Przewodnik dla początkujących do czasu Władcy „Doktora Who”

Podstawą science fiction jest eksploracja inteligentnego obcego życia. Znalezienie nowej formy nie jest niczym błyszczącym. W końcu na obecnym poziomie rozwoju ludzkości (czytaj: wciąż jesteśmy manekinami, jedyną możliwością, że dobrze spotkamy kosmitów, jest to, że znajdą nas najpierw, a jeśli tak się stanie, można założyć, że ci faceci będą nas przewyższać mądrość i zasoby. Może dlatego science fiction tak bardzo opiera się na zaawansowanej rasie obcych, aby przygotować nas na nieuchronność napotkania oszałamiająco wysokiej rasy.

Jeśli i kiedy że scenariusz się pogarsza, gdy kosmici lądują na naszych trawnikach, możemy mieć tylko nadzieję, że mamy do czynienia z czymś w rodzaju późnych Lordów Czasu, rasy pozaziemskich naukowców, których ostatni żyjący członek chroni rasę ludzką od ponad pół wieku, uzbrojony tylko w dźwiękowy śrubokręt, dowcip i duże, niebieskie pudełko. Władcy Czasu, jak ich znamy, stworzyli Sydney Newman, C. E. Webber i Donald Wilson, kiedy Doktor Kto premiera w 1963 roku.

Ale skąd pochodzi fikcyjny Doktor Who, według wiedzy Whoviana? Kim są ludzie, którzy go wyszkolili i uzbroili i wysłali na jego poszukiwania? Przeczytaj podstawowe fakty dotyczące poległych braci Doktorów, Lordów Czasu.

Początki

Władcy Czasu to starożytna rasa z chorego, obcego świata zwanego Gallifrey, którego początki sięgają samych podstaw Wszechświata. To, co wiemy o ich najwcześniejszej historii, to fakt, że dzięki ich niesamowitemu intelektowi prawie rościł sobie prawo do całości Wszechświata. Jednak podobnie jak sam Doktor, ci obcy kosmici przeszli przez kilka narastających bólów, zanim w końcu stali się prawdopodobnie największym bohaterem science fiction.

Bez wchłaniania się w chwasty, tutaj (pamiętajcie: są one prezentowane w ciągu pięćdziesięciu lat historii brytyjskiej telewizji), powiedzmy, że Lordowie Czasu zaczęli trochę jak ludzie, posuwając się do przodu z niemal przerażającym tempem, dopóki nie byli zasadniczo uzbrojonymi dzikusami. Poważnie. Mogli kontrolować czas, ale wypełnili swoje dni zgarniając losowe gatunki i waląc o siebie w bitwie. Na szczęście Lordowie Czasu przeklinają przemoc po splunięciu z tymi facetami:

Bez przemocy, by zabawiać ich, Władcy Czasu poświęcają się bardziej intelektualnym poszukiwaniom, tj. Eksploracji i rozmowom z prymitywnymi gatunkami. Niestety, ta ostatnia rozrywka ma niefortunne konsekwencje zatarcia całego gatunku po tym, jak Władcy Czasu nauczą ich cudów broni jądrowej.

Po tym Władcy Czasu trochę przeklinają interweniując w sprawy mniejszych gatunków, co w zasadzie oznaczało wszystkich innych. To może tłumaczyć ich nieustającą miłość do sztuki we wszystkich jej formach; Muszę zrobić coś, żeby być zajęty bez przemocy, prawda?

Kultura

Czas Władcy byli zafascynowani sztuką, zwłaszcza praktyką uchwycenia poszczególnych chwil w czasie w kostkach zastoju. Oczywiście ten rodzaj pracy pozostawiono prawie wyłącznie robotom, ponieważ Time Lords nie mógł się przejmować przerwą w nauce.

Nadrzędnym celem życia danego Pana czasu była edukacja. Byli na tyle mądrzy, by utrzymać stałą armię, ale miejsce armii w rzeczywistym społeczeństwie było minimalne. Najbardziej szanowani Władcy Czasu spędziliby dosłowne wieki na badaniu drobniejszych punktów historii galaktyki w sprytnie nazwanej Akademii Czasu.

Niestety, w ciągu wieków ta zamknięta egzystencja rodziła paranoję w oligarchii kontrolującej społeczeństwo Władcy Czasu. Ta wroga nieufność doprowadziła do wojny w czasie i bitwy, która całkowicie zniszczyła każdego władcę czasu (i Dalka), z wyjątkiem jednego. Przynajmniej na chwilę. Wracają.

Oni zawsze wracają.

Biologia

Władcy czasu nie rodzą się, są stworzeni. W wieku ośmiu lat każde dziecko Gallifreyan zostaje postawione przed nieokiełznaną schizmą, łzą w tkance czasu i przestrzeni. Spojrzenie na to to zobaczyć wieczność. Nie trzeba dodawać, że nie każdy umysł przeżywa to doświadczenie.

Władcy Czasu są także budowani na dłuższą metę, z biologią, która może wytrzymać setki lat, zanim się rozpocznie. Jako takie są naturalnie trudniejsze i bardziej odporne niż ludzie. Co więcej, ich mózg jest większy niż nasz, a nawet lepiej, mają dwa serca.

Kiedy nadejdzie czas, aby Pan Czas się przekrztusił, mogą się zregenerować. Gdy Lord Czasu dostanie wystarczające obrażenia lub uderzy w prawdziwą starość, ich ciało odnawia się w wybuchu… cóż, stało się ładniejsze, Doktor Kto Budżet zwiększył się:

Oczywiście Lordowie Czasu nie są nieśmiertelni. Dostają tylko 12 regeneracji, a potem ich czas się kończy. Kilkaset lat, czasy 12? Nie jest to zły zasiłek (zakładając, że nie dojdziesz do głębszych złożoności filozoficznych sugerowanych przez Doktora regenerującego się jako zupełnie inna osoba). Przejdźmy dalej.

Znaczenie

Jako protoplasta Doktora Władcy Czasu zajmują honorowe miejsce w historii science fiction. Bez tych skaczących w czasie frajerów bylibyśmy bez najdłuższego i najchętniej oglądanego serialu science fiction wszech czasów.

Ci faceci są tak popularni, że udało im się zdobyć numer jeden w 1988 roku:

Wśród przeciętnej super inteligentnej rasy kosmitów, którą widzisz w innych dziełach science-fiction, Władcy Czasu w dużej mierze nadają formę. Są duszni, wyniosli myśliciele, którzy wytrzymują, nie z powodu różnic w stosunku do ludzkości, ale z powodu ich podobieństw. Są nami, rzuconymi w jasną i odpowiedzialną przyszłość, jednocześnie ostrzegawczą opowieścią o niebezpieczeństwach ksenofobii i elitaryzmu oraz o celu, do którego powinniśmy dążyć.