„Inside Amy Schumer” podejmuje seksizm w Hollywood i mediach

Po tygodniu poświęconym bezpieczeństwu broni, w tym tygodniu Wewnątrz Amy Schumer, zatytułowany „Brave”, odkrywa, że ​​Schumer zajmuje się swoim ulubionym wrogiem: szerzącym się seksizmem. Dwa najsilniejsze szkice epizodu koncentrują się na postrzeganiu i leczeniu kobiet w rozrywce, a także w życiu codziennym.

Steve Buscemi otwiera show szkicem nagród, w którym Amy „Winsbury” wraz z Julianne Moore, Maggie Gyllenhaal, Jennifer Hudson i Laurą Linney (wszystkie nagrodzone Oscarem lub nominowane aktorki) otrzymają nagrodę dla najlepszej aktorki za świetną pracę działając naprzeciwko… telefonów. Ich „wyróżniające się” linie na bębnie polegają na pytaniu mężów, kiedy wracają do domu, i wskazuje palcem na często redukcyjną naturę ról kobiet w Hollywood, przenosząc je do części „zaniepokojonej żony”.

Ponieważ tak jest Wewnątrz, to sprytne stwierdzenie, które mówi dużo, nie mówiąc o tym. W świetle dogłębnych analiz, które pokazują nam, jak rzadko kobiety zajmują się filmem, szkic ten trafia w sedno problemu reprezentacji kobiet w Hollywood z mądrą bezpośredniością.

Później w tym odcinku dogonimy Schumera w biurze, w którym jest prawie ignorowana przez męskiego kolegę, gdy prosi go, by spojrzał na propozycję. Współpracownik omija jednak rozwiązanie: Guyggles. Wyjaśnia im, że „są jak Google Glass, ale pokazują ci kobietę, której facet przed tobą potrzebuje.”

Oto opcje: zalotna ofiara, spunky kid siostra, ranny skank, zalotny przyjaciel mamy, maniakalny wróżka lub Amy Adams. Po prostu zakładasz gogle i dostosowujesz swoją osobowość do mężczyzny, z którym masz do czynienia. Schumer daje mu szansę, przechodząc od jednego pracownika do drugiego i zmieniając zachowanie zgodnie z zaleceniami gogli.

To wyczerpujące i pokazuje stopień, w jakim kobiety muszą być jak kameleony w każdej sytuacji - zmieniając się i dostosowując tak, aby nie zachowywać się jak natrętne lub przenikliwe, lub dziwaczne lub apodyktyczne, lub jakakolwiek litania terminów używanych do opisu kobiet, które nie Wystarczająco „przyjemne”.

Jest to krótki, ale imponujący szpikulec, który prawdopodobnie zadzwoni do każdej kobiety, która odkryła, że ​​wykonuje wyczerpującą pracę umysłową polegającą na czytaniu i analizuje wszystkie możliwe reakcje i postrzeganie każdego jej ruchu.

Koniec szkicu zawiera jeszcze mocniejszy cios, kiedy przestawiamy uwagę na inną kobietę pracującą w biurze - czarną kobietę, która przynosi wiadomości o babeczkach w kobiecie przerwy tuż przed tym, jak nakłada własne Guyggles. Obserwujemy, jak gogle starają się nadążyć za gwarem wejściowym (nawet bardziej niż widzieliśmy przez gogle Schumera), zanim w końcu oddadzą się pod ciężarem wszystkich informacji, wszystkich wymaganych ćwiczeń gimnastycznych. Jasne jest, że w 2016 r. Uzyskanie szacunku i równego traktowania w miejscu pracy jest nadal trudne dla kobiet, a kobietom kolorowym jest jeszcze trudniej.

Stand-up Schumer rozdziela ten odcinek wokół jej sesji zdjęciowej z Annie Leibowitz i odpowiedzią na zdjęcie, które stało się wirusowe w listopadzie.

Piękny, gruby, silny, chudy, gruby, ładny, brzydki, seksowny, obrzydliwy, nieskazitelny, kobieta.Dziękuję @annieleibovitz pic.twitter.com/kc0rIDvHVi

- Amy Schumer (@amyschumer) 30 listopada 2015 r

Mówi: „To jest słowo, którego nie chcesz, żeby ludzie używali po twoim zdjęciu, kiedy jesteś nagi, staje się wirusowy: Odważny”.

Segmenty są ostre i zabawne, gdy mówi o częściach swojego ciała w kategoriach „odważnej”, a następnie uderza w swoją rosnącą sławę, jak mówi: „O mój Boże, nie czujcie się źle. Wiesz, że jestem teraz bardzo bogaty, prawda? ”Schumer pochyla się nad tym i do tej pory w tym sezonie dobrze gra.

Pod koniec odcinka w segmencie Amy Goes Deep, Schumer rozmawia z Sarą Wolff, rzeczniczką praw osób niepełnosprawnych, która ma zespół Downa i odegrała kluczową rolę w przejściu ustawy „Osiągnięcie lepszego życia” (ABLE) w 2014 roku.

Schumer i Wolff opowiadają o ustawie ABLE i o niej Pełen dom i Malibu Bay Breeze, ale poruszyć niezwykle ważną kwestię reprezentacji w telewizji, szczególnie reprezentacji dla osób niepełnosprawnych. Wolff mówi o koncertach Radość i Życie toczy się dalej, który zawierał postacie i aktorów, którzy mieli zespół Downa. To kolejne przypomnienie, że tak wiele grup jest poważnie niedoreprezentowanych w mediach i że niedostateczna reprezentacja jest problemem, który wymaga uwagi zarówno odbiorców, jak i twórców.

Wewnątrz Amy Schumer wrócił w tym tygodniu, aby poradzić sobie z większą ilością spraw z jasną klarownością i nadal działa naprawdę, naprawdę dobrze. Wewnątrz jest w najlepszym wydaniu, gdy odmawia oszczędzania uczuć kosztem wnikliwego komentarza, a „Brave” to wyjaśnia.