„Stranger Things”, Steven Spielberg i rowery BMX jako środek upodmiotowienia dzieci

Starzenie się oznacza dodanie do świata bardziej cynicznego połysku. Zdolność widzenia przeszłości prostego, potencjalnie fantastycznego dziecięcego spektaklu wydaje się naiwna z powodu tego właśnie myślenia. Jeśli to nie wydaje się beznadziejnie lekkomyślne, być może jesteś fanem ostatniego nadprzyrodzonego przeboju Netflix, Nieznajome rzeczy, spektakl, który zapożycza cud i podziw dla najlepszych filmów, książek i programów telewizyjnych z lat 80. i miesza je w swoją własną mieszankę szczęścia science fiction.

Jednym z powodów, dla których serial rezonował z tak wieloma, jest to, że wypełnia nostalgiczną dziurę pozostawioną przez same filmy, które są inspirowane przez te, które biorą udział w pewnym poczuciu sentymentalizmu. Przypominają nam o czasach, kiedy jedyną troską na świecie było to, czy po kolacji mógłbyś jeździć na rowerach ze swoimi przyjaciółmi (i może walczyć z międzywymiarowym potworem przed snem). To sprawia, że ​​ich przedstawianie rowerów BMX jest rodzajem ostatecznego symbolu pewnego umocnienia w dzieciństwie i trwa przez Nieznajome rzeczy do dziś.

Podstawowa idea tego, oczywiście, nie jest niczym nowym. Rowery już dawno poprzedzały inne środki transportu mechanicznego i zawsze reprezentowały poczucie emancypacji. Dosłownie uciekasz coś raz wskoczysz na to miejsce i zaczniesz pedałować. Wpisz dane osobowe tego, z czego uciekasz.

Ale przed spielbergowską fantazją lat 80. rower nigdy tak naprawdę nie skrystalizował się w tak jaskrawą metaforę na ekranie. Były przedstawienia sympatycznych postaci w scenach biorących udział w wolności na dwóch kołach, jak w wesołym trójkącie miłosnym Butch Cassidy i Sundance Kid gdzie Paul Newman promuje Katherine Ross w kółko na rowerze przed domem, gdy na ścieżce dźwiękowej gra „Raindrops Keep Falling on My Head”. Skradziony rower dostarczył nawet iskry w Vittorio De Sica Złodzieje rowerów to podkreślało trudną sytuację everymana we włoskim neorealizmie. Tutaj rowery były tylko dodatkowymi narzędziami do opowiadania historii lub, co gorsza, rekwizytami.

Kiedy lata 80. zaczęły krążyć, stały się pełne emblematów zbiorowej publiczności, która oglądała rzeczywiste filmy. Nie było nawet tego, że w tej dekadzie były filmy o jeździe na rowerze Ulotki amerykańskie lub Rtęć, a nawet absurdalny kicz czegoś podobnego RAD lub dziwactwo australijskie Bandyci BMX. W szczególności rowery BMX w filmach takich jak E.T. i The Goonies rozszerzony poza zwykłe przedmioty, aby reprezentować tożsamości postaci, które jeździły.

W jednej z najbardziej kultowych scen filmu z 1982 roku E.T. Bohater Elliott (Henry Thomas) i jego przyjaciele unikają agentów rządowych, którzy są po tym, jak życzliwy kosmita ukrywa się przed nastolatkami. Dzieci w filmie Spielberga nie uciekają na BMX od kolesi z I.D. odznaki wydane przez nieznaną akronimową agencję, która poluje na kosmitów. Pedałują do wolności, ponieważ próbują uciec od rodzaju dorosłych umysłów, które pozornie odrzucają niewinną ideę, że dzieci nie będą w stanie zrozumieć niewytłumaczalnych doświadczeń, takich jak lądowanie obcych na przedmieściach Kalifornii.

Podobnie w 1985 roku The Goonies, film wyreżyserowany przez Richarda Donnera i wyprodukowany przez Spielberga z jego własnego pomysłu na historię, grupa dzieci musi pogodzić rozbiórkę ich uroczo zrujnowanego nadmorskiego pacyficznego północno-zachodniego sąsiedztwa od dorosłych kontrahentów, którzy chcą zbudować elegancki klub. Po znalezieniu mapy skarbów od legendarnego pirata, który podobno ukrył w pobliżu swój bezcenny łup - który potencjalnie mógłby zostać wykorzystany do wykupienia kontrahentów z klubu wiejskiego - dzieciaki wyruszyły jako stado dwukołowych poszukiwaczy przygód, aby uratować swój styl życia.

Uciekają z tego problemu, aby znaleźć rozwiązanie na rowerach BMX i zachować w tym procesie zdecydowaną determinację z dzieciństwa. Wizualny knebel nastoletniego brata Brana (Josh Brolin) zmuszony do jazdy najmniejszym rowerem z grupy (rower różowej dziewczynki z koszem i serpentynami), jest być może najzabawniejszym wizualnym gagiem pokazującym starcie tych światów dorosłych i młodzieży.

W przypadku Spielberga te filmy z lat 80. opowiadają o tym, jak zauroczenie klasą post-baby boom odwróciło się od samochodów i faworyzowało bardziej niewinne i kapryśne godło młodzieży. To humorystyczny kontrast American Graffiti, nostalgiczny w swoim własnym debiucie film najlepszego przyjaciela i współpracownika filmowca George'a Lucasa, w którym chodziło o nastolatki podróżujące w hot-rodach. Jeśli już, następny film Lucasa, Gwiezdne Wojny (być może słyszeliście o tym) zapewne byłby najlepszym przykładem roweru BMX: Sokoła Millennium.

Ale rower BMX wydaje się być wielkim niedocenianym symbolem wszystkiego, co reprezentuje Spielberg, a wszystko to zainspirowane jego filmami. Wybierając logo swojej firmy produkcyjnej, Amblin, autostopowy hippisowski bohater para jego krótkiego filmu z 1968 roku o tej samej nazwie został pominięty na rzecz niezatartego wizerunku Elliotta i E.T. latające po księżycu na BMX.

Podobnie, gdy wybieramy pokazywanie więzi przyjaźni i inicjacji między przyjaciółmi w Nieznajome rzeczy, czy bohaterowie jeżdżą do domu po porywającej kampanii Dungeons & Dragons, uciekając przed rządowymi obelgami E.T. lub w serialu obrazy marketingowe * (http://cdn.collider.com/wp-content/uploads/2016/06/stranger-things-poster-netflix.jpg), twórcy serii Matt i Ross Duffer przyjęli Rower BMX, który natychmiast podkreśli te tematy.

„Ten rower jest jak cadillac dla tych dzieci”, mówi naczelny skoczek do zastępcy Nieznajome rzeczy próbując zrozumieć sytuację po tym, jak znaleźli zaginionego dzieciaka BMX Willa Byersa w lesie. Znaczenie ma tu to, że dorosły by użyj samochodu jako porównania. Łatwo zapomnieć, ile wolności można mieć na dwóch kołach zamiast czterech, ale czy Cadillaki nie są bardziej rowerami dla dorosłych? W latach 80. i do tej pory odpowiedź jest zdecydowanie.