Elizabeth Warren podejmuje gigantyczną ekonomię - i to może przynieść korzyści Uber, Lyft

Pracownicy w gospodarce koncertowej często popadają w pęknięcia prawa pracy, nie kwalifikując się ani jako tradycyjni pracownicy, ani jako całkowici wolni agenci. Legalna mroczność doprowadziła do powstania szeregu procesów sądowych i potyczek prawnych - ostatnia z nich to 100-milionowa ugoda, którą Uber osiągnął ze swoimi kierowcami w sporze o to, czy należy ich zaklasyfikować jako pracowników czy niezależnych kontrahentów.

W czwartkowym przemówieniu senator stanu Massachusetts, Elizabeth Warren, przedstawiła swój plan aktualizacji podstawowych zabezpieczeń pracy wykuwanych w rewolucji przemysłowej - płacy minimalnej, płatnego urlopu, praw do negocjacji - aby ta rosnąca klasa pracowników nie została pominięta. Gdyby Warren doszedł do siebie, każdy typ pracownika miałby podobny podstawowy poziom świadczeń i ochrony, bez względu na to, jaki może mieć układ pracy.

„Problemy stojące przed pracownikami gigantów są podobne do problemów, z którymi borykają się miliony innych pracowników”, powiedziała na dorocznej konferencji New America w Waszyngtonie. Przestarzały model świadczeń pracowniczych sprawia, że ​​pracownicy tymczasowi, pracownicy kontraktowi, w niepełnym wymiarze godzin są praktycznie niemożliwe pracowników i pracowników w branżach takich jak handel detaliczny lub budownictwo, którzy często zmieniają pracę w celu zbudowania bezpieczeństwa ekonomicznego. Tak jak ten kraj zrobił sto lat temu, nadszedł czas na przemyślenie podstawowej umowy między pracownikami a firmami. ”

Oto, w jaki sposób to robi: ekonomia koncertów może być lepiej sklasyfikowana jako „gospodarka 1099” (jak określił ją David Dayen) Nowa Republika), ponieważ pracownicy, którzy jeżdżą do Uber, naprawiają rury dla Handy, lub stoją w kolejce do TaskRabbit, mają wspólny formularz podatku od zatrudnienia 1099-MISC. Nie są pracownikami: są niezależnymi kontrahentami, bez żadnej ochrony zwykle związanej ze stosunkami pracy. Niezależni kontrahenci nie mają zagwarantowanej płacy minimalnej, płatnego urlopu, wynagrodzenia za nadgodziny ani prawa do rokowań zbiorowych.

Warren proponuje, aby wszystkim pracownikom zagwarantować podstawowy poziom ochrony: katastrofalne ubezpieczenie, które należy wykonać po ciężkim wypadku lub chorobie, płatny urlop i prawo do organizowania się. Ponadto twierdzi, że świadczenia na opiekę zdrowotną i emeryturę powinny stać się w pełni przenośne, tworząc siatkę bezpieczeństwa, która istnieje niezależnie od statusu zatrudnienia. Podobnie jak w przypadku Ustawy o opiece przystępnej cenowo pomogła oddzielić opiekę zdrowotną od zatrudnienia, propozycja Warrensa oddzieliłaby plany emerytalne od pracy. Oznaczałoby to, że nawet kierowcy Uber mogliby uzyskać dostęp do wysokiej jakości kont oszczędnościowych, które są zazwyczaj zarezerwowane dla tradycyjnych pracowników.

Warren jest niewyraźny, czy firmy powinny gwarantować swoje przenośne struktury świadczeń dla pracowników, czy też jest to coś, co pracownicy powinni organizować samodzielnie przez związki zawodowe. Oddzielenie pakietów świadczeń od zatrudnienia mogłoby być błogosławieństwem dla pracodawców, które mogłyby zlecić na zewnątrz odpowiedzialność za zarządzanie korzyściami dla swoich pracowników.

W tym samym czasie senator z Massachusetts (i szeroko dyskutowany potencjalny wybór VP) powiedział, że rząd federalny powinien rozprawić się z firmami, które oszczędzają pieniądze, fałszywie klasyfikując swoich pracowników jako niezależnych wykonawców. „Pracodawcy nie powinni błędnie klasyfikować pracowników, aby obniżyć koszty pracy, i nie powinni ukrywać się za skomplikowanymi rozwiązaniami, takimi jak franchising i podwykonawstwo, aby znieść swoje obowiązki wobec swoich pracowników” - powiedziała. Warren nie mówił tylko o tym, jak firmy technologiczne klasyfikują swoich pracowników: gospodarka 1099 obejmuje pracowników opieki domowej dla osób starszych, instalatorów kabli, a nawet dziennikarzy. W latach 2005–2015 liczba niezależnych wykonawców wzrosła o prawie 10 milionów pracowników.

Idea przenośnych korzyści od jakiegoś czasu budzi się za kulisami - i to właśnie w tej kwestii wielu działaczy i firm technologicznych znalazło wspólną płaszczyznę. W listopadzie koalicja liderów pracowniczych i technologicznych, w tym dyrektorzy generalni i współzałożyciele Lyft, Etsy, Handy i Instacart, napisała list z tym samym głównym motorem napędowym co ostatnie przemówienie Warrena. „My, niżej podpisani, wierzymy, że społeczeństwo i gospodarka są najlepiej obsługiwane, gdy pracownicy mają zarówno stabilność, jak i elastyczność. Każdy, niezależnie od klasyfikacji zatrudnienia, powinien mieć dostęp do niedrogich siatek bezpieczeństwa, które wspierają ich, gdy są ranni, chorzy, potrzebują rozwoju zawodowego lub gdy czas na emeryturę ”, napisano w liście. List nadawał szczegóły, zamiast tego zachęcał decydentów do „kontynuowania tej rozmowy”.

Oczywiście nie jest to całkowicie bezinteresowna gra dla firm technologicznych. Tworząc strukturę przenośnych korzyści dla niezależnych kontrahentów, firmy gig-economy mogą zyskać elastyczność w ich klasyfikacji. Niedawne porozumienie Ubera z kierowcami w Massachusetts i Kalifornii przywróciło mu 100 milionów dolarów - i nadal nie udało mu się odpowiedzieć na pytanie, jak sklasyfikować pracowników, ponieważ pozew został rozstrzygnięty przed wydaniem orzeczenia przez sąd federalny. W styczniu Lyft rozliczył podobny garnitur za 12,25 mln USD. Jedna firma na żądanie, Homejoy, złożyła pozew w sprawie błędnej klasyfikacji zatrudnienia, ponieważ spór był tak szkodliwy.

Przemówienie Warrena w czwartek pozostawiło wiele pytań: kto zapłaci za te przenośne korzyści? Jak będą skonstruowane? Czy pracowników na żądanie należy uważać za pracowników? Ale senator był wiodącym głosem w wielu postępowych kwestiach w przeszłości, kierując idee polityczne skupiające się na nierównościach dochodowych i reformie bankowej w sercu platformy Partii Demokratycznej. To może być jej salwa otwierająca.