Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018: Jak łyżwiarze figurowi stoją na nogach partnera

W niedzielę wieczorem para łyżwiarzy figurowych Team Canada, Tessa Virtue i Scott Moir, przedarła się do olimpijskiego złota z zachwycającym występem Moulin Rouge „El Tango De Roxanne”. W swojej przerażającej rutynie olśnili publiczność szalonym uniesieniem, w którym Virtue dosłownie najeżdża ostrzami na quady Moira, a potem tylko stoi tam z rozpostartymi ramionami, jak jakaś wspaniała figurka okrytego Spandexem statku. To po prostu zadziwiające.

Jeśli ty, podobnie jak ja, spędziłeś przynajmniej trzy godziny na oglądaniu klipu z ich codziennej rutyny, powinieneś zadać sobie poważne pytanie: jak uda Moira nie tryskają krwią na lód?

To uzasadnione pytanie. Ostrza na łyżwach figurowych są wystarczająco ostre, aby ciąć skórę na twarzy osoby, a nawet pogłębić ją, powodując poważne obrażenia. Ale bliższe spojrzenie na ostrze - i jego położenie na nodze podnośnika - pokazuje, jak można to zrobić bezpiecznie.

Oto wersja windy z poprzedniego wykonania tej samej rutyny na kanadyjskich mistrzostwach łyżwiarstwa narodowego w Vancouver w styczniu, w której para uzyskała doskonały wynik. Nawet przy odpowiedniej technice nie może to być wygodne, ale spójrz na nie! Jak oni to robią?

Jednym z powodów, dla których można to zrobić bezpiecznie, jest to, że ostrze łyżwy figurowej nie jest jak ostrze noża lub miecza. Jeśli spojrzysz na ostrze łyżwy figurowej z bliska, zauważysz, że jej przekrój jest wklęsły jak litera do z dwoma ramionami tworzącymi zewnętrzną i wewnętrzną krawędź, które faktycznie dotykają lodu. W środku znajduje się rowek. Zwykłe ostrza noża lub miecza mają cienką, pojedynczą krawędź.

Obie krawędzie wklęsłego ostrza łyżwy są bardzo ostre, ale mając dwie krawędzie pomagają rozprowadzić ciężar użytkownika na większej powierzchni, zmniejszając siłę w jednym punkcie nogi. Gdyby łyżworolki były jak noże, cała waga użytkownika byłaby skoncentrowana na pojedynczej, zlokalizowanej krawędzi.

Kiedy siła (w tym przypadku waga cnoty) zostaje wywierana prostopadle na powierzchnię (bliźniacze krawędzie ostrza, wciskające się w udo Moira), ciśnienie oblicza się dzieląc siłę przez powierzchnię, na której spoczywa. Przy większej powierzchni dostarczonej przez dwie krawędzie, ciśnienie jest mniejsze niż byłoby, gdyby istniało tylko jedno ostrze. Niezależnie od tego, jaka jest presja w tej sytuacji, nie wystarczy przeciąć mundur i ciało Moira.

Moulin Rouge na lodzie! To porusza się, aby zobaczyć tak wielu mistrzów jeżdżących na @ pyeongchang2018 do muzyki z #MoulinRouge, w tym @tessavirtue i @ScottMoir @ TeamCanada Py # PyeongChang2018 pic.twitter.com/SeM9tsS8ZY

- Baz Luhrmann (@bazluhrmann) 3 lutego 2018 r

To nie jedyny czynnik, który zawodnicy muszą rozważyć, aby zrobić to bezpiecznie. Innym powodem, dla którego Moir nie wykrwawia się pod ostrzami Cnoty, jest to, że nie poruszają się na jego udach. Kiedy już znajdzie się na swoim miejscu, pozostaje idealnie nieruchomo.

Zapobiega to przecinaniu się na nim krawędzi ostrzy, w ten sposób można użyć noża do pokrojenia pomidora. Zarówno szefowie kuchni, jak i fizycy wiedzą, że użycie podobnej do piły akcji krojenia za pomocą ostrza wydaje się skuteczniej ciąć, aw 2012 r. Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda odkryli dlaczego.

Naciskając drut na żel i uważnie przyglądając się punktowi kontaktu, zauważyli, że cięcia nie pojawiły się w żelu, dopóki drut nie spadł wystarczająco daleko, aby utworzyć początek pęknięcia. Ale, jak ujął to BBC, „kluczową różnicą między„ cięciem ”a krojeniem jest to, że w pierwszym przypadku drut głównie ściska żel, podczas gdy w drugim przypadku ruch boczny drutu również go rozciąga”. To rozciąganie osłabił żel jeszcze bardziej, ułatwiając krojenie.

W artykule wyjaśniono, że dodatkowe rozciąganie jest spowodowane tarciem między drutem a powierzchnią. Stosując tę ​​zasadę do Moir i Virtue, każde tarcie między jej krawędziami ostrza a nogą zainicjowałoby cięcie szybciej niż nieruchome ostrze po prostu naciskając w dół. Ponownie, ich nienaganna technika ratuje dzień.

Oczywiście, ponieważ fizyka może określić bezpieczny sposób wykonywania tego ruchu, nie oznacza to, że większość ludzi powinna go wypróbować. Nawet poważni łyżwiarze rzadko to robią. Winda Goose, która stała się praktycznie synonimem Virtue i Moir, rzadko była replikowana przez jakąkolwiek inną parę, więc z miłości do Roxanne, pozostaw tę moc przeniesieniu do tych dwóch doskonałych, płodnych profesjonalistów.