„X-Men: Apocalypse” niszczy Auschwitz i jest naprawdę niewygodny

Poniższy artykuł zawiera spoilery.

X-Men: Apokalipsa przenosi czasową franczyzę do lat 80-tych, wprowadzając nowe wersje ulubionych postaci i godne pożałowania wybory do trwającej sagi mutanta Marvela. Ale - i tak jest w przypadku większości filmów franczyzowych superbohaterów - film cierpi z powodu zawyżonych stawek; po raz kolejny dobrzy faceci muszą zniszczyć złego faceta, który chce niczego innego niż globalne zniszczenie i / lub zniewolenie.

Większość filmów superbohaterów i science fiction obejmuje masowe zabójstwa fikcyjnych obywateli. Wojna domowa i Batman v Superman próbował nawet zmusić swoich nadludzkich bohaterów do zmagania się z olbrzymią liczbą ofiar w poprzednich filmach, ale Apokalipsa stoi samotnie w swoim niepoprawnym lekceważeniu rzeczywistej ludzkiej tragedii.

W Apokalipsa, Oscar Isaac gra tytułowego złego ducha, gigantycznego błękitnego mutanta, który budzi się ze snu 5000 lat, by znaleźć dziwną współczesną ziemię pełną niewiernych i grzeszników, którzy odmawiają pokłonu przed nim i jego obłąkanymi oświadczeniami. To go bardzo wkurza i przysięga oczyścić ziemię i zacząć od nowa, zachowując tylko najsilniejszych ludzi. Aby to zrobić, musi zatrudnić czterech innych mutantów - jeźdźców do swojej Apokalipsy - i nakłonić ich, by pomogli mu w jego złym planie.

Jednym z jego rekrutów jest Magneto, ten trwale skonfliktowany mistrz metalu grał po raz trzeci przez Michaela Fassbendera. Od wydarzeń poprzedniego filmu Dni przyszłej przeszłości, Magneto ukrywał się, pracując w zapomnieniu jako robotnik w komunistycznej Polsce. Ma żonę i córkę, więc jego gniew został złagodzony przez nowo odkrytą domowość. Kiedy Apokalipsa zaczyna pukać, to proste życie zostało zakłócone, a nowo odkryta wściekłość Magneto jest głównym celem wyzysku.

On jest również człowiekiem przepełnionym wściekłością życia i trudno go winić za gniew na świat. Magneto jest członkiem dwóch uciskanych mniejszości: jest zarówno mutantem, jak i Żydem, który przeżył Holokaust. Ten ostatni jest kluczową częścią jego historii i tożsamości pochodzenia Apokalipsa korzysta z niego, aby odwołać się do ciemniejszej strony Magneto. Jego pobyt w Oświęcimiu został wcześniej podkreślony przez reżysera Bryana Singera w pierwszej scenie X Men film, dawno temu w 2000 r., ale nigdy w tak zgryźliwy sposób jak w Apokalipsa.

W przełomowym momencie Apokalipsa zabiera Magneto do Auschwitz, niesławnego obozu koncentracyjnego, w którym spędził lata cierpiąc jako małe dziecko. A w sztuce, aby go wzmocnić, Apokalipsa pomaga mu rozwalić miejsce na drobne kawałki, detonując koszmarne koszary i komnaty w obozach śmierci.

To szokująca i głęboko niewygodna chwila, mimo że zniszczenie było całkowicie cyfrowe; jest to film wypełniony katastrofami zielonego ekranu. Jest wystarczająco jasne, że Singer i scenarzysta Simon Kinberg zamierzał stworzyć obraz, który mógłby uwolnić Magneto od jego tragicznej przeszłości, ale detonowanie miejsca, w którym miały miejsce najgorsze okrucieństwa XX wieku, w filmie komiksowym, nie mniej, czuje się szalenie niepotrzebne.

Jest to jedna rzecz, kiedy miliony ludzi giną w abstrakcji, w wielkich eksplozjach CGI; przyzwyczailiśmy się do tego spektaklu, w większości, nawet jeśli zaczął on wpływać na fabułę dużego ekranu (w Batman v Superman i Kapitan Ameryka Wojna Domowa w szczególności). Wyprodukowana masowa śmierć jest teraz podnoszona, podnosząc stawkę na tyle, by można było przywołać superbohaterów. Jest to znacznie inne i bardziej denerwujące, gdy bardzo realna tragedia jest wykorzystywana jako punkt fabularny, aby pomóc wielkiemu niebieskiemu demonowi w produkcji korporacyjnej, która mogłaby przejść milion innych tras, aby zrobić ten sam punkt. Kopnij lalkę Hitlera, ukraść trochę nazistowskiego złota, udawaj głupie wąsy i tańcz. Wszystkie służą temu samemu celowi i mają dużo mniej bagażu i brawury.

Przyzwyczailiśmy się do filmów superbohaterów tworzących fikcyjne holokausty; to wtedy, gdy zaczynają mierzyć się z prawdziwą rzeczą, że ich poczucie własnej ważności i rzeczywistego wpływu idzie za daleko.