Siedem złudzeń optycznych Rad i dlaczego oszukują twój mózg

Naszym oczom nie można ufać, a to nie zawsze jest złe. Zanim powstały filmy, wiktoriańskie dzieci bawiły się zabawkami optycznymi - małymi flip-bookami i kołami nieruchomych obrazów, które sprawiały wrażenie ruchu. Pod koniec lat 50. „sztuka optyczna” stała się wściekłością, a pozornie wirujące obrazy odrzucone przez artystę jako sztuczki zostały kupione przez miliony wczesnych podróżników. Teraz za każdym razem, gdy coś się pojawia, a nie powinno, obraz jest analizowany w Internecie, tak jak na miejscu przestępstwa.

Kiedy patrzysz na coś, wzrok - twoja rzeczywista percepcja wzrokowa - zajmuje tylko połowę pracy. Naprawdę wiedzieć na co patrzysz, twój mózg wypełnia luki, które twoja wizja pozostawia z wiedzą i oczekiwaniami. Czas na tej ziemi mówi ci, że kiedy widzisz zdjęcie kogoś, kto trzyma palcem Krzywą Wieżę w Pizie, tak naprawdę to nie robi. Twoje oczy idą „Whoa! Trzymają wieżę w Pizie jednym palcem! ” ale twój mózg idzie „Czekaj, czekaj, czekaj - widzieliśmy to już na Facebooku”.

Ale ponieważ percepcja jest „pośrednim, interpretacyjnym procesem odgórnym” i nie wiesz, jakie dynamiczne wizualizacje świat rzuci na ciebie w następnej kolejności, jest to zbyt łatwe do oszukania. Ale ponieważ bycie oszukanym to połowa zabawy, oto niektóre z naszych ulubionych iluzji optycznych:

1. Skrucha T. Rex

Choć ten T. Rex wydaje się podążać za ruchem widza z tęsknymi oczami, to naprawdę sztuczka perspektywy. Jak wyjaśnia Phil Plait Łupek doświadczenie życiowe nauczyło nas oczekiwać, że twarze będą wystawać i wiedząc o tym, oryginalny projektant / magik Jerry Andrus stworzył stwora z twarzą, która jest właściwie wklęsła. W innym widoku widać, że prawe oko jest w rzeczywistości bardziej oddalone od widza niż lewe oko; sposób, w jaki twarz jest wygięta, skłania nas do błędnej interpretacji głowy jako wirującej. Dokonywanie założeń ze złych wskazówek tworzy iluzję - ale sprawia, że ​​dobry gag imprezowy. Aby pobrać i stworzyć własną, przejdź tutaj.

2. Iluzja Checker-Shadow

Widzenie w kolorze jest ważne - zakłada się, że jest to największy czynnik w konieczności zobaczenia podobieństw i różnic między obiektami. Czasami jednak błędnie interpretujemy dokładność kolorów.

Wygląda na to, że ciemniejszy kwadracik, który porusza się, ma dokładnie taki sam kolor jak kwadrat, na którym go umieszcza. Iluzja ma tutaj wiele czynników, ale głównym powodem jest rzucanie cienia na planszę. Profesor nauk o wizji Edward Adelson wyjaśnia na swoim blogu, że ten cień sprawia, że ​​pozornie biała powierzchnia deski odbija mniej światła niż czarna powierzchnia w pełnym świetle. Twój mózg próbuje kompensować cienie, nie zdając sobie sprawy, że:

„Na rysunku sprawdzanie światła w cieniu jest otoczone ciemniejszymi kontrolami. Tak więc, chociaż sprawdzenie cienia jest fizycznie ciemne, jest lekkie w porównaniu z sąsiadami. Odwrotnie, ciemne kontrole na zewnątrz cienia są otoczone lżejszymi kontrolami, przez co w porównaniu wyglądają ciemno. ”

Gdybyś miał sfilmować oba kwadraty, zobaczyłbyś, że mają dokładnie ten sam odcień.

