Marine Scientist wyjaśnia, dlaczego samotne narwale podróżują z wielorybami Beluga

Naukowcy pracujący dla grupy non-profit ds. Badań i edukacji na temat ssaków morskich (GREMM) niedawno natknęli się na rzadki widok, podążając za strąkiem dziesięciu młodych samców bieługi w ujściu rzeki St. Lawrence. Osadzona wśród załogi białych, blubbery belugas była pojedynczym „jednorożcem morza” - szarym, nakrapianym narwalem o poskręcanym kły. Naukowcy nie są do końca pewni, dlaczego ten człowiek podróżuje z gatunkiem innym niż jego własny, ale wierzą, że to nie jest jego pierwszy raz w załodze.

Nagranie narwhal, wydane w tym miesiącu, zostało zebrane w ramach corocznego spisu św. Wawrzyńca z bieługą. Naukowcy z GREMM wykorzystują drony do śledzenia codziennego życia 900 wielorybów bieługi, których zasięg rozciąga się od ujścia św. Wawrzyńca do fiordu Saguenay w Quebecu w Kanadzie. Wieloryby są geograficznie i genetycznie różne od belgii arktycznych. Zdaniem prezesa i dyrektora naukowego GREMM Roberta Michauda wydaje się, że zaakceptowali narwhal - który był widziany dwa razy przed ujściem - z łatwością.

„To narwal zachowuje się tak, jakby był jednym z chłopców” - powiedział Michaud CBC. „Są w stałym kontakcie ze sobą. To jak wielka towarzyska gra młodych wychowanków, którzy grają w jakieś towarzyskie gry seksualne. ”

Podczas zabawy towarzyskiej, gry seksualne brzmią dobrze, morski ekolog i profesor naukowy Uniwersytetu w Alasce Fairbanks, Donna Hauser, Ph.D. mówi Odwrotność jest więcej powodów, dla których ten film jest „zaskakujący”.

„Belugas i narwale są blisko spokrewnione i oba są gatunkami społecznymi, ale wciąż jest wielu naukowców, którzy nie wiedzą o ich ekologii społecznej i behawioralnej, aby pomóc w interpretacji tej interakcji” - mówi Hauser. „Na przykład narwale mają bardziej wyspecjalizowaną dietę niż belugas i są bardziej wędrowne niż belugie św. Wawrzyńca”.

Ta narwhal jest bardzo daleko na południe od zwykłej grupy narwalskich populacji zamieszkujących Arktykę Wschodnio-Kanadyjską i Zachodnią Grenlandię, mówi Hauser. Ponieważ oba gatunki mają specyficzne i wyraźne przedziały sezonowe i trasy migracji, rzadko wchodzą w interakcje. Dodatkowo jest mgliste, czy ten narwal może nawet komunikować się ze swoimi biegłymi chłopcami.

„Nie jest jasne, jak podobna jest ich komunikacja akustyczna, chociaż oba używają różnych kliknięć i gwizdków” - mówi Hauser. „Belugas są często nazywane„ kanarkami morza ”ze względu na ich bardzo zróżnicowany repertuar akustyczny.”

Zgodnie z interpretacją Michauda dotyczącą interakcji wieloryba, coś musi się przedostać. Jego zespół zaobserwował, że narwal wdmuchuje pęcherzyki w podobny sposób jak belugas i mówi, że nie został potraktowany tak, jakby miał ogromny ząb wystający z jego głowy. Na blogu opublikowanym przez GREMM towarzyszącym wideo, jest teoretyzowane, że ze względu na zmiany klimatyczne istnieje szansa, że ​​dwa gatunki łupkowe „mogą znaleźć się w towarzystwie coraz częściej w nadchodzących dziesięcioleciach”.

Z kolei zwiększone interakcje między narwaliami i belugami mogą doprowadzić do „hybrydy narwhal-beluga” - zwierzęcia, które, jak się uważa, narodziło się niezwykle rzadko, ale w rzeczywistości nie zostało genetycznie potwierdzone. Na razie to tylko niektórzy chłopcy lubią kanadyjską wodę i towarzystwo seksualne.