NASA obchodzi rocznicę Wikingów z przyszłością ludzi na Marsie

W środę przypada 40. rocznica NASA Viking 1 sonda staje się pierwszym statkiem kosmicznym, który wyląduje na Marsie. Prawdopodobnie był to kamień milowy, który sprawił, że Mars od odległego, efemerycznego zainteresowania stał się namacalną obsesją, którą mogliśmy bezpośrednio studiować. Umieściliśmy ludzi na Księżycu zaledwie osiem lat wcześniej. Perspektywa, że ​​człowiek może postawić stopę na czerwonej planecie, wreszcie stała się realna i osiągalna.

Oczywiście 40 lat później nadal nie osiągnęliśmy tego celu. Błędem jest jednak stwierdzenie, że jesteśmy nie mniej blisko. Podczas sympozjum „Viking at 40” prowadzonego przez Centrum Badań Langley NASA, panel dyskusyjny „The Future of Mars Exploration” dopracował dokładnie, jak wiele osiągnęliśmy - i co ważniejsze, dokładnie to, co jeszcze musimy osiągnąć ludzie na Marsie przechodzą od obsesji do osiągnięcia.

„Tłum Apollo i tłum Wikingów mieli jedną bardzo ważną rzecz wspólną: po prostu zamknęli drzwi wokół wszystkich, którzy powiedzieli im, że nie da się tego zrobić” - powiedział Greg Williams, zastępca administratora w Dyrekcji Misji Human Exploration and Operations NASA. Zespół Marsa zastosował ten sam takt w opracowywaniu sposobu, w jaki dojdzie do jego podróży na Marsa.

Każda faza podróży będzie oznaczać przesunięcie skali czasu operacyjnego na dłuższe przyrosty i dostosowanie się do tych rzeczy. Na przykład, w fazie Ziemia-Odporność (w której obecnie się znajdujemy), jeśli chcemy, możemy przywrócić ludzi z ISS w ciągu kilku godzin. Kiedy przejdziemy do fazy niezależnej od Ziemi, nie będziemy mieli tego luksusu. Załoga na powierzchni Marsa, która musi wrócić do domu, nadal będzie potrzebować miesięcy przynajmniej.

Więc Williams podkreśla, że ​​kluczem jest uczynienie rzeczy bardziej autonomicznymi, i wypchnięcie naszej infrastruktury i technologii poza orbitę Ziemi i wyjście w przestrzeń kosmiczną.

„Wykorzystamy zalety posiadania tego dużego naturalnego satelity krążącego wokół Ziemi” - powiedział Williams. Mówi o księżycu - który NASA od dawna jest kluczem do dotarcia na Marsa. Księżyc i przestrzeń cis-księżycowa będą podstawowymi dowodami dla ustanowienia instrumentów komunikacyjnych, głębokiej infrastruktury lotów kosmicznych i przetestowania statku kosmicznego, którego będziemy używać, aby doprowadzić nas na czerwoną planetę.

Nowy system Space Launch System ma kluczowe znaczenie dla pomocy w wysyłaniu ciężkich statków kosmicznych wyposażonych w wystarczające zasoby, aby pomóc załodze przeżyć. Orion będzie ten statek kosmiczny, który według Williamsa będzie w stanie utrzymać załogę nawet przez 1000 dni.

Poza tymi rzeczami, są dwa zasadnicze elementy niezbędne do pomocy ludziom w wysłaniu ludzi na Marsa. Przeniesienie statku kosmicznego z napędu chemicznego do czegoś szybszego i bardziej zrównoważonego jest jednym. NASA planuje przetestowanie jednej z tych technologii, słonecznego napędu elektrycznego, na misji Asteroid Redirect w najbliższej dekadzie. Steve Jurczyk, zastępca administratora Agencji ds. Misji Kosmicznych agencji, mówi, że przygląda się również elektrycznym, jądrowym termicznym, a nawet bardzo silnym napędom elektrycznym, takim jak napęd plazmowy. Niestety, jasne jest, że na razie NASA ma sporo pracy do zrobienia, aby wzmocnić rozwój nowych technologii napędu i osłabić nas z paliw chemicznych.

Innym istotnym elementem jest oczywiście zamieszkiwanie ludzi - i dlatego Międzynarodowa Stacja Kosmiczna nadal jest tak ważnym laboratorium w testowaniu tych rzeczy. Jurczyk nie boi się powiedzieć, że agencja i jej inżynierowie naprawdę muszą poprawić niezawodność systemów podtrzymywania życia, jeśli mają zapewnić, że załoga może przebyć od siedmiu do ośmiu miesięcy podróż na Marsa iz powrotem oraz wszystkie systemy podtrzymywania życia pozostanie w jednym kawałku.

NASA faktycznie zleca ten problem prywatnym firmom. Williams omówił fakt, że agencja analizuje projekty siedlisk kosmicznych z kilku różnych firm i ma nadzieję, że wkrótce wybierze jeden z tych projektów do opracowania działającego, testowalnego prototypu do połowy 2020 roku. Najprawdopodobniej zobaczymy takie siedliska unoszące się w przestrzeni cis-księżycowej i pozwalające ludzkim populacjom rozciągać się poza niską orbitę Ziemi.

Ellen Stofan, główny naukowiec NASA, wyjaśnia, że ​​jeśli chodzi o zapewnienie astronautom dobrej kondycji, żywienie i ćwiczenia nie mogą być przeceniane. „Te rzeczy, które utrzymują nas w zdrowiu na Ziemi, w rzeczywistości utrzymują naszych astronautów w kosmosie” - powiedziała. Sztuką jest upewnienie się, że astronauci mają dostęp ćwiczyć sprzęt i dobre jedzenie. Dlatego załoga ISS testuje nowe urządzenia do ćwiczeń i próbuje hodować świeże warzywa w środowisku mikrograwitacyjnym.

Stofan omówił przyszłą rolę nowoczesnej technologii medycznej i pojawiającej się genetyki w przyszłym zdrowiu i bezpieczeństwie astronautów - idee, które trafiły do ​​niej w zeszłym tygodniu, jednocześnie przyznając, że wciąż mamy więcej do odkrycia, jeśli chodzi o rozwiązanie degradacji wzroku ludzi w kosmosie, lepsze określenie roli epigenetycznych w ochronie ludzi przed promieniowaniem kosmicznym. Ale do czasu, gdy w latach trzydziestych XX wieku zacznie się toczyć, „będziemy gotowi po ludzku, aby ludzie byli marni zdrowi i gotowi do pracy, a także przywrócili im zdrowie na Ziemi”.

Wreszcie, istnieje cała kwestia upewnienia się, kiedy ludzie robić dostać się na powierzchnię, mają już narzędzia i infrastrukturę, których potrzebują do życia i pracy na powierzchni Marsa. Według Jurczyka „będziemy potrzebować nowych technologii”. Zaledwie kilka z nich obejmie infrastrukturę energetyczną, nowe kombinezony do obsługi ekstremalnych warunków klimatycznych, roboty, które mogą pomóc w budowie i utrzymaniu istniejącej infrastruktury, oraz zdolność do zrównoważonego wytwarzania paliwa, wody, tlenu i struktur na powierzchni planety. Jurczyk i NASA wyobrażają sobie astronautów na Marsie, „żyjąc na lądzie tak bardzo, jak tylko mogą”.

NASA wydaje się mieć na to swoją pracę.