Co do diabła powinienem zrobić z moją kolekcją kart Massive Baseball?

Kilka weekendów temu wybrałem się na wycieczkę do Bill's Sports Collectibles, mojego chłopięcego hangouta położonego w południowym centrum handlowym w Denver. Byłem dumną częścią bańki z kartami baseballowymi, zbierając prawie od urodzenia w 1983 r. Do początku XXI wieku. Chodzenie na pokazy Billa, granie w karty i handlowanie z moimi przyjaciółmi było jak oddychanie słodkim, słodkim tlenem. Mam stosy kart z tamtej epoki - wypełniając wszystko, od starych skrzynek po wino po starannie zorganizowane segregatory. Niektóre były warte setki dolarów w ciągu dnia. Teraz: nie tak bardzo. Co mam z nimi zrobić?

Kiedy dorastałem, mój ojciec przędził się o tym, jak moja babcia wyrzuciła jego kolekcję kart baseballowych. On miał Babe Ruth, mówi! Takie historie są legendą - nie, nigdy nie zdobył udziału w Woodstock - i mogą być częścią tego powodu, że wielu z mojego pokolenia nie wyrzuciło swoich kolekcji. (To i fakt, że moja matka-borderline-hoarder przylega nawet do zepsutych warzyw, zanim w końcu się nimi zajmie.) Poszedłem do piwnicy mojego domu z dzieciństwa, żeby zmyć z nich kurz i zobaczyć, co mam.

W Billie odebrałem wydanie z grudnia 2015 roku Beckett Baseball. Miesięcznik rozbija wartość kart; kiedyś była moją biblią. Otworzyłbym a Beckett i sprawdź, czy posiadana przeze mnie karta Bo Jacksona lub Grega Madduxa wzrosła w cenie. (Zabawne jest oczywiście to, że nigdy nie miałem zamiaru sprzedawać.) Po ustaleniu, że sprzedaż przemysłu spadła z 1,5 mld USD w 1992 r. Do 200 mln USD w 2012 r. - biorąc pod uwagę wiele marek i sklepów - byłem w pewnym sensie zaskoczony, że to znalazłem Beckett jest nadal publikowany. Otworzyłem go, żeby zobaczyć, co przynosi mi część moich nagród. Wszystkie wartości są w idealnym stanie:

Score, 1990, komplet - 15 USD

Wynik, 1993, komplet - 40 USD

Fleer, 1989, Ken Griffey, Jr.(karta nowicjusza) - 10 $

Upper Deck, 1991, Michael Jordan (karta baseballowa White Sox) - 8 USD

Yikes. Jedyne karty o następczej wartości są teraz stare lub zawierają błędy - trochę jak znaczki. Wiem, że mam gdzieś jogina Berrę i księcia Snidera, ale nawet oni nie dostają zaliczki na nowy dom. Na przykład Topps Willie Mays z 1959 r. Przyniesie w 2015 r. Łącznie 175 USD. Pamiętam, że karta rekrutowa Upper Deck Ken Griffey Jr. była obowiązkowa w czasach kolekcjonerskich, ale nigdy jej nie dostałem, ponieważ była zbyt droga. Ile jest dziś warte? Czterdzieści dolców.

Nie mogłem znaleźć starego Beckett aby porównać to, co moje karty byłyby warte w szczytowej wartości, ale odkryłem książkę na mojej półce, Zacznij zbierać karty baseballowe. Wydrukowany w 1989 roku, jest skierowany do dzieci, które wchodzą do gry, i jest zabawny i cudowny. Zawiera również ceny z 1989 roku. „Koszt zestawu Fleer z 1984 r. Wynosi blisko 100 dolarów” - pisze autor David Plaut. „I powinien nadal szybko doceniać.” Jego koszt dzisiaj? 50 $.

Niektóre ze starych kart doceniły swoją wartość, podczas gdy lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte naprawdę wzięły to pod uwagę. Skanowanie Beckett, większość moich kart jest warta centów, a nie dolarów - to pewny znak nadprodukcji. Każde dziecko w Ameryce miało te karty i wślizgnęło się pod lucite, więc teraz są w zasadzie bezwartościowe. Zbieracze kart weteranów powiedzą ci również, że nastąpiła zmiana pokoleniowa, gdy mamy dostały się do potencjalnej wartości kart. Kiedy dzieci poszły do ​​college'u, ich rodzice nie zmniejszyli ogólnej podaży, wysyłając karty na wysypisko śmieci wraz ze starymi zabawkami i wyblakłymi plakatami.

Jednak niektóre z nowszych zestawów mają rzeczywistą wartość, prawdopodobnie dlatego, że niewiele osób kupuje obecnie karty. Kiedy rozmawiałem z facetem o nazwisku Brett, który pracował w Billa przez 20 lat, zapytałem go, czy pamiątki z autografami były ich bestsellerem. „To nie są karty” - powiedział sucho. „To nic takiego jak kiedyś”. Kiedy zapytałem go, czy branża zbierająca karty powraca, potrząsnął głową. „Nadal jest bardzo miękka. Dzieci mają dziś lepsze rzeczy, na które mogą wydawać pieniądze, lub wolą wydać pieniądze - powiedział Brett. „Osoby z wyżu demograficznego, które kiedyś kupowały wiele kart, osiągają wiek, w którym chcą się zmniejszyć, zamiast zwiększać swój bałagan”.

Więc co robić? Wewnątrz nowy Beckett, jego dyrektor redakcyjny Mike Payne podał kilka słów w kolumnie zatytułowanej „Zmiana krajobrazu”. „Tak wiele się zmieniło, ale tyle pozostaje takich samych: karty Rookie, certyfikowane karty do autografów i karty z numerami seryjnymi są nadal podstawą przemysł kart płatniczych ”, pisze. Ok, więc spal resztę? A więc, coś w tym stylu, tak. Nie ma mowy, żeby Twój Topps 1991 Bruce Ruffin był wart dużo. Ale karty dla Hall-of-Famers - zwłaszcza gdy były debiutantami - zawsze będą warte zachowania. Im bardziej nasze pokolenie wyrzuca te karty, tym mniej będzie ich na rynku. Mniejsza podaż może równać się większemu popytowi. Nazwę to moim planem emerytalnym 2055. Może będą warte bilet do gry.