Jest coś więcej niż „Idiocracy” niż Trump-Camacho Connection

Wygląda na to, że los przypada dziesiątej rocznicy kultowego klasyka Mike'a Judge'a Idiokracja spadł w roku wyborczym zdominowanym przez megalomana. Placówki w całym kraju poświęciły niezliczoną ilość słów porównując bombastycznego kandydata Idiokracja Własny spastyczny światowy lider, inspirowany przez Terry'ego Crew prezydenta Dwayne Elizondo Mountain Dew Herbert Camacho. Oczywiście te porównania są całkowicie trafne. Co najmniej dlatego, że obaj mężczyźni znają się na slamie na ciele (a przynajmniej robią to w grze podwójnej), a istnieją pewne podobieństwa między dzisiejszą kulturą kochającą Kardashian a filmem. Te porównania z prawdziwym życiem nie zostały utracone na Etanie Cohenie, połowie zespołu zajmującego się pisaniem scenariuszy filmu:

Nigdy nie spodziewałem się, że demokracja stanie się dokumentem.

- Etan Cohen (@etanjc) 24 lutego 2016 r

Jeśli jednak przestaniesz porównywać Trumpa i Camacho, lub użyjesz filmu jako środka do zmiażdżenia ludzi poruszających się we współczesnym społeczeństwie, brakuje ci ogromnej części przepowiedni filmu. Głębszy horror Idiokracja Czyżby ci, którzy żyją w tej dystopii, nie są świadomi, nieustający atak bezmózgiej popkultury, która przenika każdy zakątek filmu.

Chociaż nie jest to sedno przesłania filmu o dążeniu do samozadowolenia, media w przyszłości sędziego mają niezaprzeczalny wpływ na populację. To właśnie ten wpływ został pominięty w wielu współczesnych dyskusjach o filmie i jest to związek między filmem a współczesnym światem, który stoi za Idiokracja Najbardziej wnikliwe przewidywania.

Mroczna, nieunikniona przyszłość

Idiokracja, to historia doskonale przeciętnego faceta (najwyraźniej nazwanego „Joe”), który ma 500 lat w przyszłości do świata, który jest zdominowany przez kochających porno, szybkich mongoloidów.

Jak wyjaśnił kiedyś Mike Judge: „A gdyby zamiast tego nieskazitelnego świata high-tech, który Kubrick przewidział w 2001: Odyseja kosmiczna, co, jeśli to było tak samo jak The Jerry Springer Show i gigantyczne Walmarty, a jeśli to był film z lat 60-tych? Pomyślałem, że tak właśnie postąpię. Wiele z nich opierało się na rzeczach, które już miały miejsce. ”

W rezultacie przyszłość sędziego jest koszmarem gór śmieci, głodu, deflowanych gospodarek i - co najgorsze - nieustannej rzeczywistości telewizyjnej.

Prawdziwy złoczyńca w „Idiocracy”

W początkowej sekwencji filmu Mike Judge wyjaśnia, że ​​świat został zrujnowany, ponieważ inteligentni ludzie nie będą się pieprzyć, a głupi ludzie za bardzo się pieprzą. Dzięki temu, że społeczeństwo osiągnęło punkt, w którym zdolność natury do rozrzedzenia słabości stada okazała się dyskusyjna, głupie rozprzestrzeniły się wykładniczo, podczas gdy inteligentni ludzie ostatecznie zostali wyeliminowani ze społeczeństwa.

W rezultacie kilka osób doszło do tego Idiokracja w rzeczywistości jest cichym poparciem eugeniki. Podczas gdy ta interpretacja filmu jest przedmiotem debaty, chodzi o to, że: „Idiokracja obwinia za bolączki społeczeństwa u stóp niezasłużonego celu (ubogich), podczas gdy pośrednio opowiada się za strasznym rozwiązaniem (eugenika)”.

Jeśli wierzyć tej interpretacji, to nawet sędzia nie rozumie nieocenionego wpływu, jaki media wywierają na świat, który stworzył. Nie wystarczy oskarżać ludzi, którzy kochają telewizję rzeczywistości za to, że są głupi. Przynajmniej częściowo musisz podejrzliwie patrzeć na ludzi, którzy kontrolują przepływ informacji.

To nie tak, że ludzie Idiokracja są głupi, to dlatego, że zostali zaprogramowani na ignorancję. Spadek społeczeństwa nie jest wynikiem słabości ludzkości, ale jest wynikiem systemu, który uwydatnia podstawowe aspekty ludzkiej natury, sublimując bardziej złożone cnoty, które czynią ludzkość wartą zachodu.

The Trump-pocalypse

Dobra, wróćmy więc do współczesnego dnia, w którym republikańska podstawa jest prowadzona przez byłą gwiazdę telewizji reality:

Trump był stałym elementem na początku cyklu wyborczego od 2000 r., Ale zawsze był odrzucany, zanim postępowanie stało się zbyt poważne. Po dołączeniu do wyścigu w zeszłym roku, udostępnił się i powiedział tyle oburzających rzeczy, że szybko stał się chłopcem z plakatu w 24-godzinnych sieciach informacyjnych, z kilkoma sondażami twierdzącymi, że otrzymuje aż trzykrotnie większy zasięg niż inne Kandydaci GOP.

Wpływ dodatkowego czasu antenowego na sukces Trumpa nie może być zaniżony. „W czasach, gdy rankingi są mylone z jakością, producenci uważają, że Trump musi być na coś i dlatego go pobudzają. Nieważne, że jeśli naprawdę zagłębisz się w jego idee, będą one mylącym nonsensem - napisał Tim Stanley.

Harmonogram sukcesu Trumpa wyglądał tak: Powiedział coś dziwacznego gówna, który zyskał zainteresowanie mediów. Ta relacja medialna okazała się niezwykle popularna z powodu tego, jak dziwaczne było to, co powiedział Donald Trump. W wyniku tej początkowej popularności media kontynuują śledzenie Trumpa, filmując każde jego słowo w często udanej nadziei na powtórzenie tych początkowych ocen (facet mówi dużo dziwacznych gówna). W wyniku ciągłej ekspozycji ludzie przyzwyczajają się do obecności Trumpa, a powtarzanie rodzi akceptację.

Niestety, podczas gdy Trump skupia uwagę na swoim złym zachowaniu, jest jeszcze inna warta uwagi historia lub postać publiczna (prawdopodobnie nie działająca na prezydenta), której wkład nie został zauważony.

Chill Out, dotarłem do punktu

Przekazuję moim kolegom w mediach zbyt wiele uznania, jeśli powiem, że społeczeństwo jest pieprzone, ponieważ znaleźli sposób na bierną kontrolę przebiegu wydarzeń na świecie. Bardzo wygodne jest również obwinianie za niedociągnięcia społeczeństwa na barkach pracujących Amerykanów, których życie stało się niezmiernie trudniejsze ze względu na trendy gospodarcze i bezduszny rząd.

Ale nieuniknionym i tragicznym faktem jest to, że w 2016 roku żyjemy w świecie, w którym głośne, nieustanne powtarzanie jest jedynym prawdziwym narzędziem, którego potrzebujesz, aby wyprzedzić świat. Idiokracja jest tylko projekcją tej rzeczywistości zrodzonej w przyszłości.