3. False Pop Out

Sposób, w jaki to działa, polega na tym, że powinieneś wybrać drogę, którą uważasz za dziwną. Ale kiedy patrzysz, prawdopodobnie zaczniesz myśleć, że twoje domysły były błędne - w zależności od lokalizacji pierwszej drogi. Zaprojektowana przez Kimberly Orsten i profesora Jamesa Pomerantza, absolwenta Rice University, iluzja jest przykładem „fałszywego wyskoku”. Jeśli obejrzysz oryginalny film i zatrzymasz się o godzinie 0:02, łatwo zauważyć, że pierwsza droga i trzecia droga są takie same. Ale wraz z długą przerwą, a następnie nagłym ruchem pierwszej drogi - przechodząc z jednorodnego do rozpraszającego - mózg widza zaczyna wątpić w wzorzec, który po raz pierwszy wziął na siebie.

4. Wirujące węże

Ten rodzaj iluzji jest prawdopodobnie najbardziej znany - jest to ulubieniec książek z lat 90-tych. To nie jest skomplikowane.

Naukowcy nazywają to nie „wirującym„ wirowaniem n ”, lecz„ iluzją rotujących węży ”. Innymi słowy, jest to złudzenie dryfowania peryferyjnego - obraz, który jest interpretowany jako ruchomy, gdy jest rzeczywiście nieruchomy. Ten wzór jest modulowany kontrastem - kiedy widzimy coś z naszym wzrokiem obwodowym, nasz mózg przetwarza go przez kawałki. Nasz mózg przetwarza elementy o wysokim kontraście, takie jak kolory i kształty, szybciej niż te o niskim kontraście. Gdy mózg próbuje interpretować czynniki o wysokim kontraście i niskim kontraście, następuje percepcja ruchu.

5. Gify 3D

Kuzyn zwykłych GIFów, „GIFy 3D” w ogóle nie jest 3D. Białe paski na scenie tworzą iluzję percepcji głębi - mózg interpretuje je jako przód sceny, dlatego działa to szczególnie dobrze w przypadku klipów zawierających coś poruszającego się od tła do pierwszego planu. Ponownie, ponieważ linie tworzą podział mentalny, jest to kolejny przykład wymuszonej perspektywy.

To działa, wyjaśnia neurobiolog Stephen Macknik ponieważ „system 3D u ludzi jest bzdurą”. Nasze oczy przepływają przez płaską siatkówkę, która interpretuje obiekty jako 2D, a następnie nasz mózg opiera się na perspektywicznych wskazówkach, dzięki czemu widzimy rzeczy w 3D. Jeśli otrzymujesz złe wskazówki, zobaczysz niewłaściwą rzecz.

6. Gołąb

Gdy gładko płynący gołąb uderza w linie, zaczyna się kołysać z głową prawdziwego ptaka. Jednak gołąb porusza się równie elegancko, jak w białej części sceny. Jest to tak zwane złudzenie kopnięcia - paski mają w rzeczywistości różne szerokości, a gdy ptak przekracza różne warunki, następuje widoczny ruch szyi.

7. Sukienka

Wraz z nadejściem Nowego Roku niedopuszczalne byłoby posiadanie listy bez najbardziej przejmującej wrażliwości na wirusy 2015: The Dress.

Zapamiętaj te „miłosne argumenty” #blueandblack !!!! Zrujnowanie przyjaźni od 2014 roku

Zdjęcie opublikowane przez 💫кαуℓєιgн ιе вæ💫 (@ kayleigh7398) on

Do tego czasu wszyscy wiemy, pomimo tego, co mogą zobaczyć twoje oczy, sukienka jest czarna i niebieska. Ale w bardziej niespokojnym czasie, kiedy internet szalał w zespołach #goldandwhite i #blueandblack, psychologowie i neurobiologowie musieli pracować, aby dowiedzieć się, dlaczego tak wiele osób postrzegało ten obraz inaczej. To, co naprawdę sprowadzało się do tego, jak różni ludzie widzą kolor w stosunku do światła - to podświetlenie, które naprawdę wyrzuca ludzi. Ludzie, którzy widzą suknię jako białą i złotą, zrobili to, ponieważ ich wewnętrzny model uważał suknię za światło przez błękit nieba; ci, którzy widzieli niebieski i czarny, widzieli go przez bardziej „pomarańczowe światło żarowe”. Ta różnica w postrzeganiu życia naturalnego była częściowo podzielona przez wiek - starsi ludzie mieli tendencję do postrzegania stroju bandażowego jako białego i złotego. Fakt, że jakość obrazu była tak słaba, jest przyczyną, dla której w ogóle miała miejsce debata.

ROZERWAĆ. Sukienka. Niech nowe złudzenia optyczne rozerwą nas w 2016 roku.