The Vinyl 'Finale Hints w sezonie 2, ale gdzie jest Hell Devon?

Finał Płyta winylowa potwierdza, że ​​odejście Co-Showrunnera / głównego scenarzysty Terence'a Wintera nastąpiło przed niesłyszalnym drugim sezonem serialu w zeszłym tygodniu: najnowszy dramat HBO był naprawdę aberracją. Prawdopodobnie w kuchni było zbyt wielu kucharzy - jak przyjaciel Wintera i Sopranos twórca David Chase spekulował w wywiadzie w zeszłym tygodniu - a pobłażliwy, zagracony finał ma takie wrażenie.

W tym odcinku jest więcej napięcia i namacalnego podekscytowania, które skupia się głównie na drodze Richiego do przypadkowego sukcesu, za rekordem grupy proto-disco Indigo i odrobiną częściowo zainscenizowanych kontrowersji podczas pierwszego odcinka Nasty Bitz dla New York Dolls. Ale jest też pełen niepotrzebnych dodatkowych komplikacji. Najgorszym sprawcą był przedawkowanie Kipa (James Jagger) przed koncertem - zainspirowany przez niezdarny trójkąt ostatniego odcinka i przeciwdziałany przez koks Richiego do żył. Ale jest wiele innych wzruszeń godnych jęku. W końcu odcinek kulminuje Richie zachęcający członków afterparty Show Nasty Bitz - w tym Robert Goulet (Matt Bogart), niechętnie - do namalowania biur American Century / Alibi jako znak zaangażowania w ich nowe, „popieprzone dzieci " kierunek.

Cały odcinek i ta scena służą jako zagnieżdżone mikrokosmosy całej serii. Oferują pryzmatyczny obraz przemysłu muzycznego w czasie, gdy zmieniało się wiele gatunków, wymyślano nowe gatunki i nikt poza kilkoma wizjonerami nie przewidział, dokąd zmierza. Richie ma być jednym z nich, ponieważ scena malowania natryskowego dowodzi jeszcze bardziej kreskówkowo. Jak zawsze, epizod nosi plany dla wrażenia, które chce stworzyć na swoim rękawie. Wydaje nam się, że jest narzucone, a nie zasłużone.

Pierwsze dwa elementy, które działają najlepiej, to chwile, w których Winter (który napisał ten odcinek) i weteran Sopranos i zakazane imperium Reżyser Allen Coulter trzyma się tego, co wiedzą najlepiej: narracji gangsterskich. Szef mafii Corrado Galasso (Armen Garo) naprawdę wkracza w swój brutalny epizod w tym odcinku, zwłaszcza gdy grozi Zakowi (Ray Romano) zarówno za zdradzenie Richiego, jak i pozornie za poinformowanie go o jego nieuczciwej operacji w sklepie. To zawsze było dziwne Płyta winylowa jest zawieszone na podręcznikach mobowych: niezgrabnie wszczepione w resztę muzyczno-historycznej narracji programu. Ale dramatycznie twórcy serialu mogą lepiej dostosować się do tych scen, zwłaszcza w przypadku niektórych z ich najlepszych aktorów pobocznych (Paul Ben-Victor jako Maury jest naprawdę świetny).

Druga przyjemna część odcinka 10: wyprodukowana przez Nile Rodgers sztuczna piosenka Indigo. Jest chwytliwy, a montaż Jorge (Christian Navarro) i Clarka (Jack Quaid) hawking album w klubach piwnicy jest zachwycający. Miejmy nadzieję, że Sezon 2 w bardziej wszechstronny sposób odkryje początki disco i hip-hopu.

Najbardziej zauważalne i komiczne jest jednak to, że Devon (Olivia Wilde) nie pojawia się w pojedynczej klatce ostatniego odcinka serialu. Wydaje się, że została całkowicie odcięta od życia Richiego, w interesie skupienia się na ożywieniu swojej działalności i pozostaniu poza więzieniem. Mimo to, żałosnym i odkrywczym gestem jest zakończenie sezonu, po tym, jak fabuła Devona nigdy nie zyskała takiego znaczenia, na jakie zasługiwał - w interesie budowania sympatii i „wizjonerskiego” wizerunku Richiego. Ostatecznie model Betty Draper dla postaci Wilde'a pasuje lepiej niż wyeksponowany.

Więc parodiujący macho, mniej niż gustowny Płyta winylowa dochodzi do zdezorientowanego i niepomyślnego końca. A teraz jego przyszłość jest mniej niż pewna, po tym, jak umysł, który wydawał się być za nią - Winter - pospiesznie wyszedł na wyjścia. Do 2017 r. Lub „18”. Długa, współtworzona przez Micka Jaggera komiksowa wersja muzyki pop w latach 70-tych.

#NowPlaying: The Boulevard of Broken Dreams autorstwa Tony Bennetta #Viny ♫

- @vinylHBO (@vinylHBO) 18 kwietnia 2016 r