuliśmy, że nadszedł czas, aby podsumować, jak tu dotarliśmy. Niektórzy z naszych pracowników dzielnie zgodzili się mówić o swoich najgorszych doświadczeniach kinowych w oparciu o Sandlera.

To mój chłopak (2012)

Corban Goble: Trudno w to uwierzyć, ale komedia przypięta do Adama Sandlera i Andy'ego Samberga nie była aż tak zła w 2012 roku. Nie zadzieraj z Zohanem i Hot Rod, dwa z najwspanialszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały - można by się spodziewać dziwnego klejnotu.

Jednak postacie w To mój chłopak są nikczemne. Dostajesz swojego najgorszego Sandlera jako niegdysiejszego byłego rockera Donny'ego, a także z najgorszego Samberga, który z jakiegoś powodu gra prostego syna Todda. (Samberg zagrał również prostego mężczyznę w Celeste i Jesse Forever, kolejna obiecująca komedia na papierze, która okazała się super ehhhh). Nie ma zbędnej sceny, w której nie ma zbędnych rzeczy. Leighton Meester i Ciara są w nim jednak!

Kliknij (2006)

Andrew Burmon: Cały film oparty na zdaniu, które Seinfeld prawdopodobnie usunął z dokumentu Word 2000 („Jak uniwersalny może być pilot uniwersalny?”), 2006 Kliknij sprawiła, że ​​Kate Beckinsale, która zabija wampiry i studiowała rosyjski w Oksfordzie, stała się pierwotnym prekursorem Leslie Mann Zabawni ludzie harpy i Christopher Walken, którzy to zrobili The pierdolony Łowca jeleni, do dublera Christophera Lloyda.

Co niezwykłe w filmie, jego próba przekształcenia raka w rimshot jest najmniej obraźliwa. Podstawowa teoria losu Kliknij jest tak, że członkowie klasy średniej zawsze prowadzą zasadniczo to samo życie, niezależnie od ewentualności. Jeśli to prawda - a może tak jest - to takie ciężkie objawienie, które nie powinno być realizowane za pośrednictwem epizodu Henry'ego Winklera. Najbardziej zwycięski element filmu? Grube żarty, w najlepszym razie tautologiczne i najgorsze scatologiczne, ale zdawały się pochodzić z miejsca bardzo prawdziwej bezduszności.

Mr. Deeds (2002)

Neel Patel: Istnieją dwa rodzaje filmów Sandlera: te, w których gra szaloną / dziwaczną / dziwaczną postać poruszającą się po normalnym świecie, oraz te, w których jest normalnym człowiekiem próbującym poradzić sobie z szaleńcami. Remake Panie Deeds jest czymś podobnym do poprzedniego, z wyjątkiem tego, że nie masz dość szaleńców. Potrzebujesz zabawnych postaci, a Jon Turturro jako Emilio kamerdyner jest najbliżej tego, co nam się udało, to nie wystarczy. Sandler jest nudny w tym filmie, podobnie jak reszta obsady. Zwykle w jego filmach zalewamy się tylko deszczem pieprzonego gówna - zamiast tego w PG Panie Deeds, po prostu widzimy, dlaczego Nowy Jork to zdeprawowana dziura w piekle. To znaczy, zdecydowanie jest, ale kogo to kurwa obchodzi, jeśli nie możemy się z tego śmiać?

Również Al Sharpton. Czemu.

I Now Wymowa You Chuck and Larry (2007)

Winston Cook-Wilson: Twierdzę, że w późniejszym dorobku Sandlera niewiele jest rzeczy, które mogłyby rywalizować z odrazą Chuck i Larry. Wystarczy pobieżne spojrzenie na podsumowanie na żądanie, aby wyjaśnić, jak źle i obraźliwie ten film jest nawet na najbardziej podstawowym poziomie. Potrzebując głównego beneficjenta, aby zwiększyć swoje ubezpieczenie na życie, strażak Sandler decyduje, że musi przystąpić do krajowego partnerstwa. Więc oczywiście musi to zrobić ze swoim najgroźniejszym strażakiem, KJamesem - rodzajem brata, który zrobi wszystko dla swojego chłopca.

I jesteśmy z dala! James zakochuje się w kobiecie i przestaje utrzymywać pozory z Sandlerem. Tak więc, ci fałszywi geje zaczynają się kłócić jak małżeństwo! Sandler nalega na bardziej publiczne 7-minutowe chwile w niebie. Wyobraź sobie, że ty, heteroseksualna biała grupa docelowa mężczyzn, byłeś na tej pozycji! Fajnie - C&L ma gejowskich przyjaciół. Lance Bass (wiesz, nieprosty członek NSync) śpiewa na końcu.

Również Rob Schneider zamienia się w śmiertelny występ jako „azjatycki minister”; to kolejna z długich linii rasistowskich scen Schneidera w pojazdach Sandlera. Hitchcock pojawił się jako dodatek w swoich filmach, a Schneider pojawia się w makijażu rasowym w stawach Sandlera. To jest życie.

Happy Gilmore (1996)

Matthew Strauss: Jeśli zostanie naciśnięty, aby wybrać kultowy film Sandlera, wyobrażam sobie, że wielu wybrałoby Szczęśliwy Gilmore ze Złotego Wieku Adama. Sam Sandler prawdopodobnie wrzuciłby go do pierwszej trójki, biorąc pod uwagę, że nazwał swoją firmę produkcyjną Happy Madison. Szczęśliwy Gilmore z pewnością poprawiło się z wiekiem, ale bardziej prawdopodobne jest, że zapomni o jego szczegółach, niż cokolwiek podobnego do jakościowego kina. Jeśli nic innego, Szczęśliwy Gilmore zasługuje na swoją nominację jako najgorszy Sandler ze względu na śmieci, które stworzył - co dało Sandlerowi swobodę później. Shooter McGavin jest dupkiem złoczyńcy filmu, ale braci z całego świata wciąż uważają, że jest świetny! Z Szczęśliwy Gilmore, Sandler zrodził pokolenie douchebagów, którzy wzywają McGavina do piwnego ponga i myślą, że golf jest czymś łatwym, w co można się upić. To nie jest. Golf jest trudny. Pieprzyć ten film.

Billy Madison (1995)

Sean Hutchinson: Pójdę o krok dalej z tym, co Matt robi i mówi Zwykle Madison, który został wydany wcześniej, jest jednocześnie najgorszym i najlepszym filmem Sandlera. To jest jego najlepsze, ponieważ był w stanie wykorzystać swoją szczodrą, ale ujmującą osobowość psa szczeniaka z SNL i rzeczywiście zrobić zabawny film, ale to jego najgorszy, ponieważ ustanowił poprzeczkę, która została ustawiona zbyt wysoko, by nigdy nie trafił ponownie. To właśnie sprawiło, że Sandler stał się sławny, co oznacza, że ​​od tego czasu stał się niezwykle leniwy przy każdym filmie. Winić Billy Madison dla Jack i Jill, Dorośli (1 i 2), Piksele, a także za okropną umowę Netflix, która pozwoli Sandlerowi realizować niezbyt ambitne komedie, które przez długi czas będą się pojawiać w żartach, stereotypach rasistowskich i bełkotach.