Naukowcy to nurkowanie w śmietniku poza Wielkim Zderzaczem Hadronów

W zeszłym miesiącu Max Liboiron, profesor badań odrzutów w Memorial University of Newfoundland, odwiedził Europejską Organizację Badań Jądrowych (CERN) w Szwajcarii, aby sprawdzić słynny na całym świecie Wielki Zderzacz Hadronów i nurkować w śmietniku. Czego ona szukała? Przybory. Pomysłowość. Detektory. Przewody. Złom metali. Liboiron, ekspert w „Powolnych katastrofach”, bada, co ludzie odrzucają i co robi w środowisku przez długi czas. Obiekt taki jak CERN, wyposażony w wypełniony sensorami tunel o długości 16,8 mili, głęboko pod ziemią, może zrzucić szokującą ilość detrytusu. Ale Liboiron był zaskoczony, gdy okazało się, że nie była pierwszą, która strzelała przez najcenniejsze śmieci Szwajcarii. Wokół zderzacza pojawił się już ekosystem naukowy.

„Wszyscy myślą, że znają marnotrawstwo, ponieważ każdego dnia mamy do czynienia ze śmieciami” - mówi Liboiron. „Ale śmieci domowe zasadniczo różnią się od śmieci na większą skalę”.

Prawie 97 procent ludzi, którzy produkują śmieci, to produkty przemysłowe, a sposoby, w jakie je usuwamy, recykling i przerabianie, są całkowicie różne od tego, jak traktujemy śmieci zebrane przez lokalne usługi sanitarne. Dotyczy to także odpadów powstałych w wyniku projektów badawczych.

Liboiron wykorzystuje swoje stanowisko szefa Laboratorium Obywatelskiego ds. Badań nad Środowiskiem w celu poparcia dla otwartego sprzętu naukowego i przewodzenia „niewielkiemu, ale rosnącemu ruchowi dla ludzi, którzy tworzą technologię i instrumenty open source”, coś, co opisuje jako „bardzo przeciw modelowi która prowadzi wiele uniwersytetów na całym świecie. ”Zasadniczo jest zaniepokojona trwałością ekosystemu badawczego. Dlatego była podekscytowana mogąc uczestniczyć w Gathering of Open Source Hardware (GOSH) w marcu tego roku i dlaczego była podekscytowana widząc, że odbywa się w CERN.

Celem GOSH jest zgromadzenie entuzjastów sprzętu open source ze świata nauki i techniki, aby stworzyć strategie rozwoju ruchu. Ale akolici open source nie przejmują się rozmową - chodzi o działania. Wkrótce po przybyciu do CERN Liboiron zaczął rozmawiać z jednym z kierowników zakładu na temat recyklingu. Zamiast skierować ją do pobliskiego zakładu zajmującego się odpadami Wielkiego Zderzacza Hadronów, zaproponował jej, by oprowadził ją po śmietnikach. Uczestnicy GOSH, zaintrygowani tą niezwykłą okazją, postanowili się przyłączyć. Nagle było mnóstwo doktorów kopiących śmieci. Dla Liboirona była to piękna scena. Dla uczestników i dyrektora było to zaskoczeniem.

Liboiron również dowiedział się czegoś zaskakującego: naukowcy pracujący w CERN już przeszli przez kilka śmietników. W pewnym momencie pomyślała, że ​​pracownik zakładu przygotowuje się do jej odmówienia. Kiedy tego nie zrobił, zdała sobie sprawę, że po prostu czeka, by zajrzeć do śmietnika, którego była świadoma.

„Nikt się tym nie przejmuje”, mówi, powołując się na reputację CERN-u za zachęcanie do rozwoju otwartego sprzętu. „I to było niesamowicie odświeżające”.

Liboiron udało się znaleźć fankę, której zamierza użyć do budowy nowego inkubatora do pracy w badaniach morskich tworzyw sztucznych, a także druty i peelingi aluminiowe.

„Jednorazowość nie jest normalna” - mówi. „Wraz z rozwojem ruchu ekologicznego ludzie zaczynają więcej przetwarzać. Ale w większości przypadków nie są one skalowane do takiego stopnia, że ​​naprawdę wpływają na większe systemy i procesy. ”

Istnieje inny wymiar oczyszczania, który jest bardziej istotny dla procesu twórczego u naukowców i innowatorów - i jest to proces odnawiania fizycznych obiektów w celu rozwiązania natychmiastowych problemów. Skłania to ludzi do myślenia w niekonwencjonalny sposób, który kończy się posiadaniem niesamowitej wartości w rozwoju innowacyjnych rozwiązań, zarówno dużych, jak i małych.

To jest idea, która zajmuje większą część społeczności naukowej. Liboiron ryzykuje nurkowanie w śmietniku obok LHC jest coraz powszechniejsze - i co ważniejsze, normalna - zachowanie wśród badaczy.

Mimo to Liboiron chce, aby ruchy ponownego wykorzystania i recyklingu wyszły poza granice drobnych, domowych śmieci - i wybuchły w świecie odpadów przemysłowych i sprzętu. Chętnie zobaczy, w jaki sposób ruch otwartego sprzętu może pomóc w realizacji tego celu - „być może poprzez powstające technologie, takie jak drukarki 3D” - mówi. W rzeczywistości ona i inni, którzy spotkali się w GOSH, pracują obecnie nad „manifestem sprzętowym open source”, który opublikuje w nadchodzących miesiącach, który wyszczególni niektóre konkretne sposoby, w jakie obiekty o zmienionym przeznaczeniu mogą odgrywać większą rolę w projektach naukowych i technologicznych.

Prawdopodobnie coś mają. Jeśli nurkowanie w śmietniku może się zdarzyć w miejscu tak wyjątkowym jak CERN, może się zdarzyć wszędzie.