„Jeśli ty jesteś ptakiem, ja jestem ptakiem”. Te słowa stały się kultowe w 1996 roku, kiedy Nicholas Sparks opublikował The Notebook. Stały się jeszcze bardziej widoczne po kolejnej premierze filmu w 2004 roku z udziałem Ryana Goslinga i Rachel McAdams. Jednak po zapoznaniu się z idealną historią miłosną wielu fanów chce wiedzieć, czy Pamiętnik jest oparty na prawdziwej historii.
Okazuje się, że przed napisaniem powieści Nicholas czerpał inspirację z własnego życia. Wszystko to wydarzyło się, zanim poślubił swoją byłą żonę Cathy Sparks w 1989 roku. Na swojej stronie internetowej opowiada słodką historię o dziadkach Cathy, którzy zainspirowali postacie Noaha Calhouna i Allie Hamilton.
“ Notatnik został zainspirowany przez dziadków mojej żony, dwóch wspaniałych ludzi, którzy spędzili razem ponad 60 lat. Moja żona bardzo lubiła te dwie osoby – druga grupa dziadków zmarła, gdy była młoda – i była jedną z tych osób, które uwielbiały odwiedzać w weekendy, dorastając” – napisał autor. Brzmi jak Noah i Allie, prawda?
Jednak kiedy nadszedł czas na ślub Nicholasa i Cathy, jej dziadkowie byli niestety zbyt chorzy, by wziąć w nich udział. Teraz nadchodzi wyciskacz łez. Dzień po zaślubinach para założyła białą suknię i czarny smoking i odwiedziła dziadków z tortem weselnym i krótkim filmem z ich wyjątkowego dnia. Podczas niespodziewanej wizyty jej dziadkowie opowiedzieli im fragmenty swojej historii miłosnej, a wiele z nich ostatecznie znalazło się w Pamiętniku .
„Choć ich historia była cudowna, to, co najbardziej pamiętam z tamtego dnia, to sposób, w jaki się traktowali. Sposób, w jaki błyszczały mu oczy, kiedy na nią patrzył, sposób, w jaki trzymał ją za rękę, sposób, w jaki przynosił jej herbatę i opiekował się nią. Pamiętam, jak oglądałem ich razem i pomyślałem sobie, że po 60 latach małżeństwa te dwie osoby traktują się dokładnie tak samo, jak moja żona i ja traktujemy się po dwunastu godzinach” – powiedział Nicholas. „Cóż to za wspaniały prezent, pomyślałam, aby pokazać nam w pierwszym dniu małżeństwa, że prawdziwa miłość może trwać wiecznie”.