„The Americans”, w jednym z najlepszych odcinków, podpowiedzi na temat potencjalnej tragedii Paige

Najnowszy odcinek Amerykanie zalicza się do jednych z najlepszych w całej serii. Wrzeszczący mecz pomiędzy Elizabeth (Keri Russell) i Philipem (Matthew Rhys) w centrum jest niczym innym jak rewelacją, ważnym przełomowym momentem w serii FX.

Rozerwanie przychodzi niespodziewanie: Myśleliśmy, że Elizabeth wspierała wizyty seminaryjne Philipa EST. Wydajność Rhysa, która przenosi się z niedowierzania na wiarę, do gniewnego gniewu, jest tutaj doskonała. Zdanie wyzwalające - „Po prostu uważam, że jest bardzo amerykańskie” - udaje się rozbrzmiewać zarówno komicznie, jak i potężnie w kontekście sceny. W pewnym sensie jest to kolejna z mrugających „Och, pamiętajcie, nienawidzą kawałków kapitalizmu, które są wypełnione serią. W innym jest to jedna z najbardziej uczciwych dyskusji, jakie kiedykolwiek przeprowadzili Jennings.

Co zaskakujące, Elizabeth i Philip patrzą na siebie nawzajem na rzeczy, które miały miejsce w pierwszym sezonie serialu; być może prawie o nich zapomnieliśmy. Jest smutek Elizabeth z powodu śmierci byłego kochanka Gregory (http://theamericans.wikia.com/wiki/Gregory_Thomas) (Derek Luke) podczas wykonywania misji dla KGB („Przykro mi, że umarł człowiek, którego kochałeś i utknąłeś ze mną! ”Philip krzyczy.) Potem: zdrada Filipa ze swoją dawną kochanką, Iriną (Marina Squerciati), z którą ma dziecko („ Spałeś z kobietą, która miała twojego syna i okłamała mi twarz o tym ”- krzyczy Elizabeth.

Przywoływanie tej starej wiadomości wydaje się dziwnie logiczne. To nie są wydarzenia, które kiedykolwiek widzieliśmy, jak działają; zamiast tego byliśmy nawiedzani przez to, jak szybko przeszli obok nich. Jennings trzymają rzeczy w sobie - tłumione przez lata i lata. Oczekują tego od Centrum i Gabriela (Frank Langella). Dostrzegając powstawanie pęknięć - i uporczywe poczucie winy Filipa o Marthę - Gabriel skarży się na kłótnie małżeńskie z Claudią (Margo Martindale). Rozumiemy teraz kipiące urazy, zazdrość i smutek Elżbiety poprzez eskalację i następstwa eksfiltracji Marty.

Epizod ten opiera się na walce, przerywanej bezceremonialnie przez telefon. Inne głęboko wciągające momenty w tym odcinku następują bezpośrednio po sobie: silna indoktrynacja Elżbiety Paige (Holly Taylor) jest prawdopodobnie jeszcze bardziej emocjonalną sceną niż argument Philipa, choć nie tak oczyszczająco. Niekończąca się sympatia, jaką mieliśmy do Marthy, ciągłego nieszczęścia serii, zostanie teraz całkowicie odfiltrowana przez Paige w nieobecności Alison Wright. Paige musi udawać wiarę chrześcijańską, którą stopniowo traci (to piwo w ostatnim odcinku było zabawną aluzją do tego faktu) i codziennie informować rodziców o swoich działaniach z pastorem Timem (Kelly AuCoin).

Skutecznie stała się jednym ze swoich „agentów”, takich jak Martha i dwaj zagubieni kochankowie, o których krzyczeli Philip i Elizabeth. Kolejna z nich, oczywiście, Elizabeth zabija butelką wódki w tym odcinku: Lisa (Karen Pittman), pracownik Northrop, którego używała w ramach operacji w celu uzyskania informacji o amerykańskich samolotach ukrytych (Pamiętaj tę część?)

Czy Paige, jak wszystkie inne, dojdzie do tragicznego końca? To przerażające pojęcie, ale takie, które ten wspaniały epizod, którego kulminacją jest skok 7 miesięcy w przyszłość, aby pokazać Paige równie nieszczęśliwą, wydaje się cementować. Filip i Elżbieta mogą nie być zmuszeni do obchodzenia się z bronią chemiczną, małżeństwami pobocznymi lub zabijania ludzi na pobocznych zajęciach (widzimy Filipa, przebranego, żałobnego na grobie Eugene'a Crafta wcześniej w tym odcinku). Ale „biura podróży”, czy nie, nadal muszą wykorzystywać i wykorzystywać własną córkę. Albo Paige, albo jej rodzice przetrwają burzę, ale jeden z nich będzie musiał utonąć.

Aby zamknąć, ten film Davida Copperfielda ponownie: